Chasing Waves. (Completed.)

Kabanata 21.

Kabanata 21.

Minsan naranasan mo na ba yung nasa isang magandang panaginip ka tapos hiniling mo'ng wag ka'ng magising at wag ng matapos yung panaginip mo.

Ganun na ganun ang akin hinihiling ngayon kug panaginip nga ito ayoko ng magising.

Nakangiti ako habang magkayap kaming pinanunuod ang nagkikislapan mga ilaw ng syudad at kumikinang na dyamante sa langit.

"You missed me much, huh?" Pang aasar niya habang mahigpit ko siyang yakap.

"Hhmm." Tanging nasabi ko. Buti na lang at nakayakap ako sa kanya at hindi niya makikita ang kulay kamatis ko'ng mukha.

I deny ko man kase sa kanya e, hindi naman siya maniniwala.

That night is surreal hanggang ngayon ilang linggo na ang nakakalipas ay fresh pa rin siya sa akin utak.

Hindi ko alam ko'ng ano kami, pero alam ko malaki ang pinag bago nang relasyon namin pag katapos ng gabing yun.

Secretary niya pa rin ako pero pag sa trabaho ay normal lang kami katulad noon una, pero sabay kami nag la-lunch, Dinner at hinahatid sa apartment minsan naman ay sinusundo niya rin ako.

Pero kung masaya ako sa nangyayari sa akin buhay pag ibig meron naman hindi isa na dun ay si Emma, nung nalaman niya noon gabing din yun ay hindi niya maiwasan magalit, naiintindihan ko siya dahil concern siya sa akin dahil alam niya at nakita niya kung gaano ko kagusto o kamahal si Alden.

"Maine, Sana alam mo kung ano ang pinapasok mo, Sana tama ang naging desisyon mo." Aniya.

Lumapit ako sa kanya at hinawakan ang kanyang dalawang kamay.

"Alam ko nag aalala ka sa akin, at nag papasalamat ako sayo. Don't worry sigurado ako sa pinasok ko at masaya ako."

"Finally yung pinapangarap ko lang noon, yung ini imagine ko lang na magiging kami at titignan niya ako hindi bilang bata kundi bilang dalaga na." Masaya ko'ng sabi.

"Kung saan ka masaya, suportahan kita, pero pag pinaiyak ka niya ulit pasencyahan tayo." Banta niya.

Civil sila ni Alden pero di nawawa ang masamang tingin niya dito pag nasa bahay ito

"Dinner?" Biglang lapit ni Alden sa akin mesa, mag ala sais na at kitang kita na sa kalangitan ang papalubog na araw.

"Dito na lang tayo mag dinner sa opisina mo, para matapos ko rin ito'ng ginagawa ko." Request ko sa kanya.

Tumawag siya sa restaurant at nag order ng pag kain.

"Bakit biglang nag bago isip mo? Dati ni reject mo ako, tapos ngayon bigla ka'ng aamin sa akin." Sabi ko habang kumakain kami.

"Kasi bata ka pa noon." Simple niyang sabi.

"Saan mo gusto pumunta mamaya?" Magtatanong pa sana ako ng iniba niya na ang usapan.

"May balak ka ba'ng puntahan?" Tanong ko sa kanya.

Gento kami lagi kung hindi kami kumakain sa mamahalin restaurant ay sa hotel lang kami.

Masaya naman ako as long as kasama ko siya. Kung minsan naman ay hinahatid niya lang ako sa bahay dahil kailagan nila mag kita ni kris at iba pa nilang mga kaibigan.

"Ang aga mo yata'ng umuwi ngayon?" Tanong sa akin ni Danica.

Andito sila sa apartment ngayon, na pagkasunduan kasi na mag sleep over dito para maka pag bonding kami since pare pareho kaming busy sa internship.

"May lakad kasi sila ni Kris, di na ako sumama dahil pagod na rin ako at baka ma bored din ako doon." Paliwanag ko sa kanila.

"Alam mo Maine, kailagan mo din pa minsan minsan Kay Alden sa mga ganyan, lalo na sa bar. Knowing the history of your boyfriend at sa gwapo niyang yan malamang lahat ng babae pumaparada sa harapan niya."