hafta sonu fazla çabuk geçti sanki.ben daha uykumu alamadan pazartesi gelmişti bile.yine erken kalkmak zorundaydım.
sabah o nefret ettiğim alarmla uyandım.degistirmiyordum çünkü bi süre sonra ondanda nefret edeceğimi biliyordum.hemen hazırlandım.kimseyle konuşmadan çıktım dışarı.
okul erken gidince çok sıkıcı oluyo.bi dahakine geç çıkıcam.kimse yoktu daha.bende kantine inip biraz oturdum.bir süre sonra geldiler zaten.sınıfa çıktık birlikte.sohbet edip sınıfa gelenleri izlerken Mete içeri girdi.o sırada cuma günü olanları hatırladım.nasıl unuttum lan acaba?
beni gördü ama hicbir şey olmamış gibi davrandı.benimde üstelemeye niyetim yoktu zaten.istiyorsa soyler istemiyosada kendi bilir.zaten kim olduğu umurumda değil.kabul etmek istemiyorum.
ben böyle dusunsemde Melisa ve İrem durur mu? hemen gidip çocuğa sormaya başladılar.suç bende aslında.ne diye ortada bisey yokken onlara yetistirdiysem sanki.
Melisa gelince bi çırpıda ne konustularsa anlattı bana.çoğunu dinlemedim ama neyse.gereksiz şeylerdi zaten.anladığım kadarıyla da öğle arası söyleyeceğim demiş.
bu sırada Mericte içeri girmişti.o kişinin meriç olmasını isterdim ama imkansız.zaten mete ve meriç pek yakın değillerdi.sadece maç yaparlardı birlikte.
sanırım ilk defa dersi dinledim.tenefuste Burak abiyle ilgili biseyler öğrenmek için kantine indik.Burak abinin kantindeki isini yine kantindeki Selim abi ayarlamıstı.ikisi arkadaslardı.bizde birşeyler öğrenmek için arada bir gidip konuşuyorduk.
iyi biriydi kimseye bi zararı dokunmazdı.Burak abiden daha yaşlıydı aslında.nedenini merak ettiğim ama soramadıgım birde kamburu vardı omzunda.
Burak abi konusunda farklı bisey söylemedi.hala bi kanıt yoktu.
yukarı çıktık.bu arada ahmet ve onur bizle hala konuşmuyorlardı.bununla da kalmadılar.Melisaya imalarda bulunuyorlardı.Fezanın aklınada kötü şeyler sokuyolardı Burak abinin suçlu olduğu hakkında.
öğle arası gelmişti.Melisa bendende çok merak ediyordu anlaşılan.beni sürükleye sürükleye Metenin yanına götürdü.Göksel de oradaydı.Metenin arkadaşı.Mete hic konuşmadan ben kimseyle çıkmak istemediğimi söyledim.
-istemezsen kim olduğunu söylemeyebilirsin ama çok merak ettim ben.
bu sırada Mete hemen gitti oradan.ne olduğunu anlamayamadan göksel söyledi kim olduğunu
-meteydi o kişi.ya bi düşünsen olmazmı? eğer yapamassan ayrılırsın sonra.
-öyle daha kotu olur sacmalama.neyse.bak onunla bi ilgisi yok gerçekten.zaten siz söylemeden ben açıkladım.istemiyorum sevgili falan.
-peki tamam ama yinede bi düşünsen.
hicbir şey söylemedim.Melisa neden kabul etmedigimi sordu bana.Güneş dedim.napıyım.ama değildi.
öğleden sonranın sıcağında marketten ıca tea almış okula gidiyordum.Melisa aradı.nerde olduğumu sordu.
-bizim ordaki marketin önündeyim
-iyi bekle yakındayım bende hemen geliyorum
-tamam
telefonu kapattıktan sonra markete yeniden girip Melisa içinde biseyler aldım.
çıktıgımda buraya doğru geliyordu.
birlikte yürümeye başladık.Mete konusunu açtı
-keşke kabul etseydin üzülmüştür çocuk
![](https://img.wattpad.com/cover/14214480-288-k221771.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARKADAŞIMIN AŞKISIN
Literatura FemininaUzak ve imkansız gözüken bir şey bir anda yakın ve mümkün olabilir. ilk bölümleri çok sallamayın derim. Kapak için wattyyazarlar′a teşekkürler..