Chapter 58
(Clarice POV)
“Aish! Bwisit talaga yung alien na yun!” sigaw ko. Hawak-hawak ko yung high heels ko sa isang kamay habang naglalakad ng nakatapak.
“Mommy oh! Tignan mo yung babae. Nakakatakot.” Sabi nung isang bata.
“Anak, wag mong ituro. Baka lumapit yan dito.”
“Baliw ba sya, mommy?”
“Sshh.. halika na nga. Baka makita pa tayo.”
Tinignan ko sila ng masama at tumakbo sila palayo. Ako, baliw?! Ang isang dyosa na kasingganda ko, baliw daw?! Aba! Baka kamag-anak ng mga to yung alien na yun.
Pero sa bagay, sino ba naman ang hindi mag-aakala na baliw ako? Nakamaluwag ako na shirt at shorts. Tapos, yung buhok ko, gulo gulo pa dahil haggard ako sa pagsubok na magluto. Nakatapak pa ako dahil naputol ang taking ng high heels ko. At dahil dun kaya iika-ika ako maglakad at gusgusin ang itsura ko. >.<
TT^TT nakakahiya naman itsura ko.
At ang mga kaibigan ko, hindi man lang ako sinundan. Di ata effective ang pagwalk out ko. Tss… makapag-Starbucks na nga lang. babalik na lang ako sun pag nakasakay na yung alien sa spaceship at nakabalik na sa sariling planeta.
Sa Starbucks…
WAAAHH!! Yes, I’m finally here! \(^o^)/
Pero syempre, sa labas pokerface lang ako. Kunwaring never nagsh-show ng expression at walang kahit anong emotion.
Papasok n asana ako nung…
“Miss, bawal pumasok.” Hinarangan ako ng guard.
Tinignan ko sya ng masama.
“Bawal pulubi sa loob.”
P-pulubi?! Pulubi daw ako?! >:(((
“Excuse me! Do you realize who you are talking to?! I can’t believe you even have the nerve to call a customer a beggar!”
