Sahte Sevgilim (Düzenleniyor)

5)Yeni Kral

Tam Rüzgar ve sözde sevgilisi (!) olan kıza doğru ilerlemeye başlayacakken biri kolumu tuttu, Bu Ilgın'dı. Ona kaşlarımı çatarken sakince ayağa kalkarak kulağıma eğildi. "Şimdi olmaz Ecrin. Sakin ol." dedi.

Kolumu ondan kurtarıp elimi belime yerleştirdim. En sürtük gülümsememi Rüzgara gönderip başımı hafifçe yana eğdim, açıkça ona meydan okuyordum işte. O'ysa yanındaki kızın elini tutarak yanımdan öylece geçip gitti. Bakışlarımı onlara çevirmeden kapıya doğru bakmaya devam ettim ve gelen kişiyle sinirim iki katına çıkmıştı. Bu çocuğu tanıyordum, o gün yarışta görmüştüm, Arda. Adı neden hala aklımdaydı? Normalde sabah ne yediğini bile unutan ben bu çocuğun adını niye hala hatırlıyordum? Kendini beğenmiş küstah şey. Bana nasıl öfkeyle bakmaya cesaret ederdi? "Aptal" diye mırıldanıp kalktığım yerime tekrar oturdum.

"Hey Ecrin, sakin ol. Zaten çocuğun bir anda gelip boynuna atlamasını bekleyemezdin" dedi İrem rahatlatıcı sesiyle.

Şuan ne derlerse desinler asla beni sakinleştiremezlerdi. Bu yüzden onu duymazdan gelerek şaşkın Dideme döndüm "O sürtük kim?" dedim öfkemi saklama gereği duymadan.

"Hangi sürtük?" dedi şaşkınca.

Aleyna benim yerime açıkladı "Rüzgar'ın yanındaki" hoş Didem'de kimden bahsettiğimi pekala biliyordu ama işine gelmemişti o*****

"Ah o mu?" dedi sanki yeni anlamış gibi. Bir de üzerine gülümseyerek sözlerine devam etti. "O kız Beste"

Beste... Sanırım bir ömür bu ada sahip herkesten nefret edeceğim. "O kızı mahvedeceğim." dedim yine öfkeyle.

"Şey..." diye geveledi yine Didem. Gerçekten sinir bozucu! "Bu biraz zor."

Ne saçmalıyordu gene bu kız? "Ne demek zor? Ben Kraliçe olacağım." diye çemkirdim. Önümde kimse, hiçbir engel duramazdı. Evet, henüz olmamış olabilirim, nasıl bu kadar emin oluyorsun da demeyin. Aksi yoktu işte.

Didem her şeyi göze aldığını belirtmek ister gibi derin bir nefes aldı. "Kızın bir grubu var," diye başladı. Sorun bu muydu yani? "Aslında asıl demek istediğim... Yani ııı-"

Ilgın eğilerek dişlerinin arasından konuştu "Gevelemeyi kes artık." Böyle yapınca seri katillere benziyordu ve emin olun bu şekildeyken herkesten her istediğini öğrenecek duruma geliyordu.

Didem hızlıca başını sallayarak bir çırpıda konuştu. "Kralda o grupta. Bakın orada oturuyorlar." Dedi. Gösterdiği yer arkamda kalıyordu. Kolumu sandalyenin başlığına atarken hiç çekinmeden gösterdiği yöne döndüm. Gözlerim önce Rüzgar'la sonra Arda'yla buluştu, ikisi de hiç de dostça olmayan bakışlar atıyordu. Dikkatli bakınca aslında masada ki herkes bana bakıyordu. Beş erkek ve iki kız. Biri Besteydi elbette, diğer kızsa umurumda bile değildi.

Didemin sesiyle gözlerimi masadan ayırarak önüme döndüm. "Beste güzel biridir. O okula gelir gelmez Rüzgar onu kaptı." dedi çekinmeden.

Aptal gevelemelerini kaldırabilirdim, belki bazen yaptığı saçma yorumları da. Ama burada, karşımda öylece durup hem Beste'ye iltifat edip hem de rahatça Rüzgar'ın onu sevdiğini söyleyemezdi! "Kapa çeneni!" diye bağırırken farkında bile olmadan çoktan ayağa fırlamıştım.

Aleyna'da hemen ardımdan ayağa kalktı. "Sakin ol Ecrin" dedi sessizce etrafına bakınırken.

"Defol git!" dedim sesimi alçaltmadan. İnsanlar umurumda bile değildi, düşündükleri bakışları. Ama ne zaman karşıma geçip bir şeyler söylerler ya da ben söylediklerini bir şekilde duyarsam... İşte o zaman onlar için son yaklaşmış demektir.