-------
Shanice's POV
"Mommy!" sigaw ng isang bata. Tumatakbo siya papunta sa isang matangkad na babae at lalaki.
"Come here, A!" the woman said and held her hand out.
"What do you want to do today, A?" tanong ng lalaki sa bata habang karga-karga ng babae.
"A wants to pway." the young girl said.
"Play? Well, what do you want to play A?" the man asked with a cheerful smile. Naglakad yung lalaki papunta sa bintana at sumeryoso ang mukha. The woman looked at him and he nodded his head.
"A, when I count to three, you will run and hide, okay?" sabi ng babae. Fear..Bakas iyon sa boses at mukha ng babae.
"Awright." sabi naman ng bata.
"Okay..One.." nagsimula nang magbilang ang babae.
"Two.." naghahanda nang tumakbo yung bata. Pero bago pa matapos ang pagbibilang ng babae, may biglang nagwasak ng pinto.
"THREE! RUN, A, RUN!" the woman shouted when the men started to shoot things in their house. The little child began to run. She stopped when she heard her mother scream. Tumulo yung luha ng bata.
"RUN, A!" sigaw ng babae kaya tumakbo muli ang bata. Tears filled the child's eyes.
Bigla na lang ako napamulat at napaupo sa kama. Mabilis ang hininga ko at pinagpapawisan. It's that thing again. Ano kaya iyon? Ano ba ang ibig sabihin nun? Ano ang pinaparating nun sa akin? May pinaparating nga ba iyon sa akin?
My questions are left unanswered as I stood up from my bed. Tinignan ko yung suot ko. My uniform. Of fucking course. No wonder it was so damn uncomfortable. Tuesday ngayon..Nakakatamad pumasok. Aabsent na lang ako. Pumunta ako sa closet ko at kumuha ng shorts at shirt. Pumasok ako sa banyo para magshower at magpalit.
Pagkalabas ko, nakita kong nakasandal si kuya doon sa frame ng pinto ko.
"Is there anything you need from me?" bored kong tanong sa kanya.
"Wala naman. Pumunta ako dito para lang gisingin ka. Malelate ka na kasi." sabi ni kuya.
"Absent ako ngayon." walang emosyon kong sabi.
"At bakit?" taas kilay na tanong ni kuya.
"Don't wanna deal with school today." simple kong pagpapaliwanag.
"Okay, fine." sabi ni kuya. Lalabas na sana siya pero pinigilan ko siya.
"Kuya, saglit." sabi ko.
"Bakit, Shanice?" naguguluhan niyang tanong.
"Absent ka rin ngayon di ba?" tanong ko habang tinataas baba yung kilay ko.
"Yeah.." mahinang sabi ni kuya.
"I'm sorry, kuya. Kasalanan ko kung bakit ka nasasaktan ngayon. Kasalanan ko dahil hindi ko sinabi sa'yo yung napansin ko tungkol kay Selena. Kasalanan ko rin dahil hindi kita pinigilan na makipagrelasyon sa kan'ya." pagpapaliwanag ko. Shit. I sound gay. And pathetic.
BINABASA MO ANG
Nothing But Trouble
AksiNagpanggap silang pamilya ni Shanice. Sila ang tumayong pamilya niya halos buong buhay niya. Ayaw nilang malaman ni Shanice ang totoo. Pero, nagkasundo sila na sabihin na kay Shanice kapag sumapit na ang kan'yang ikalabing-walong kaarawan. Ayaw man...
