BABAMIN GÜNAHLARI

12

Nazlı

Karşımda Yunusu görmemle duvarlarımı örmeye çalıştım. Sırf Aryaya yakın olmak için benim sevgimi kullanan Yunusu...

"Selam gençler tayfa toplanmış yine."

Mert dişlerini sıkarak konuştu "Ne işin var lan senin burada?"

Yunus sırıtarak konuşmaya başladı "Benim güzel prensesim tekrar İzmire dönmüş. Haberini alınca hemen gelip bi bakayım dedim."

Onu gördüğüm anda yine kendini ele veren krizlerimin başlangıcı olarak ellerim titremeye başlamıştı. Gerçi alışmıştım artık. Çok fazla umursadığım söylenemezdi.

"Nazlı. Çok güzel bir kız olmuşsun,keşke lisede de böyle olsaydın da bende sana gerçekten aşık olabilseydim."

"Defol karşımdan." Diyebilmiştim sadece.

"Ama senin azmini de tebrik etmek lazım. Bu nasıl evrimdir. E o kadar ettiğim hakaretten sonra değişmeni ben de beklerdim. Haklısın."

Bu sefer sesim daha güçlü ve kararlı çıkmıştı. "Dimi ya. Ama sen hiç evrim geçirememişsin. Hala aynı karaktersizlik. Acıyorum sana biliyor musun. O gün Hakan sana ne demişti hatırlıyorsun değil mi? 'O kız fiziksel görüntüsünü değiştirebilir ama senin hiçbir zaman karakterin olmayacak.' Bak ben güzelleştim. Ama sen hala aynısın. Yazık sana. Sevgilisi olan ve nişanlı bir kıza aşık olacak kadar zavallısın.Arya hiçbir zaman sana o anlamda bakmayacak bunu sen de biliyorsun ama hala peşinden koşmaya çalışıyorsun. Ancak çalışırsın zaten."

Anıl İpeğin belinden elini çekti ve kapak yaparak daha sonra Yunusun sırtına hızla vurdu "Hadi şimdi s- sağdan git."

Hepimiz sırıtırken Yunus "Bunu daha sonra görüşeceğiz." Diyip gitti.

"Şerefsiz lavuk ya."  Mertin koluna girip yanağını öptüm "Sakin ol bebişim."

Arda

"Olum bakın size harbi söylüyorum şimdi karşımda bi yerde falan çıkarsa ben bunun yüzünün ortasına yumruğumu çakarım. Hemde yüzüklü elimle."

Hepsi gülerken Nazlı konuştu.

"Vur Ardacım arkandayım ya. Şerefsiz bir dayak yüzü görsün."  Güldüm ve Aryanın elinde olmayan kolumu Nazlıya attım.  "Sen iste prenses."

Hakan uzaklara bakarken konuştu "İti an çomağı hazırla. Hemde duble şerefsiz geliyor lan."

Yasin ve Yunusu yanyana görmemle sinir katsayılarım durduğu yerden hızlanmaya devam  etti.

"Olum 2y geliyor lan." Anıla bakıp gülmemek elde değildi anasını satayım.

"Ooo Ardacığım. Sen çok eskidin. Bak kendime yeni damat buldum."

"Baba defol git." 

"Arya niye öyle diyorsun. Bak Yunus seni kaç senedir seviyor. Ne kadar yakışıyorsunuz."

Aryaya döndüm "Birtanem baban diye sesimi çıkarmıyordum ama kusura bakma şimdi."

Mert ve Hakana işaret çaktığımda biri Aryanın kulaklarını,Öbürü ise Aryanın gözlerini kapattı. Bende Yasin ve Yunusa aynı anda yumruk attım.

"Ulan Allah sizi bana sınamak için mi gönderiyorlar lan." İkisinin kafasını getirip birbirine çarptım.

"Ulan Siz benim sinirimi oynatmak  için mi geldiniz dünyaya lan."

"Arda,Arda dur."

Annemi görmemle durdum "Ne oldu anne?"

Annem Aryaya baktı. "Ceyda."