•Part 22: Him•

1.6K 21 0
                                    

De massa op het feestje is enorm. Er zijn allemaal zwetende jongeren die losgaan op de muziek.

Ik wring me door de mensenmassa naar de bar en bestel een pintje. Ik zie niemand van mijn vriendengroep, ik heb ze al een tijdje niet meer gezien.

De jongen achter de bar geeft me mijn drankje. Ik schuif hem een bonnetje toe. "Er is veel meer volk als verwacht." Roept hij over de muziek naar me toe.

Ik knik. "Ik dacht het al, zo druk heb ik het nog niet vaak meegemaakt."

"Het is hard werken, maar het is beter voor de opbrengst." De jongen haalt zijn schouders op.

"Hebben jullie nog helpers nodig?" Vraag ik geïnteresseerd.

"Wat zeg je?" Roept hij.

"Heb je nog helpers nodig!" Ik schreeuw om boven de muziek uit te komen.

"Ja eigenlijk wel, maar we kunnen er nu niets aan doen" roept hij.

"Ik wil wel helpen."

Zijn gezicht staat verbaasd. "Echt?" Ik knik. "Top, je mag bij mij achter de bar komen staan. Je krijgt ook een t-shirt."

Ik wring me door de mensenmassa naar de achterkant van de bar. Het is gek hoe het mogelijk is dat ik nu ga tappen op een feestje waarvan ik niet eens weet wie het organiseert.

Er wordt een t-shirt in mijn handen gedrukt, die ik meteen omwissel met degene die ik aanhad. Terwijl ik dat doe, hoor ik iemand fluiten op mijn lichaam.

Ik kijk op, recht in twee felblauwe ogen. Ze kijken mij lachend aan, vriendelijk. "Hey, ik ben Stefanie!" Ik druk een kus op haar wang als begroeting.

"Ik ben Blake, ik kom jullie een handje helpen" begroet ik haar.

"Ik zal je uitleggen wat je moet doen" roept ze over de muziek. Ze loopt voor me uit naar het midden van de toog. Daar legt ze me vlug uit hoe je pinten tapt en waar de bonnetjes in moeten, voor ze me aan mijn lot overlaat.

De eerste pinten gaan moeizaam, maar naarmate de avond vordert gaat het steeds beter. Een paar uur later is er al heel wat volk vertrokken. Ik veeg mijn handen af aan een handdoek en kijk op mijn gsm. Ik heb verschillende berichten van Henri en Jack.

Henri: Waar ben jij?
Henri: Doorgespoeld in het toilet?
Henri: Opgegeten door een walvis?
Henri: Te veel gedronken?
Henri: Aan het neuken?
Henri: Even serieus, waar ben je?
Henri: Kan je antwoorden? Ik ben bezorgd.
Henri: DUDE

Jack: Henri is bezorgd man, waar ben je?
Jack: Waarom antwoord je niet?
Jack: Ik heb net met Julliette gebeld en je bent nog niet thuis. Moet ik bezorgd zijn?
Jack: Als je dit leest, antwoord dan.

Ik stuur meteen een bericht terug om hen gerust te stellen.

Me: Ik ben aan het tappen, ze hadden nog extra helpers nodig. Komen jullie even naar de toog?

Ik sluit mijn gsm af en zie dat iemand voor me is komen staan. Iemand die ik goed ken. Ze is nog steeds even prachtig als de eerste keer dat ik haar ontmoette, al is ze nu minder blij om me te zien.

"Een pintje" zegt ze nors. "Komt er aan" ik zet de tapkraan open en laat de beker vollopen. Als ik hem weer op de toog zet, zie ik dat er iemand naast het meisje staat. Iemand die ik ook al eerder heb ontmoet. Iemand die ook minder blij is om me te zien dan de eerste keer.

"Ah, meneer de klootzak is ook aanwezig" zegt ze met een woedende ondertoon in haar stem. "Meneer de klootzak die niet eens sorry kan zeggen tegen een meisje."

Ik voel me ongemakkelijk.

"Verwacht maar niet dat we gaan betalen voor dit" roept ze nog voor ze de pint van Nora over me heen gooit. Ik hap naar adem.

"What the fuck!" Schreeuw ik uit, maar de meisjes zijn al verdwenen in de massa. Plots zie ik Henri en Jack naar de toog komen. Ik wend me tot Stefanie, die alles heeft gezien.

"Vind je het oké als ik naar huis ga?" Vraag ik.

"Natuurlijk, het lukt wel verder. Bedankt voor je hulp vanavond!" Antwoordt ze. Ze drukt nog een kus op mijn wang als afscheid en ik loop om de toog heen naar Henri en Jack.

"Laten we naar huis gaan." Verbaasd kijken ze me aan.

"Wat is er gebeurt?" Vraagt Jack.

"Niets belangrijk, ik wil gewoon naar huis" zucht ik.

"Dan gaan we naar huis." Ze lopen voor me uit en wringen zich door de dansende mensen naar buiten. Daar aangekomen gaan we naar onze fietsen.

"Hoe kwam je eigenlijk achter de toog terecht?" Vraagt Henri met dubbele tong.

"Per toeval, eigenlijk. Ik ging drinken halen en iemand zei dat er te weinig helpers waren. Ik zei dat ik wou helpen, en plots stond ik achter de toog." Jack lacht om mijn verhaal.

"Mooi verhaal man, ik moet hier naar links. Tot maandag!" Roept hij voor hij afslaat.

"Bye!" Reageert Henri. Hij zwalkt van links naar rechts, niet in staat zijn fiets in evenwicht te houden.

"Bro, slaap uit morgen. We moeten in vorm zijn voor overmorgen. Het plan mag niet mislukken." Raad ik hem aan. Afwezig kijkt hij voor zich uit.

"Ik moet afslaan, ik zie je maandag" zeg ik als ik mijn straat zie. Hij mompelt iets als afscheid.

Ik rij naar mijn huis en zet daar mijn fiets tegen de muur. Als ik binnen ben, ga ik zo stil mogelijk naar mijn kamer. Terwijl ik me uitkleed denk ik na over deze nacht.

Het is gek hoe ik plots bij wildvreemden achter een toog ben terechtgekomen, maar ik vond het super tof om te doen.

Het was ook heel raar om Nora terug te zien. Volgens mij was het wel goed om haar nog eens te zien. Ik besef wel dat ik verkeerd bezig was door haar zo te behandelen. En niet alleen haar, ook alle andere meisjes waarmee ik naar bed ben gegaan heb ik zo behandeld.

Het besef stroomt binnen. En terwijl ik in bed kruip, spoken een paar woorden door mijn hoofd.

Fuck, ik ben een klootzak.

Teach meWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu