Varsja e diamantit

XXIV - Mengjesi

Ajo qe ndodhi heret ne mengjes ishte si nje makth i tmerrshem per te gjithe. Askush nuk dote ta besonte, por e verteta keshtu eshte.

Askush nuk beri gjume te qetete.

Pavaresisht se caji qe beri Serena ishte qetesues, ai nuk mjaftonte, per ate c'ka ata po perjetonin.

Maria me Alessandron ishin ne shqetesim te pamase. Alessandro tere kohen e kaloi duke menduar se si te arrinte tek Ardiano dhe Lorenzo. Nuk donte qe gjerat te perseriteshin. Per me teper me te bijen. Vajzen e tij te vogel.

Maria kalonte nepermend cdo moment te bukur e te hidhur me Biancen. Vazhdimisht lutej dhe lotet i shpetonin, por Alessandro e vuri re kete. Nuk donte qe gruaja e tij, nena e femijeve te tij, dashuria e jetes se tij te ishte ne kete gjendje. Ai e perqafonte dhe i peshperiste ne vesh fjale te embla, fjale te cilat do ta benin te qetesohej sadopak. Ishte e veshtire, por ne fund Marine e zuri gjumi.

Marina ishte bere si mos me keq.Floket e pakrehur, syte e skuqur e te fryre nga te qarit, fytyra e zverdhur dhe gjumi me shume veshtiresi e zuri. Fatmiresisht Marino ishte aty per ta qetesuar. Shpesh cohej ne mes te gjumit duke qare dhe Marino e ndiente, edhe pse syte i kishte te mbyllur e nuk mund ta shihte motren e tij binjake. Ai cohej menjehere dhe i shkonte prane te motres. Marina qante edhe me shume kur kuptonte se ajo qe ndodhi eshte e vertete. Marino bente cmos qe ajo te qetesohej derisa u detyrua qe te shkonte ne kuzhine te bente nje caj tjeter. Nuk e dinte se ku ishte dhe beri shume zhurme, deri kur degjoi hapa duke ardhur ne kuzhine. 

Ishte Serena. Edhe ajo kishte ardhur per te bere caj. Kur pa Marinon e kuptoi se Marina ishte ne gjendje te keqe.

"Marino, ik lart tek Marina. E bej une cajin e ta sjell. Shko qendroi prane."i tha ajo dhe Marino tundi koken ne shenje pohimi dhe e falenderoi. Ai iku nderkohe Serena po bente cajin. Pese minuta kaluan dhe Serena u ngjit tek dhoma e Marines. Ajo ishte e ulur ne mes te shtratit e perqafuar nga Marino. Serena la dy filxhane me caj te nxehte dhe iku nga dhoma.

Sofia fjeti shume pak. Njesoj si babai ajo po mendonte per te shkuaren, nderkohe qe shihte motrat te flinin. As ato nuk bene nje gjume te qete. Endrrat i perndiqnin, por jo aq sa Massimo.

 Massimo gjate gjumit ka pasur djerse te ftohta dhe i eshte rritur temperatura shume.Serena e zgjoi Massimon nga gjumi dhe e futi ne tualet te bente nje dush te ftohte, nderkohe qe ajo zbriti te bente nje caj. Pasi i la cajin edhe binjakeve u kthye ne dhome tek Massimo. Ai ishte i ulur ne cep te shtratit vetem me tutat veshur dhe po rrinte mendueshem.

"Massimo, pije."i tha duke i drejtuar cajin. Massimo e mori dhe e mbaroi pernjehere.

"Tani shtrihu dhe fli. Te duhet patjeter nje sy gjum."

Ne fillim kundershtoi, por e pa se nuk kishte fuqi. Sapo ai u shtri Serena u afrua prane tij dhe po shikonte plagen. Ishte gjskosu edhe me shume. Menjehere nxitoi per tek dhomae Aronit.       Aroni hyri ne dhomen e Massimos dhe i beri nje qetesues. Ate e zuri gjumi,nderkohe qe Aroni po e mjekonte. Pasi ai doli nga dhoma, Serena thjesht po e vezhgonte. Qepallat po i rendoheshin dhe me ne fund, u shtri prane Massimos, duke bere kujdes plagen.

*Serena*

U zgjova nga gjumi me nje dhimbje koke te tmerreshme. Shkova ne tualet dhe bera nje dush me uje te ftohte. Dola dhe pash ne dollap mos kishte ndonje gje. Gjeta disa bluza te Massimos dhe mora nje bluze te zeze. Tuta nuk mund te gjeja, ndaj vesha po tutat e kuqe.

Zbrita ne kuzhine te gatuaja mengjesin. Kishte copa te thhyera ngado. Pastrova vetem zonen qe  kisha nevoje, sepse nuk doja te beja zhurme. Nisa me gatimin. Po beja krepa nderkohe qe Sofia erdhi prane meje.

"Mirmengjes Sofia!"thash me nje buzeqeshje.

"Mirmengjes Serena!"u pergjigj ajo duke me kthyer buzeqeshjen, por ajo ishte nje buzeqeshje e detyruar.

"Fjete ndopak?"

"Jo, kam tere kohes qe mendoj e mendoj se c'mund te bej, por asgje."

"Eja ulu. Fillo te hash sa te bej kafen."

"Nuk besoj te ha shume, por kafen nuk do ta refuzoja per asgje ne bote."

Avash avash njerezit po fillonin te zbrisnin ne kuzhine.Te gjithe qe iu ulen ne tavoline ishin shume te lodhur, madje shume pak prej tyre hengren. Etien dhe Elenena i detyruan femijet e tyre te hanin si te ishin te vegjel. Sado qe ata i flisnin, asnjeri nga ata nuk hengri nje mengjes te mjaftueshem. Alessandro dhe Marina dolen jashte. Maria nuk duej shume mire, ndaj provova nje lloj tjeter caji. Caji me boronica. Bera per disa, por me thane se Alessandro pi vetem kafe. U dhashe filxhanet te dyve dhe u nisa te ikja kur:

"Shume faleminderit Serena! Ti na njeh shume pak, por ke bere shume gjera per ne."po fliste Marina.

"Nuk keni pse me falenderoni. Dije se Bianca do te kthehet. Nuk eshte vajze qe dorezohet lehte ajo!"i thash me nje buzeqeshje. Ajo ma ktheu buzeqeshjen dhe se bashku me Alessandron shkuan ne nje kasolle te vogel 10 metra tutje nga dera mbrapa, brenda oborrit.

Shkova perseri brenda. Tani ne tavoline ishte ulur Ana, Amara, Roberto, Giulia, Amadeus,Parid dhe Sebastian. Sebastian po hante normalisht, Roberto dhe Giulia ishin te shqetesuar per niperit dhe mbesat te cilet nuk dukeshin mire. Ana dhe Amara po luanin me ushqimin e tyre dhe po perpiqeshin te hanin, por asgje nuk munden te gelltisnin.

Amadeus dhe Parid po flisnin me njeri tjetrin, por ne frengjisht dhe nuk po i kuptoja. Biseda dukej shume e rendesishme nga mimika e tyre. U bera pakez kureshtare, por nuk doja te nderhyja.

Marina dhe Marino ende nuk po zbrisnin. Nuk doja qe te rrinin pa ngrene, nda bera dy tabaka me ushqim dhe me ndihmen e Anes dhe Amares i cuam lart.

Marina dhe Marino ishin ende ne shtrat. Mendova t'i flisja, por 'Leri te flene. Kane kaluar shume gjate ketyre oreve te fundit.'mendova me vete. U kthyem perseri ne kuzhine dhe ajo ishte e boshatisur. Edhe vajzat iken dhe mbeta vetem. Rregullova kuzhinen, mora nje tabaka me ushqime dhe me pas u ngjita lart per tek Massimo.

Hyra ne dhome dhe e gjeta shtratin bosh. Sa do te dilja dera e tualetit u hap.

"Fjete ndopak me qete?" e pyeta, nderkohe qe lash tabakane ne tavoline dhe shkova tek ai. 

Duart i cova pas qafes se tij dhe e perqafova, nderkohe ai rrethoi belin tim dhe koken e vuri ne qafen time. 

Massimo merrte fryme rendshem dhe pash qe nuk ndihej mire.

"Ulu dhe ha pakez. Duhet te fitosh disa fuqi per diten. Ke qejf te dakim ne oborr?"

Ai tundi koken ne shenje mohimi. 

"Jo, dua thjesht te rri me ty. Mos leviz!"

Ndenjem ashtu per disa minuta, kur ne dere u degjua nje e trokitur.

"Massimo, Octavius dhe une po kontrollonim dhomen e Alonsos dhe gjetem keto."ishte Stefano. I drejtoi Massimos nje tufe me letra te shkruara me dore.

"Nje pjese e tyre, shkruan pjese plani te Lorenzos. Besojme se Marku dhe Lorenzo po punojne sebashku. Alonsos i kane bere shantazh. Ai ishte i detyruar."

______________________________________

Arrivederci!💋