Aqualand•myg.jjk✔

3|Kırmızı sana yakıştı.

Jungkook-2U Cover

3|Kırmızı sana yakıştı.

Karışıktı. İnsanların dünyası kesinlikle karışıktı. Bir şahıs neden bile bile kendini ateşe atardı ki? Al işte. Şimdi de sevdiği kadın için ölüyordu. Ölmeyi göze alıyordu ve bu çok duygusal ve romantikti. Televizyonun tam karşısındaki koltukta Yoongi ile beraber oturmuş dizi izliyorduk. Burada ikinci günümüzdü. Yoongi bana pek çok şey öğretmişti. Şimdi ise matematik dersine ara vermiş, iki günde bağlandığım diziyi izliyorduk. Hıçkırarak ağlarken peçeteye sümkürüp avucum içine sıkıştırdım. Ardından Yoongi ile aramızdaki patlamış mısır kovasına elimi atıp bir avuç mısırı ağzıma atarak yemeye başladım. Yoongi dirseğini koltuğun başına yaslamış bir şekilde şaşkınca beni izliyordu. Dizi bitmiş jeneriği oynamaya başlamıştı. Burnumu son kez silerek kendi kendime dizi hakkında yorumlamalar yapmaya başladım. Yoongi ise kumandayı alıp televizyonu kapatarak yanımdan kalkıp salondan sessizce tabiri caizse kaçtı.

"Yaa, hyung.."

Hıçkırıklarıma devam ederken yerimden kalkıp Yoongi'nin peşinden gittim. Amacım onu kendimden bıktırmaktı. Böylece beni geri bırakırdı değil mi?

"Hyung.."

Yoongi yatak odasının kapısından aniden çıkınca yerimde sıçrayıp gözlerimi sildim.

"Hyung niye gidiyorsun ya? Korkuyorum."

Koluna yapışarak burnumu çektim. Yoongi'nin koluna burnumu silerek içten kahkaha attım. Hadi ama buna kim dayanırdı ki? Yoongi beni kendine çekip elini belime yerleştirerek yanaklarımı silmiş ve tek kaşını kaldırmıştı.

"Bak, Jungkook. Ne yapmaya çalıştığını biliyorum. Tamam mı? Ben milyon yaşımdayım. Aptal değilim."

Yoongi kryptit ahtapotuydu. Türünün tek örneği olmasını es geçersek özel bir türdü. Milyon yıl yaşadığı için hem kara dünyası hem de deniz dünyası hakkında bir sürü şeye biliyordu. O ilk insanları görmüştü. Pek çok pisliğe maruz kalmıştı. En önemlisi ise hep yalnız kalmıştı. Beni bu yüzden yanında tuttuğunu biliyordum. Geceleri rüyasında konuşuyordu ve bazen pot kırıyordu. Dudaklarımı birbirine bastırarak gözlerimi kaçırdım. Yoongi ise eliyle dudaklarımı normal hâline getirip eğildi ve dudağımın üzerine ufak bir öpücük kondurdu.

İri gözlerimi daha da irileştirdiğimde kıkırdayarak benden ayrılıp merdivenlere ilerledi. Alt kata inerek yeniden salona indi. Birkaç dakika olduğum yerde öylece bekledim. Beni öpmüştü. Dudakları dudaklarıma değmişti ve bu hoşuma gitmişti. Çok hoşuma gitmişti. Dudaklarım sızlıyor tüm bedenim anlık bir şekilde yanıyordu. Parmaklarımı dudağıma götürerek hafifçe okşadım. Alt dudağımı dişleyerek silkelenip alt kata indim. Salona girdiğimde Yoongi film açmış, izliyordu. Yanına giderek oturdum.

"Ne oldu?"

"Hm?"

"Yanakların kızarmış."

Ne olduğunu ve neden olduğunu çok iyi biliyordu. Bunu alay etmek için söylemişti. Eh, haklıydı. Ben olsam ben de benimle dalga geçerdim. Ellerimle yanağımı tutarak kapattım. Tamamen karşımdaki filme odaklanarak izlerken Yoongi'nin açtığı filmin korku filmi olduğunu, kadının çığlık atarak beni gerçek anlamda korkutması sonucunda olmuştu. Yoongi'nin üzerine çıkarak ben de çığlık atıp kafamı boynuna soktum.

Yoongi kumanda ile televizyonu kapatıp elini uyruğuma yerleştirdi. Sırtıma doğru çıkartıp yavaşça okşayarak kulağıma mükemmel sesiyle fısıldıyor ve sakin olmamı söylüyordu. O şekilde ne kadar durduğumuz hakkında bir fikrim yoktu. Ancak sakinleşmiş, kollarımı Yoongi'nin boynuna dolayarak ona sıkıca tutunmuştum. Yoongi beni kucağına alarak merdivenleri aşmış ve üst kattaki odasına girmişti. Beni bu odaya asla sokmazdı. Şimdi ise beni yatağına yatırmış yanıma da uzanarak sıkıca sarılıyordu. Yoongi karada çok ünlü bir iş adamıydı. Deniz ticaretleri yapıyordu. Eh, milyon yıl yaşamış biriydi. Zengin ve varlıklıydı. Kore'nin çoğu yeri ona aitti. Sadece Kore'de de değildi   dünyaya açılmıştı. Amerika'yı ilk bulan kişinin kendisi olduğunu anlatmıştı bana. Ancak oradan geri dönünce nasıl taşınacağını bilemediği için uğraşmamayı seçmişti.