Sahte Sevgilim (Düzenleniyor)

30) FİNAL

 Kapak için Btseval'a çok teşekürlerr :*

Bu bölümü tüm okuyucularıma ithaf ediyorum. Beni yanlız bırakmayıp oy verip yorum yaptığınız için çoook teşekkürler. Sizleri seviyorum. İkinci kitapta görüşmek üzerek. :) ;)

Müziği dinleyin.

Dıt, dıt, dıt..."ne zaman uyanacak?"

"Bilmiyorum efendim"

"Size bunun için mi para ödüyoruz"

Bilincim açılmışken seslerin sahibini tanımaya çalışıyordum. "üzgünüm, efendim"

"hep üzgün olursunuz zaten" bu kibirli sesi tanıyordum.Açelya. Peki onun benim yanımda ne işi vardı? Ben neredeydim?

Hafızam yavaş yavaş olanları bana hatırlatırken hızla gözlerimi açtım. Beyaz giyinimli hemşire ve Açelya bana şaşkınca baktılar "Doruk nerede?"

Hemşire bana gülümsedi "arkadaşınız-"

"sen çık" dedi Açelya.

 Hemşire dışarıya çıkarken yanıma geldi. Doğruldum. Klasik beyaz bir hastane odasındaydım ve üzerimde hala parti kıyafetlerim vardı.

Açelya tam yanıma gelince durdu "nasılsın?" dedi başını yana eğerek.

"umurunda mı?" dedim öfkeyle.

Gözlerini kıstı "arkadaşın zehirlendi. Ama şuan iyi. Sadece eli yanmış. Başka bir şeyi yok."

Eli mi yanmış? Zehirlenmiş mi? ağlamaya başladım. Benim yüzümdendi. Hepsi benim yüzümden.

"sakin ol. O iyi."

üzerimdeki örtüyü atarak, elimin üzerinde ki serum iğnesini çıkardım ve ayağa kalkarak ayakkabılarımı giydim. "onu görmek istiyorum"

Açelya bana acıyan gözlerle baktı "eğer bidaha onunla görüşürsen...Arda...Yani o Doruk'a tekrar bir zarar verebilir"

Yatağa ağlayarak geri oturdum. Ne yapmıştım böyle? Arda nasıl bir canavardı? "onu öldürecekti" diye fısıldadım.

Açelya'nın elini omuzumda hissettim "Arda iyi biri"

Ona öfkeyle baktım "iyi biri mi? İyi biri mi? Doruk'u diri diri yakıyordu o?! "

"ama şuan Doruk iyi"

"defol buradan" diye kükredim.

Bana dik dik baktı. "sana defol dedim" dedim tekrar bağırarak ve ayağa kalkarak.

Başını dikleştirdi "senin karşında istediğin zaman emirler yağdırabileceğin kölelerin yok! Bana bağıramazsın"

Cevap verecekken kapı açıldı. Barış elinde suyla bize doğru geldi. "neler oluyor"

"delirmiş bu" dedi Açelya beni işaret ederken.

Barış ona gülümsedi "biraz hava al tatlım, bende geliyorum" 

Açelya bir şey demeden çıktı.

"Ne istiyorsun " dedim öfkeyle Barış'a.

"sakin ol prenses"

"sakin mi olayım? Sakin mi olayım? Benim arkadaşım senin arkadaşın yüzünden zehirlendi ZEHİRLENDİ!"

Kollarımı tutarak beni oturttu "o iyi Ecrin"

Başımı iki yana salladım "polise gitmeliyim" her şeyi anlatmalıydım

"Arkadaşının ailesi zaten gitti. Ama bir sonuç elde edemediler"