Kontynuacja Touch me, Daddy.
Co się stanie kiedy Kamila objęła władzę po Szymonie? Nie wszystko poszło tak jak zaplanowała. Co jeśli ktoś będzie chciał pomieścić śmierć Szymona? I tym samym odebrać władzę Kam? A co jeśli Tae... No właśnie tego dowi...
- Nic Tae, to nic, poprostu jestem zmęczona. - przetarłam oczy. - Lepiej mów co u ciebie.
- Jest już lepiej. Może niedługo się zobaczymy - rzucił się na łóżko
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
- Powiedz mi dlaczego mam wrażenie, że o czymś mi nie mówisz? - zapytał patrząc na mnie - Miałem cię zapytać bo byłem ciekaw. Co z tymi gośćmi z Amsterdamu? - na jego pytanie tylko westchnęłam.
- Oddałam wisiorek, i dostałam coś w zamian.
- U co takiego?
- Dwóch młodych mężczyzn, podobno stripizerów z Koreii jeden to Leo,a drugi to Kai. - powiedziałam, widziałam jak oczy Tae się rozszerzają. - Znasz ich?
- Nie maleńka, ale jeśli chcesz dowiem się coś na ich temat. Wyślij mi ich zdjęcia później.
- Dobrze Tae. Widzę, że jesteś zmęczony, a ja dzwonię do ciebie w środku nocy.- widziałam jak zakopuje się w pościeli.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
- Zawsze od ciebie odbiorę, nie ważne która jest godzina. Ale masz rację jestem zmęczony. Zadzwonię do ciebie jutro dobrze?
- Dobrze.
- Kocham Cię Pa - puścił mi oczko i całusa
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
- Pa tatusiu
- Grzeczna dziewczynka - po tych słowach chłopak się rozłączył.
-Żebyś tylko wiedział jak bardzo cię kocham Tae - powiedziałam patrząc na czarny ekran telefonu.
Wyszłam na zewnątrz zamykając wcześniej biuro usiadłam na tarasie myśląc nad tym co właściwie dzieje się z tym wszystkim. Co planował Morfi, i co tak na prawdę jest na tym pendrivie, że Szymon za wszelką cenę chciał go odzyskać.
Kiedy tak siedziałam i myślałąm nad tym wszystkim usłyszałam szelest za sobą. Nim zdążyłam cokolwiek zrobić, poczułam przeszywający ból w głowie, a potem jak spadam z wiklinowego krzesła, na którym siedziałam. Potem widziałam już tylko gwiazdki przed oczami i ciemność.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
*****
Przychodzę do Was ze smutną wiadomością, kolejny rozdział pojawi się dopiero za 2 tygodnie.
To wszystko wynika z mojego egzaminu i obrony pracy licencjackiej.
