Pershendetje, tokesor! Kjo eshte historia ime e pare dhe nuk e kam idene fare se ça do nxjerr nga kjo. Gjithsesi, vendosa te shkruaj sepse shkolla ka mbaruar, eshte vere dhe kam shume kohe te lire [ plus @isaaaabela e cila me date 23.06.2018 e shtun...
"Dakort, isha nervoze sepse..." Nisa te flisja kur ra zilja e deres dhe Serena u çua t'a hapte.
Kur ajo hapi deren, u shfaq po i njejti burre, i cili nuk i'a ndante syte Serenes gjate ankandit.
"Massimo?!" Pyeti ajo e habitur.
"Me fal qe te shqetesoj, por kishit lene canten ne prapaskene."tha ai dhe i zgjati canten Serenes.
"Oh,shume faleminderit! Por, si e kuptuat qe ishte canta ime?"
"Shume e lehte.Keni vene marken mbi te dhe firmen tuaj."
"Marka vendoset ne cdo produkt timin dhe firma ime ndodhet ne shume produkte."
"E vertete, por ketu e keni vene firmen me shkronja te kuqe."
"Mbreslenese.Jeni njeri i detajeve."
"Keshtu thone.Naten e mire!"
"Naten e mire!"
Serena u kthye ne kuzhine me nje buzeqeshje gjigante.
"Ehem.."bera nje kollitje fallco.
"Po!?"
"C'po ndodh midis teje dhe njeriut misterioz?"
"C'do te thuash?"
"Nese do te ma hedhesh mua, nuk ke shance."
"Dhe nese ti do t'i shmangesh pyetjes time, nuk do te ndodhe! Tani pergjigju!"
"Dakort, por pastaj ti do te pergjigjesh!"
"Po,po e mora vesh.Fol tani!"
"Ok.E mban mend ate dite qe une erdha me vonese?!"
"Ehe, edhe?"
"Epo nje pjese e arsyes pse u vonova, eshte se per pak bera aksident me nje person."
"C'lidhje ka kjo me nervozizmin tend?"
"Do me lesh te mbaroj?"
"He vazhdo."
"Epo ne ankand, ai ishte aty. Pjesa me e forte eshte se ai ishte nen shoqerine e njeriut tend misterioz, ose me sakte ai po shoqeronte njeriun tend misterioz."
"Prit pak. E para, boll e quajte njeriu im misterioz. E dyta 'pothuajse aksidenti' ndodhi para ca kohesh, askush nuk u lendua dhe ve bast qe ai e ka harruar."
"Epo, kete po mendoja dhe une, derisa ai me pa.Une u ula ne karrige dhe po rrija shume urte, vetem kur njeriu yt misterioz iku te paguante per unazen dhe une e ai mbetem aty vetem. Ai me tha: 'Shiko kush qenka?Kenaqesi te te shoh perseri, principessa.' dhe une i'u pergjigja 'Nuk mund te them te njejten gje per ju dhe nuk jam princeshe'. U nisa te vija per ne prapaskene, por ai me kapi prej kyci, afroi buzet e tij prane veshit tim dhe me tha: ' Te ka thene njeri qe zbukurohesh edhe me shume kur inatosesh?' Per nje moment mbeta e ngrire, po pastaj hoqa kycin nga dora e tij dhe i thash: 'Degjo, pse nuk me le te qete dhe te kthehesh ne shtepi?' 'Nuk iki askund, pa degjuar nje kerkese faljeje nga ti.' 'Jo.' i'u ktheva prere. 'Epo ke ngecur me mua.' 'Degjo, nuk e ke idene sa do te me pelqente te rrija e te degjoja budallalleqet e tua, por me duhet te kthehem tek mikesha ime.' 'Znj.Costa?' 'Nuk ka c'te duhet.E di cfare, nese nuk iken menjehere do te therras sigurimin dhe...' perpara se te mbaroja fjaline buzet e tij ishin perplasur tek te mijat ne nje puthje te lehte dhe te embel. 'Nuk po gjeja menyre tjeter te te beja te pushoje.' 'TI DERR!' U nisa t'i jepja nje shuplake, por ai me kapi doren time dhe e vuri pas qafes se tij dhe doren e majte e vuri pas belit tim e me terhoqi prane vetes duke me thene: 'A,a,a...kujdes me fjalet zemer.'
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ne kete moment atij i erdhi nje telefonate.Ktheu syte nga une dhe me tha: 'Po largohem per tani, por do te shihemi perseri, pasi me detyrohesh nje te falur.' E pash te ikte, nderkohe qe mua m'u skuqen faqet dhe ndjeva flutura ne stomak."
"Uau...hahaha. Po ti paske kaluar nje moment te kendshem hahaha."
"Seriozisht? Moment te kendshem?.Hahah.Nuk e besoj, por as moment i keq nuk mund te quhet"
"Epo atehere pse ishe ashtu kur te pashe une?"
"Sepse nuk e di se cfare do te ndodhe, kur ta takoj perseri, ose me sakte nese e takoj perseri."
" Kur te vij momenti do ta zbulosh. Pse e vret kaq shume mendjen?Hahaha. Prit pak.MOOOS!"
"C'ke moj?"
"Mos me thuaj qe vetem pas 2 takimesh, te ka hipur ne koke per te!?"
"As mos te te shkoj nder mend!Shpresoj te mos e takoj me kurre, por kur tha qe do te shihemi perseri ishte kaq i vendosur, a thua se e kishte lexuar diku qe ne do te takohemi."
"Shiko, Teodora.Nese vertete eshte e shkruar qe ju te takoheni, do te ndodhe, prandaj mos e mbaj shume mendjen aty."
"E lehte ta thuash.Ama me duhet ndihme."
"Per cfare?"
"Qe te mos e mbaj mendjen aty pra!"
"Normalisht qe une, kush tjeter!?" Filluam te qeshnim te dyja.
"Praa......"
"Cfare?"pyeti Serena.
"Mos bej te padituren.Me trego per ty dhe njeriun misteroz."
