Aqualand•myg.jjk✔

10|Aile tamamlandı.

P!NK-True Love

10|Aile tamamlandı.

Doğum gerçekleşmişti. Tam dört ay sonra bebeğim kucağımdaydı. O kadar güzeldi ki. İnsanların gördükçe ağlayası geliyordu. Kokusu o kadar kusursuzdu ki sanki cennet bahçelerinden çıkmış koluma gelmişti. Kucağımdaki minik bedenin yanağına hafif bir buse kondurduktan sonra gülerek yanımda mutluluktan havalara uçan Yoongi'ye döndüm. Yoongi oğlumuzu kucağına almış, sallayarak yüzünü izlemeye başlamıştı. Yugyeom'da odaya gülerek girince elindeki çıngırağı Yoongi'nin yanına gelip bebeğin kucağına yerleştirdi. Doğum birkaç saat önce, ameliyathanede gerçekleşmişti. Yugyeom doğumuma yardım etmiş beni gizli bir şekilde eve getirmişti. O sırada da zaten Yoongi yatak odasına gerekli malzemeleri alarak ufak bir hastaneye çevirmişti. Yatağımda uzanmaya devam ederken Yugyeom karnıma bakarak dikişleri kontrol etti. Her şeyin tam olduğu kanısına varınca ayaklanarak serumu düzelttikten sonra oğluma bakmaya başladı.

"Amca oldum ya lan.."

"Sen ne diyorsun ben baba oldum, baba!"

Kıkırdayarak gözlerimi kapattım. Çok yorgundum. Göğsümde hissettiğim hafif ağırlık ile tek gözümü aralayıp kucağımda uyuyan oğluma baktım.

"Adı.. Adını hiç düşünmedik."

"JungGi olsun? Böylece ölen abisinin anısını taşır."

"Kaldırabilir mi ama? O daha küçücük. Ölen abisinin adı altında ezilebilir?"

"Ezilmez. Benim oğlum güçlüdür."

Buruk bir gülümsemeyle kucağımdaki miniğin minik ayaklarını okşamaya başladım. Yoongi eğilip alnıma minik bir öpücük kondurduktan sonra yanıma uzanıp elini oğlumuzun poposuna yerleştirip yavaş yavaş patpatlamaya başladı. Kıkırdayarak Yoongi'ye döndüm.

"O çok güzel.. Burnu tıpkı senin gibi."

Yoongi gülerek bebeğin sırtını öpüp bana döndü.

"Gözleri de senin gibi. Şaşkın ve aptal."

Somurtarak omzuna yavaşça vurup bebeğime dönerek yüzünü izlemeye başladım. Odaya Yugyeom donuk bir ifadeyle girince kaşlarımı çatarak ona bakmaya başladım. Ne olduğunu anlamadan yere yığılmasıyla gözlerimi irileştirip endişe ile adını seslendim. Yoongi yanımdan kalkarak Yugyeom'un yanına gidip sırtındaki bıçağa baktı. Küfrederek bıçağı tüm soğuk kanlılığı ile çıkartıp ayağa kalkarak dolaptaki havluyu Yugyeom'un yanına oturduğunda sırtındaki yaraya bastırmış ardından bana dönmüştü. Dolu gözlerimle bebeğimi tutarken donup kalmıştım adeta. En yakın arkadaşım şu an yerde kanlar içerisinde yatıyordu.

"Jungkook. Sakin ol. Yanındaki telefonu kullanarak ambulansı ara. Hemen!"

Ağlayarak yandaki telefonu alarak hızla tuşlara basıp kulağıma götürdüm. Karşı hattan ses gelince dudağımı nemlendirip gözlerimi sildim.

"A-arkadaşım bıçaklandı. Ç-çok kan kaybediyor. Lütfen ambulans yollayın."

"Sakin olun beyfendi. Bana nerede olduğunuzu söyleyin."