ARKADAŞIMIN AŞKISIN

~18~ okul ortamı özlenir dersler değil

birkaç bölüm yazdıktan sonra yayınlamaya karar verdiğim için biraz geç oldu.ama artık biraz daha uzun olucak ve hikaye buradan sonra daha güzel bir şekilde devam ediyor.ilerde biraz ilginçleşiyor.umarım beğenirsiniz.bu paragrafı okumayacagınızı bilsemde yazıyım dedim .iyi okumalar :D

sonunda okullar açılıyordu.aslında ilk defa okullar açıldığı için mutlu oluyordum.ama bu yaz çok boş geçmişti ve gerçekten okulu özlemistim.

bugün okulun ilk günüydü.geç kalkmaya alıstıgım için biraz geç kalmıstım.hemen hazırlanıp çıktım ve törene yetisebildim.aslında bu konuşma için acele ettigime inanamıyorum keşke biraz daha uyusaydım.

gittiğimde feza ordaydı ve okul formaları üstündeydi.o an o kadar mutlu olmuştum ki.görür görmez koşarak yanına gittim ve ona sarıldım.çok sasırmıstım çünkü onu başka okula aldılar zannediyordum.ama geç kaldıkları ve zaten son sene olduğu için babası Burak abiyle gorusmemesi şartıyla onu yine buraya göndermişti. ki zaten Burak abi kantinden ayrılmıstı.ne de olsa tutukluydu.

-Fezaaaaa canımın içi sen napıyon beni öldürmek mi istiyorsun ne kadar uzulmustum senin haberin var mı? kalbime mi indircektin ha? yoksa beni kandırdınmı? bilerek mi yaptin ya öldürürüm senii

-bende seni özledim bade

-ya benle dalga mı geciyon sen,nasıl oldu da baban izin verdi senin ??

-biraz geç kaldık zaten son sene olduğu için burakla gorusmemem şartıyla geldim.amaan neyse bosver okulu çok ozlemisim ya

-bikere okul değil okuldaki ortam izlenir bunu açıklığa kavusturalım

-bade simdi fark ettim de saçma tespitlerini hic özlememişim.

...

ben bizimkilerin ilk günden kafasını ütülerken müdürümüz de konuşmasını bitirmişti.bu sene çok calısacagımızı umarak bizi sınıflarımıza yolladı.hepimizin kafasında bu sene daha iyi çalışıp iyi biyer kazanmak vardı tabi.her sene olduğu gibi bu senenin basında da ders calısacagımıza söz verdik.bunun olmayacağını hepimiz bilsekte geleneği bozmak olmazdı.

sınıfa çıktığımızda fezayla ben en ön sıraya yerlesmistik.melisa ve gökçe arkamızda; irem ve ebruda hemen yanımızdalardı.tabi çaktırmadan mericin nerde olduğunu da kontrol ediyordum.arka sıralarda berke ile oturuyordu.

her zamanki gibiydi her şey.bazı şeyler dışında okul benim için güzeldi.evde bütün gün  oturmaktan çok daha iyiydi.

3 yıldır bize nasıl katlandığını anlayamadığım sınıf öğretmenimiz içeri girdi.oda müdürümüz gibi bi konuşma yapmayı seçti ama en azından onun söyledikleri daha gerçekçi ve işe yarar seylerdi.sınıf öğretmenimizi çok severdik çünkü bizi anlıyordu.eglenceliydi ve her zaman en doğru kararları verirdi.

ilk günümüz yaz tatilini konuşmakla geçmedi tabi ki.sanki 3 ay boyunca hep görüşmüş gibiydik.o samimiyet hep devam ediyordu.feza ve Burak abi konusunu hic acmamayı tercih ettik ve sadece eglendik.ilk günümüz böyleydi.

çıkışta yine kurstaydım.burada olmak benim icin güzeldi ama Elif gittiğinde yine öyle kalacakmı bilmiyorum.ikimizde hüzünlüydük.onu kaybetmeyi istemiyordum.oraya giderse bir sürü arkadaş bulup beni unutacagınıda biliyordum.aslında....keşke tek derdim de bu olsaydı.

1 ay sonra

okullar açıldığından beri değişik bir şey olmamıştı.her şey fazlasıyla normaldi.Burak abi dışında.erenin söylediklerine göre test sonuçlarını bekliyorlardı.içimde bişeyler bana başka şeylerin döndüğünü söylüyordu ama bundan ne Fezaya nede diğerlerine bahsettim.çünkü benim yapmam gereken ona destek olmaktı aklını karıştırmak değil.ama nedense bu kadar uzun zaman suçu ispatlanmadığı halde içerde kalması saçma geliyordu.belki de herkes bunun farkındaydı ama kimse düşünmek bile istemiyordu.

Geçen bir ay içinde yavaş yavaş dersler başlamış ve hatta sınav yaklaşmıştı.yeni sisteme göre yılda iki kez yazılılar hariç sınav olucaktık ve bu sınavlar gerçekten önemliydi.Baştan sıkı tutmaya çalışsamda aklımı kurcalayan birçok şey vardı.

Kursa gittiğimde elif digerleriyle vedalasıyordu.çok seveni var. Onca kişi arasında beni unutmayacagını umut ediyordum.gerçekten de uzun suredir iyi bir arkadaslıgım olmamıştı.tabiki Melisa ve Feza benim için çok değerli ama gerçekten anlasabildigi biri lazım insana. Elif ise benim diğer yarımdı sanki ve simdi onu kaybediyordum.bugünü vedalasma kısmını hic konuşmadan herzamanki gibi eğlenerek geçirdik ve son günümüzün tadını cıkarttık.kursun bitmesine yarım saat kala babası onu almaya geldi ve ayrılma zamanının geldiğini anladım. olabildiğince kısa bi vedalasmaydı çünkü öyle olmasaydı kendimi tutamaz kacırırdım kızı herhalde.

o gittiği an içime bi burukluk çöktü.sanki hic arkadaşım kalmamış gibi hissediyordum.çok yalnızım gibi.kursun hicbir anlamı kalmamıştı benim için artık.

bir hafta boyunca her gün kursta tek takıldım ve Elif aklıma geldikçe gözlerim doluyordu.herkesin içinde aglamamak için zorlandıgınızda bogazınızda oluşan o ağrı tarif edilemez.sanki yıllar sonra bulduğum kardeşimi kaybetmistim.ki öyleydi zaten.hani yıllardır tanıdıgın arkadaşlarında vardır yeni tanıstığın kardeşlerinde.iste Elifte benim için kısa sürede çok önemli biri olmuştu.

ben kendi kendime yalnızlıgımı hissederken o sırada orada olan herkes yabancıydı sanki benim için.

ama o yabancılardan bi tanesinin kısa süre sonra hayatımı yeniden renklendireceginden habersizdim.

Elif olayını okulda acmamayı tercih ediyordum çünkü ona ne kadar değer veredigimi bilen hic kimse yoktu.zaten Feza ve Burak abi konusu hala gündemdeydi.

Fezanın Burak abiyi görmesi için soyadı tutmuyordu ve cezaevinde dayısı çalışıyordu bu yüzden arada bir telefonla konuşuyolardı.oda haftada bir olduğu için Feza Burak abiye mektup yazmaya başladı.genelde o hazırlar bana yazdırırdı çünkü yazısı pek okunaklı bisey değildi.Burak abinin yazısını beğenmesi önemli tabii. bende onu kırmadım ve derste mektupla uğraştım.isin ilginç yanı mektupları meriçin abisi goturecekti ve bu yüzden Meriç mektup yazarken dibimde bitiveriyordu.sessiz de durmuyor sürekli laf ediyordu.benimle uğrasması hoşuma gitsede bu sırada Melisanın gözleri üzerimizdeydi.

bu mericin umrunda değildi ama Melisanın yanlış biseyler düşünmesinden gerçekten korkuyordum çünkü Melisa bana çok güveniyordu.benden gelecek en ufak bisey onu çok yaralardı.bende bunun için çok dikkatli olmaya çalışıyordum.

Melisayı uzmeyi istemiyorum.o benim için gerçekten çok değerli.elif de gidiyor zaten.melisayıda kaybedemem.gerekirse Meriçten vazgecerim ama onu kaybedemem.hem o bana söylediğinde ben artık Meriç konusunu bitirdim kafamda.tabi ki sevmeyi istediğim zaman bırakamıyorum ama en azından onu arkadaşım olarak kabul ediyorum.çünkü artık pek mümkün gözükmüyor.zaten onun yanımda olması da yeter bana.umarım.