De Parel Prinses

Weerwolven

Na school ga ik terug naar de plek waar ik nu elke keer naartoe ga na school, na het eten en soms zelfs s nachts. Het is een prachtige plek met een pond en het barst van leven. Overal waar je kijkt zie je insecten en het is er nooit stil. Het heeft iets magisch.
Ik leg mijn rugzak neer en ga tegen een van de bomen aanzitten. Ik pak een van de boeken die ik uit de bibliotheek op school heb geleend. Het is een oud boek met een leren kaft. Voorzichtig doe ik het boek open. Op de eerste bladzijde staat, vloeken en verhalen. Ik hoop dat ik in dit boek terug kan vinden wat die stemmen nou precies zijn. Ik heb al heel veel boeken doorgelezen, maar nog niks gevonden. Het is om gek van te worden. 

Ik begin met lezen, sommige delen skip ik als ik denk dat het er niet toe doet. Na een tijdje komt er een verhaal voorbij die opvalt. Een verhaal over weerwolven. Nieuwsgierig ga ik het lezen.

Weerwolven:

Wat is een weerwolf?

Een weerwolf is een man die kan veranderen in een wolf. De fabel gaat dat weerwolven de maan nodig hebben om te kunnen veranderen, maar dit is niet waar. Een weerwolf kan veranderen wanneer hij dat wilt.

Het woord stamt van het *wera-wulfa. Wera betekende "man" en wulfa "wolf". Een weerwolf is dus een manwolf. Andere bronnen leiden het woord af van "warg-wolf", waar "warg" verwant is met het Oudnoorse "vargr" dat schelm of bandiet betekent of, eufemistisch gebruikt, 'wolf'.

Hoe ontstaan weerwolven?

- Gebeten worden door een weerwolf, en het overleven.

- Het afleggen van de kleren, in het bijzonder een gordel van mensenhuid of het aandoen van een gordel, gemaakt van de huid van het dier waar men naar wil transformeren. Dit kan gezien worden als een substituut voor het aantrekken van de hele dierenhuid - wat ook vaak voorkomt.

- Het insmeren van de huid met een magische zalf. Dit veroorzaakt een transformatie en gebruikers vertellen soms in een dier veranderd te zijn.

- Het drinken van water uit de voetafdruk van een wolf.

- Het eten van de hersenen van het dier.

- Het drinken uit betoverde stromen.

- Erfelijkheid.

Uiterlijk

Er zijn vier verschillende weerwolven, namelijk:

Gewone wolf. Hierbij is qua uiterlijk geen verschil te zien tussen een echte wolf en een weerwolf. Dit is een van de minst gebruikte varianten.Extra grote wolf. Hierbij ziet de weerwolf eruit als een uitzonderlijk grote en sterke variant op de normale wolf. 
Wolf. Hierbij kan de weerwolf nog gewoon rechtop lopen als een mens, maar heeft wel een wolvenkop en andere wolfkenmerken zoals een staart en klauwen.
Beestmens. Dit is een mens met extra veel lichaamsbeharing, langere nagels en een wolfachtig gebit, maar verder een nog menselijk uiterlijk. 

Packs

Weerwolven werken samen in wat word genoemd Packs. Dit zijn groepen met weerwolven bij elkaar die voor elkaar uitkijken. Vaak worden de wolven aan elkaar gelinkt door verschillende methodes. Welke methodes er allemaal zijn is niet duidelijk. 

Zwakte 

De bekendste zwakte van een weerwolf is zilver. Wijwater, gewijde kogels en blauwe monnikskap kunnen ook gebruikt worden om een wolf tegen te houden.

Ik moet terug denken aan toen de wolf in mijn dromen kwam. Het voelt al zo lang geleden, maar dat is het niet. Er is gewoon zo veel gebeurd. Ik krijg even een rilling. Die ogen van die wolf. Het leek net een mens, zulke blauwe ogen. Dat zie je toch nooit bij wolven? 
Ik zoek snel verder in het boek, maar ik kan verder niks nuttigs vinden. Ik vloek binnensmonds. Weer een boek voor niks gelezen. Ik zucht en leun tegen de boom aan. Dan ga ik het maar weer zelf proberen. Er moet toch een manier zijn om de stemmen stil te krijgen en als dat niet lukt een manier om ze onder controle te krijgen? 

Ik sluit mijn ogen begin naar de stemmen te luisteren. Ik focus mij op een kleine zachte helemaal achterin mijn gedachtes. Het wil dat ik een klein stukje in brand zet. Dat kan niet zo veel kwaad volgens mij. Ik probeer de andere stemmen stil te krijgen en alleen die te horen. Ik focus zo hard als ik kan op alleen die stem. Ik voel de zweetdruppels op mijn voorhoofd komen, maar ik negeer het. Ik focus mij alleen op die stem. Opeens word het helemaal stil in mijn hoofd, geen enkele stem zegt meer wat. Blij doe ik mijn ogen open om te zien dat het hele bos om mij heen in brand staat. Shit, shit, shit. Die zweetdruppels waren niet van de inspanning dus! Snel haal ik de vlammen naar beneden en blijft er alleen nog maar een rokend bos over. Hoestend loop ik weg. 

Ik zie iemand mijn kant oprennen. Hoestend probeer ik mijn tranende ogen scherp te stellen. Vaag zie ik zwart haar en twee blauwe ogen, Eion. Hij rent naar mij toe en ik val in zijn armen. 'Meisje toch, wat heb je nou weer gedaan?' Ik kijk hem aan. 'Hoe wist je dat ik hier was?' Ik ga weer op mijn eigen benen staan, maar ik ben wel nog een beetje duizelig. Hij haalt zijn schouders op. 'Wist ik niet. Ik zag rook en ik kwam kijken of iemand hulp nodig had.' Ik kijk hem even aan en lach dan. Hij staart mij verbaasd aan. Het lukt mij niet om te stoppen. Ik weet ook niet hoezo. Er komt zelf ook een glimlach op zijn mond. 'Wat? Ben je er eindelijk achter gekomen dat ik toch wel grappig ben?'  Ik stop met lachen. 'Weet je wat, laat het maar. Laten we nu maar terug gaan lopen, voordat ik nog de hik krijg van al dat lachen.' 'Oh, maar ik weet wel wat voor de hik.' Hij begint mij te kietelen. 'Wacht! Dat maakt het alleen maar erger!' Zeg ik lachend. 'Ach, hikkende jij is volgens mij wel schattig.' Ik begin lachend van weg te rennen. 'Probeer mij eerst dan maar te pakken te krijgen!' Lachend rent hij achter mij aan. Ik moet toegeven. Hij is snel, sneller dan ik had verwacht. Het lijkt net alsof hij zweeft, hoe snel hij rent. Ik is wel mooi om naar te kijken.
Ik staar te lang achterom om de boomstam voor mij niet te zien. Eion stopt al en wilt wat schreeuwen, maar het is al te laat. Ik ren zo tegen de boomstam aan en val plat op de grond. Snel komt hij naar mij toe gerend. 'Gaat het?' Ik staar even verbaasd omhoog en begin dan te lachen. 'Hoe krijg ik dat toch voor elkaar?' Hij lacht me. 'Je hebt gewoon iets onhandigst over je heen.' Ik kijk hem even strak aan en trek hem dan mee op de grond. Zonder dat hij iets kan doen ligt hij naast mij. Hij kijkt mij verbaasd aan. 'Hoezo deed je dat nou weer?' Ik geef hem een tikje op zijn neus. 'Omdat jij onhandiger ben dan ik. Anders lag je hier nu niet.' Ik kijk in zijn blauwe ogen. Het heeft de kleur van de lucht, zulk mooi blauw. Even voel ik mij een normale tiener. Een meisje dat een gewoon leven heeft met vrienden. Dan word ik weer terug getrokken naar de werkelijkheid. De stemmen worden steeds harder en pijnlijker. Ik sta snel op en veeg de modder van mijn kleding af. 'I-ik moet er vandoor.' Eion kijkt mij verbaasd aan. 'Deed ik iets fout? Wat is er?' 'Nee, jij deed niks fout, maar ik moet er echt vandoor.' Ik draai snel om en zet het op het rennen. 

De stemmen beginnen pijn te doen. Ik heb het gevoel dat mijn schedel elk moment kan ontploffen. Na een tijdje te hebben gerend bedenk ik mij opeens dat ik mijn tas ben vergeten. Ik blijf stilstaan. Het boek. Twijfelend blijf ik staan. De stemmen zijn nu zo hard, dat ik mijn eigen gedachtes bijna niet meer kan horen. Ach, laat dat boek. Ik moet naar de dode plek toe. Ik moet de stemmen stil krijgen. Ik zet het weer op het rennen, totdat ik bij de plek kom. Ik begin langzamer te lopen. Je kan de lijn zien tussen dood en levend. Het is net alsof er een cirkel is getekend waar niks meer leeft. Ik zet er een stap in en gelijk zijn de stemmen weg. Opgelucht ga ik tegen een boom zitten. Mijn ogen worden zwaar en ik val langzaam in slaap. 

Hey iedereen!

OMG! Meer dan 700 reads! Ik kan jullie niet genoeg bedanken voor het lezen van dit boek! Voor alle mensen die dit lezen. Jullie zijn awesome!

Wisten jullie dat ik 34ste sta bij fantasy en 20ste bij magie?! Like OMG! 

Wie denken jullie dat goed is en wie is slecht? Is alles echt zoals het eruit ziet?

Tot de volgende keer!