Karanlıkta yüzlerini seçmeye çalışıyorum ama tanıdık gelmiyor. Yüzlerine tekrar bakmaya uğraşmadan Giray'ı kolundan tutup bir iki adım ileri koşuyorum. Düşünmeden hareket ettim. Ve büyük ihtimalle bu bana büyük bir zorluk olarak geri dönecek. Ama yapmak zorundayım.
Çekmemin etkisiyle Giray hızını alamıyor ve yere doğru sarsılıyor. Son anda düşmeden durabiliyor ama ben koşmaya devam ediyorum. Adımlarımı Giray'ın seslenişi durduruyor.
"Allah aşkına, amacın ne?" diyor.
Arkam dönük olduğu için başımı çevirip bakıyorum.
Ve bakmamış olmayı diliyorum. Giray şaşkın ve sinirli bir şekilde soluk alıp veriyor. Mine ve Berke daha yeni durdukları yerden kıpırdamamış halde şaşkınca bana bakıyorlar...Arkalarında hocalar var...
"Ah." diyorum utanmış bir şekilde. Yer yarılsa da içine girsem ve asla çıkmasam. Denizin derinliklerine dalıp asla çıkmasam. Toprağın altlarında neresi olursa olsun girip asla çıkmasam...
Hocaları tanıyamadım ve iyice bakmayı düşünmeden koşmaya başladım. Üstelik Giray'ı da yanımda çekerek! Ayrıca Giray sinirlendi ve bana cidden kalbimi kıracak ağır olmayan sözler söyledi.
Ve tam şu anda rezilliğimin altında eziliyorum.
Açıklama yapmam gerektiğini farkedip konuşuyorum:
"Şey...Hocam...........Ben......sizi tanıyamadım......başkaları sanıp.....koşmaya başladım..."
Duraklamalarımdan ne dediğim anlaşılmıyor büyük ihtimalle. Giray doğruluyor, iç çekiyor ve arkasını dönüp hocalara doğru yürümeye başlıyor. Utancımdan diğer konuşmaları duymuyorum ve Mine hızlıca yanıma geliyor. Ne yaptığımızı, neden aramadığımızı ve diğer umursamadığım sebepleri Giray ve Berke açıklamış olmalı ki bir süre sonra yürümeye başlıyoruz.
Mine yanımda sessizce yürüyor. Rezilligimden dolayı bana acıyor olmalı. Ne komik. Düştüğüm duruma denecek bir söz yok ki konuşsun.
Ben de konuşmaya niyetim olmadığı için susuyorum. Hayaletmişim gibi davranıyorum orman yolu boyunca. Orada olduğumu unutsunlar ve yokmuşum gibi davransınlar istiyorum.
SİZ ESİLA'NIN YERİNDE OLSANIZ NE YAPARDINIZ? SİZCE DE COK REZİL BİR DURUM MU? :D VE DE ESİLA'YI GÖZÜNÜZDE NASIL CANLANDIRDINIZ? GÖRÜNTÜSÜ NASIL?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
4 SANİYE.
Dla nastolatkówDalgaların sesinden başka bir şey duymuyorum. Onlar da hıçkırıyordu zemine çarparak. Defalarca. Şimdi ise sessizler,benimgibi. Fırtına öncesi değil, her şey bittikten sonra seni düşünmek için oluşan bir sessizlik bu. Olanları unutmak için. Saatimin...
