SKY||YoonSeok

Two Years Later

Hoseok'un evlenmesinin üzerinden 2 yıl geçmişti. Artık ona bir arkadaş hatta dost olarak bakıyordum. Özlediğim zamanlarda bana küçükken yazdığı mektubu okuyordum. Hoseok bana yakın olan tek arkadaşımdı. İlk aşkım küçük kahverengi piyano...
Hoseok'un 2 yıl önce evime getirdiği kutuyu tekrar karıştırmak için yukarı çıktım. Daha önce okumadığım bir mektup buldum sarı renkteydi. Küçükken renkli zarflara karşı ilgim mi varmış neden beyaz zarf yok burada diye düşündüm. Hafif tebessüm ettim. Mektubun arkasında seni bırakıp gittiğim ve hayata tutunamadığım gün okunmak üzere bir kutuda saklanacağım.
                      -Hoseok
yazıyordu.
Böyle yazınca daha da çok merak ettim. Aslında bu mektup buraya yeni gelmiş olmalı çünkü daha önce böyle bir zarf bulmamış ve görmemiştim. Küçükken değil de bu yıllar içerisinde hoseok bu mektubu buraya koymuş olabilir diye düşündüm. O sırada telefonum çaldı. Hoseok arıyordu. Yani onun telefonundan başka biri?
Gelen telefonla  şoka uğradım Hoseok ve eşi trafik kazası geçirmiş ve hastaneye götürülüyordu. Arabama atlayıp hastaneye doğru yola koyuldum.
-
-
-
1 saat sonra
Yoğun bakımdan çıkmalarını bekliyordum. Sonunda bir doktor dışarı çıktı heyecanla hoseok'un durumunu sordum biliyorum o güçlü biri ve bunu atlatacak...
Fakat doktor elini omzuma koyup hastayı kaybettik dedi. En yakın arkadaşımı bir zamanlar sevdiğim kişiyi kaybettim. Elimden hiç mi bir şey gelmez? ağlamak istiyordum. Çaresizce oturuyordum.
Kendimi toparlamam gerekiyordu. Ama bu kolay olmayacaktı hem de hiç...