ARKADAŞIMIN AŞKISIN

~16~ iftira atıyorlar o yapmadı

yine gece uyumadığım sabahta uyanmadığım bir gündü.

kalktığımda saat 1 olmuştu.

başka zaman olsa annem kesin beni keserdi.

yatagımdan kalktım ve telefonumu kontrol ettim.

5 cevapsız arama 2 de mesaj.

vay canına bu günü not etmeliyim sanırım ilk defa kalktığımda boyle bir şeyle karşılaşıyorum.

sanırım önemli bir şeyler olmuş.

hemen kimin aradığına baktım.

Melisaydı.mesajları actım.

′Bade uyan artık ve beni ara çok önemli′..′bu saate kadar uyunurmu kalk hadii ara beni.′..

yine ne oldu acaba.hemen aradım ve ilk calışta açtı.

açmasıyla da bağırması bir oldu.′′bade kaç saattir sana ulaşmaya çalışıyorum.neler oldu neler.′′

′′uyuyodum ne var yaz tatilindeyiz.kızıcagına anlat.gene noldu?′′

′′fezanın sevgilisi varya Burak abi,iste onu tutukladılar.hemde suçu ne biliyomusun? bir kadına tecavüz etmis.inanabiliyor musun?′′

′′hadi canıım.sacmalama ya Burak abi yapmaz öyle sey.nerden çıkmış? off ya feza mahvolmustur.kesin iftira atıyolardır ya olmaz öyle şey.′′

′′feza çok kotu.oda inanmadı.iftira olduğunu düşünüyoruz zaten.mahkemeye de gidemiyoruz.soyadı tutmadığı için almıyolar bizi.′′

′′inanmıyorum ya.nolcak peki?′′

′′bilmiyorum.suçsuzluğu ispatlanana kadar beklicez.kadına test yapıcaklarmıs ama kadın ortada yok.gelmiyomus mahkemeye.′′

′′siz nerden öğrendiniz peki?′′

′′bize eren söyledi.hani anlatmıştım ya eren Burak abiyle aynı mahallede oturuyor çok yakınlar diye.tabi her şeyi biliyor.gecenin köründe telefon etmiş.fezada beni sabah aradı.aglıyodu hemen yanına gittim.′′

eren bizim sınıfa bu sene gelmişti ve Burak abi sayesinde çok kısa surede bizim gruba girdi.iyi anlasırdık.korurdu bizi.

Burak abinin olayına gercekten çok sasırmıstım.

o öyle bi insan değildi bunu hepimiz biliyoduk.hepimiz ona inanıyoduk.simdi fezaya destek olmalıydık.

hemen fezayı aradım.açtığında sesi çok kotu geliyordu.

yeni duyduğumu ve çok uzuldugumu söyledim.onun yapmadıgına inandıgımı söyledim.sende üzülme dedim.ama bosaydı biliyordum.

fezanın ailesi çok sorunluydu.ayrı değillerdi ama babası çok arıza biriydi.annesiyle sürekli kavga ederlerdi ve annesinden olmayan babasının gençlik hatası olarak tabir ettiği bi üvey abisi vardı.

fezada ailesinde bu kadar sorun varken sevgilisiyle mutlu olmak istiyordu.

zar zor konuşuyordu telefonda.sürekli iftira attılar deyip duruyordu.iftira atıyolar o yapmadı diyordu.çok uzatmadan telefonu kapattım.

fezanın yanına gitmeliydim.annem evdemi diye odalara baktım.

salonda beni bekliyordu.

görünce hemen yanına çağırdı.

yüzü guluyordu.sanırım güzel bi şeyler oldu çünkü onu uzun zamandır mutlu görmemiştim.

tam izin alacaktımki konuşmaya başladı.

′′kızım sana çok güzel bi haberim var.eminim çok mutlu olucaksın.″

″noldu anne?″

″tatlım biz babanla barıstık.artık her şey daha güzel olacak.zaten boşanma islemleri daha hallolmamıstı.dun avukatımız hepsini iptal etti.baban tekrar geliyo gözün aydın″

bu gerçek miydi?? ama nasıl? nasıl olmuştu da bu kadar kısa surede barısmıslardı?

aslında çok mutluydum ama fezayı düşünüyordum.

her zaman boyle oluyordu.birimiz mutluysak mutlaka digerimizin basına bisey geliyordu.

anneme hicbisey demedim.sadece gulumsedim ve tekrar odama cıktım.

son zamanlarda alışık olduğum o duygu yine sarmıştı beni.

yine sevinsemmi uzulsemmi bilemiyordum.

peki ne olmuştu da barısmışlardı ki?