Evcilik Oyunu (ASKIDA)

Tek Eşlilik

"rahat durmayacaksin degil mi?"

"evet"

"partinde erkek var"

"daha fazlasi. parti bir seks partisi"

"NE!.Partiye bende geliyorum"

*********

harika, son bekar gecemde yarin evlenecegim adam geliyor.

"gelmeni istemiyorum"

"sana sormadim eylul"

"sormalisin cunku bu benim bekarliga veda partim."

"umrumda degil, o partiye bende geliyorum"

"bak ben tek eslilige inanan biri degilim, ama eger biriyle birlikteysem onu aldatmam. tabi cok zor durumda degilsem."

"cinarla birlikteyken emreyle birlikte oldun ama"

"o durum farkli. o zaman ofkeliydim. bu benim son bagimsiz gecem baran. inan bana seninle evlenince baskasiyla birlikte olmam. ben sadik biriyimdir. bu gece son gecem ve bu gece biriyle birlikte olucam. yarindan itibaren zaten senin olucam."

gozlerinin icine merakla bakarken o gozlerini yumdu ve biraz bekledi. gozlerini acti ve derin bir nefes aldi.

"o partiye geliyorum, ama sana karismayacagim. bir sartla sende bana karismayacaksin"

en azindan bana karismayacak bu benim isime gelir.

"tamam. zaten soylemesen bile sana karismayacaktim"

baran koltukta oturmus bana bakiyordu. gercekten ona karisacagimi mi sandi? ben kimsenin eglencesine karismam.o bana dik dik bakmaya baslayimca rahatsizca yerimde kipirdandim.

"ne diye bana dik dik bakiyorsun. ben ne sana nede baska birinin eglencesine karismam."

"evlenince bu evde oturmayacagiz biliyorsun dimi"

"ne? hayir. ben bu evden gitmem"

"ne demek bu evden gitmem eylul. bu ev ileride bizim icin cok kucuk kalir"

"cok beklersin. iki katli havuzlu ev neresi kucuk kalir."

siritarak koltuga iyice yayildi. siritmasi hic iyi bir sey degil bana kalirsa.

"bilemiyorum guzelim. 5 cocukla yedi kisi olucaz. bence bu ev bizim icin fazla kucuk kalir"

"ne cocugundan bahsediyordun sen baran"

bu defa ben siritarak koltuguma yayildim.

"ileride dogacak olan cocuklarimizdan bahsediyorum eylul."

"ruyanda bekli bahsedersin. bilmiyor musun?"

yuzundeki siritma kaybolarak koltukta diklesti.

"neyi bilmiyorum eylul?"

"benim cocugum olmaz."

"nasil olmaz eylul?"

"yumurtaliklarimda bir sorun varmis. doktorlar hicbir sey yapamiyor. kendiliginden gecebilecegini soylediler ama bu surec cok uzun surermis yada hic iyilesmezmis. bu yuzden ev isini kafana takma..."

bunu soyleyince yuzunu tuhaf bir duygu kapladi. hayir anlamiyorum ben mi kafama fazla takmiyorum yoksa baran mi fazla sorun ediyor?
koltuktan ayaga kalktim. merdivenlere yonelirken barana seslendim.