HARD SCHOOL //KTH//(BOY×GİRL)

Bölüm:1

Evet arkadaşlar kitap başta çok saçma gelebilir ilerledikçe tadına varacağınızı düşünüyorum. Çok toyken yazdığım kitaplar bunlar o yüzden ön yargılı yaklaşmayın. Yazım hatalarını da elimden geldiğince düzeltmeye çalışıyorum...
Sizleri sevip morluyorum.
💜💜💜💜💜💜💜💜💜

Bu gece tek bir yıldız bile yok gökyüzünde. Sokaklarda da insan. Tuhaf bugün sanki herkes evine kaçmış gibi. Aslında bu çok güzel ,her taraf sessiz. Bir çok sokağı geçip sahile vardım. Bir banka oturup sigaramı yaktım.

Sigaranın dumanı ciğerlerime işlerken artık babama nasıl katlanacağımı düşünmeye başladım. Beni gerçekten zorluyordu. Ben kim miyim? Adım Sara.  17 yaşında bir kız çocuğuyum sadece. Annesi 5 sene önce ölmüş ,öldükten sonra babasının bütün eziyetlerine katlanan bir kız çocuğu.

Bu olanlara artık alıştım. Babamın eziyetlerine falan. Önceleri çok ağlardım şimdi ise hiçbir şey için gözyaşı dökmüyorum. Ama artık yaptıklarına katlanamıyorum.

Sanırım eve gitsem iyi olacak. Uyumuştur herhalde bu saate kadar. Banktan kalktım loş lamba ışıkları altında ıssız yoldan gitmeye başladım. Aslına bakarsanız ben pek korkmam karanlıktan yada gece dışarı çıkmaktan.

Başıma bir iş geldiğinde kurtulmasını biliyorum bir şekilde. O yüzden bu gece dışarı çıkma sevdalarım. Birde dövüş konusunda uzman olduğum için. Küçükken annem dövüş sanatlarını öğrenmemi çok istiyordu o öldükten sonra onun bu arzusunu yerine getirdim. O yüzden geceleri dışarı çıktığımda korkmam.

Neyse artık eve geldim ışıklar sönüktü. Umarım uyumuştur. Kapıyı anahtarla  açıp içeriye kafamı soktum. Kimse gözükmüyordu. Kapıdan içeri girip kapıyı kapattım arkamı döndüğümde duvara yaslanmış sarhoş bir babalık görmeyi beklemiyordum. Gerçi ne zaman ayıktı ki..

Saçımdan tuttu ve yere savurdu. O an sadece gülmek istedim. Çünkü içimden artık ağlamak gelmiyordu. Ayağı kalktım gözlerine baktım.

B: (babası)Nerdesin sen?

S: Hayırdır çok mu merak ettin?

Hah bu ne şimdi? Bugüne kadar bana babalık etmeyen adam karşımda bana hesap soruyor ,ne kadar da komik.

B: Seni yarın satıyorum. Artık kurtuluyorum senden. Seni bu arsızlıklarını çekemem.

S :Ne saçmalıyorsun!

B: Seni biri evlatlık istedi, bende satıyorum.

S: Sen ciddi misin ?

B: Ciddi olup olmadığımı yarın görürüsün. Ha bu arada okulun değişti, yarın oraya gitmiyorsun.

Dedi ve odasına gitti. Hah işte bak buna sevindim ,gittiğim yere okul demeğe bin şahit ister. Ama bir insan neden bu yaştaki bir kızı evlat edinirdi ki. Aklı başında değil bunun. Yine saçmalıyor.

Bakalım sonum ne olacak. Nedense evlat edineceğime değil de bu evden gideceğime seviniyorum. Artık babalığın yüzünü dahi görmek istemiyorum gerçi duruma bakılırsa oda benim...

Neyse yatağa girip uykunun kollarına esir düştüm. Çünkü gece gece bu saçmalıkları düşünerek kafamı yoramam. Her şey olacağına varır nasıl olsa.

Sabah...

Uyandığımda saatin hala 8 olduğunu görmek canımı sıktı. Zaman bana inat geçmek bilmiyordu sanki. Uykumda kaçtı, aishhh gidip kafamı yerine getiriyim bari. Banyoya gittim soğuk suyu suratıma suratıma çarptım. Kendime gelince üstümü değiştirip aşağıya indim .