Teach me

•Part 3: Her•

Ik word langzaam wakker door het geluid van mijn wekker. Wanneer ik naar mijn gsm wil grijpen merk ik dat ik me niet kan bewegen. Hoe hard ik ook mijn best doe, ik lig vast. Hysterisch begin ik te schoppen. Nog steeds kan ik me niet bewegen.

Wat is er met mij gebeurt? Misschien ben ik ontvoerd en hebben de ontvoerders mij vastgebonden aan het bed. Wacht, hoe komt het dan dat mijn gsm nog bij mij ligt? Misschien hebben ze me gewoon in mijn eigen huis ontvoerd? Of misschien waren er inbrekers die me hebben vastgebonden aan mijn bed?

Een zware, hese stem klinkt in mijn oor:"Kan. Je. Alsjeblieft. Stoppen. Met. Stampen." Tussen elk woord zit een kleine pauze. Waarin ik elke keer rustiger word. Nu pas merk ik de arm op die rond mij geslagen is. Ik draai me om, voor zover dat kan, en zie het slaperige hoofd van Blake. "Ohw... Sorry", zeg ik beschaamd. Hij zucht en haalt zijn arm van me af. "Zet nu alsjeblieft je wekker af of ik word gek."

Ik rol naar de rand van het bed en grijp mijn gsm. Als ik mijn wekker, Jajajippie van K3, afzet zucht Blake opgelucht. Hij draait zich nog eens om terwijl ik mijn voeten op de vloer zet.

Koud. Koud. Koud.

Ik trek mijn benen terug op en blijf zo even op het bed zitten. Dan probeer ik het nog eens.

Koud. Koud. Koud.

Ik trek mijn benen weer op. "Ga je dat nog vaak doen of moet ik komen helpen?" Ik draai me om naar Blake, die op zijn zij naar mij ligt te kijken. "Euhm..." Ik zet mijn voeten weer op de grond.

Koud. Koud. Koud. Warmer.

Ik sta op en neem mijn gsm. "Zo lukt het wel, toch bedankt." Hij grinnikt even voor hij zich weer neerlegt en zijn ogen sluit. Ik loop zijn kamer uit, mijn kamer in. De kleren die ik gisteren al had klaargepakt liggen op mijn bureau. Een lichtroos T-shirt met een korte, lichtblauwe jeansshort. Ik ga op weg naar de badkamer en maak me zo snel mogelijk klaar, voor Peter wakker wordt.

Ik plof aan de keukentafel. Peter en mam slapen gelukkig nog. Ze zullen wel moe zijn na hun wilde nacht van gisteren. Blake komt binnengelopen en neemt over me plaats. "Bedankt voor deze nacht..." Begin ik, maar Blake onderbreekt me."Ik heb geen bedanking nodig, ik had wel door dat je in jouw kamer niet kon slapen. Bovenal, ik heb heel goed geslapen. Tot jouw wekker afging dan toch." Ik grinnik en hij kijkt me glimlachend aan. "Ik heb ook goed geslapen, dus als ze nog eens bezig zijn kom ik lekker weer bij jou liggen." Hij begint te lachen door mijn opmerking.

Op dat moment komt Peter binnen, bijzonder goed gezind. "Goedemorgen allebei! Wat doen jullie hier nog? Het is al 8 uur!" Fuck. Ik schiet recht en doe mijn schoenen aan. Dan neem ik mijn rugzak en mijn jas. Als ik de deur uit ga zie ik dat het al 5 na 8 is. Dit haal ik nooit meer met de fiets.

Blake komt achter me aan en sluit de deur. Ook hij ziet hoe laat het is en hij kijkt me vragend aan :"Moet je een lift hebben?" Ik knik en stap in zijn auto. Hij stapt ook in, rijdt de oprit af en rijdt dan richting school. Met een veel te hoge snelheid, ofcourse. "Blake! Rijdt alsjeblieft trager!" Als antwoord versnelt hij nog. "BLAAAKEEEE!!!" Hij vertraagt wat en ik voel dat mijn hart weer begint te kloppen.

In de straat voor school stopt Blake. Ik stap uit en wandel zelf verder naar de schoolpoort. Ik wil niet dat mensen weten dat ik Blake's stiefzus ben. Dan gaan ze mij beschouwen als 'het zusje van de badboy' en Jezus ik haat die naam. Dus kom ik aan op school, helemaal alleen. Ik zie Blake bij zijn auto staan. Hij kijkt me kort aan en laat een grijns zien, waarna hij verder met zijn vrienden praat. Waarschijnlijk over de seks van gisteren.

Ik loop naar Alex, mijn beste vriendin. "Goedemorgen sunshine!" Ze kijkt me serieus aan. "Het is geen goede dag vandaag, we hebben superveel toetsen." "Wel, laten we hier dan maar snel een goede dag van maken!" En met die woorden lopen we het schoolgebouw binnen.