Teach me

•Part 12: Him•

Ik parkeer mijn auto en stap uit. We zijn net terug van een lange maar toffe dag in de stad. Het is nog vroeg in de avond, we hebben pizza's gaan halen onderweg. Samen met Julliette loop ik naar de voordeur.

"Blake... Ik vond het tof vandaag." Hoor ik zacht. Ik kijk Julliette aan en glimlach. "Julliette, ik vond het fantastisch vandaag. We moeten dit veel vaker doen." Julliette knikt en haar mondhoeken gaan omhoog.

Als we het huis binnenlopen en we de woonkamer betreden, zien we meteen mijn vader en Alice op de bank zitten. Ze kijken heel serieus.

"Julliette, Blake, ga alsjeblieft zitten."

We kijken elkaar niet aan en gaan onrustig op de bank zitten. Meteen flitsen allerlei gedachten door mijn hoofd.

Oma is gestorven.

We gaan verhuizen.

Ze zijn werkloos.

We kunnen geen eten meer kopen.

Oh ik heb zin in de pizza. Fuck.

Als mijn vader begint te spreken stoppen mijn gedachten :"We nemen een break, Alice gaat voor een tijdje weg uit het huis." Ik zie Julliette verschrikt kijken.

"We hebben even tijd nodig om te beslissen wat we willen, ik ga een tijdje naar Anna." Neemt Alice over.

Het is even stil. In die stilte dringt het langzaam tot me door dat ik alleen in huis ga zijn met Julliette en mijn vader. Ik snap het niet, ze lagen laatst nog zoenend in de zetel en nu ineens is dat voorbij. Wat is hier aan de hand?

Alice is vertrokken. Ze heeft wat spullen gepakt, heeft afscheid genomen en is naar Anna gegaan. Een duidelijke uitleg van wat er aan de hand is hebben ik en Julliette nog niet gekregen.

Vanaf het moment dat Alice vertrokken is, doet mijn vader al irritant. Hij heeft Julliette op haar kamer opgesloten en ik zit op mijn kamer met de camera van Julliette voor me.

Ik besluit naar beneden te gaan en tref mijn vader aan in de hal terwijl hij zijn jas en schoenen is aan het aandoen. Hij kijkt op als hij mijn voetstappen hoort.

"Ik ga op café, ik ben waarschijnlijk pas laat thuis. Zorg jij ervoor dat Julliette niet uit haar kamer komt?" Zegt hij tegen mij. Ik knik langzaam.

"Oké, bedankt." Dat zijn zijn laatste woorden voor hij de deur opent en het huis verlaat.

Met een klap valt deze terug dicht. Ik zucht en ga naar de keuken, waar ik een zak chips en frisdrank neem. Deze neem ik mee naar boven, maar in plaats van naar mijn kamer te gaan ga ik naar die van mijn vader.

Ik heb gezien dat hij de sleutel onder zijn hoofdkussen had gelegd toen hij Julliette's deur vastmaakte. Ik pak de sleutel en ga naar de kamer van Julliette.

Ze ligt op haar bed te lezen maar wanneer ik binnenkom draait ze zich verschrikt om. Haar blik verzacht als ze ziet dat ik het ben. "Wat kom je hier doen?" Vraagt ze zacht. "En waar is Peter? Hij vermoord je als hij ziet dat je hier bent!"

Ik leg de zak chips en de fles frisdrank neer op haar bureau en ga op haar bed zitten.

"Mijn vader is op café, ik dacht dat wij wel even iets tof konden doen terwijl hij weg was. En ik heb eten meegebracht."

Een kleine glimlach groeit op haar gezicht. "Dat is lief van je." Ze sluit haar boek en gaat recht zitten.

"En wat wil je doen?"

"Een film kijken?"

"Mag ik kiezen?"

Ik lach:"Ja hoor, doe maar."

Ze slaakt een kreet van euforie.

Een kwartier later ligt ze tegen met haar hoofd op mijn borstkas naar de film te kijken. Ik ga langzaam met mijn hand door haar haren. Ze heeft een romantische comedie op gezet, niet bepaald de film die ik zou kiezen.

Ik ga langzaam met mijn hand door haar haren en kijk naar de details in haar gezicht. Het kleine moedervlekje boven haar lip, haar lange wimpers, de kuiltjes in haar wangen als ze lacht, hoe 1 mondhoek omhoog gaat als ze iets grappig vindt maar dat niet wilt laten zien.

Ik blijf naar haar lippen kijken. Ze zijn zo mooi en vol en roze en zacht, ik zou ze nog eens willen voelen. Plots kijkt Julliette op.

"Wat is er?" Zegt ze zacht. Er ontstaat kippenvel op mijn lichaam van verlangen naar haar lippen. "Niets." Mompel ik terug.

Ik blijf naar haar lippen kijken. Ze zet de film op pauze en drukt zich op van mijn borst. "Kom op Blake, ik zie ook wel dat er iets is. Vertel gewoon wat!"

De manier waarop haar zachte lippen bewegen als ze praat is ongelooflijk sexy. Ik kan het bijna niet meer houden, maar ik weet dat het niet kan.

"Er is niets Julliette." Verzeker ik haar. Ze moet gemerkt hebben dat ik het met twijfel zei, want ze brengt haar hoofd dichter bij de mijne. Er zijn nog maar een paar centimeters tussen onze lippen.

"Blake."

Het is zacht, sexy. Ik kan het niet meer houden.

"Fuck."

Het woord verlaat mijn mond al voor ik het weet. Julliette komt nog dichter. Zou ze weten wat ze met me doet?

"Wat?" Een fluistering, weer die kippenvel. De druk is te groot, ik kan het niet meer aan. Mijn hand gaat naar haar wang en ik strijk een pluk haar achter haar oor.

"Ik wil je."

Ik zeg het zo zacht dat ze het misschien niet hoort, maar ze doet het toch. Ze glimlacht zacht, de kuiltjes verschijnen.

Op dat moment verlies ik mijn controle en ik crash mijn lippen op die van haar. Ze gaat er in mee, duwt mij achterover in de matras.

Het gevoel is overweldigend. Haar zachte lippen tegen die van mij, haar tong die zo vurig met de mijne speelt. Ik voel de druk in mijn broek stijgen. Julliette moet het ook gevoeld hebben want ze glimlacht tegen mijn lippen aan. Even later trekt ze terug, hijgend. Ze zet haar voorhoofd tegen die van mij.

"Dit is zo fout maar het voelt zo juist." Fluistert ze. Ik knik lichtjes.

"Wil je verder gaan?" Mompel ik.

"Ben je gek, we zijn er nu al aan begonnen. Laten we het ook afmaken."

En na die woorden drukt ze haar lippen weer tegen de mijne.