Sahte Sevgilim (Düzenleniyor)

28) Parti

Bu bölüm biraz kısa farkındayım ama finale yaklaştık o yüzden böyle oldu :)

 Sonlara doğru hatta son kısımda şok yaşayacaksınız şimdiden kendinizi hazırlayın.. Ve lütfen yorum yapın düşüncelerinizi merak ediyorum hatta mesaj yoluyla bile fikirlerinizi belirtebilirsiniz :)

Müziğide parti bölümünde dinleyebilirsiniz :))

Arda ve ben sözde EVİMİZİN önünde durmuş ailelerimize el sallıyorduk. Annem elini kulağına götürürken 'ara beni' dedi dudaklarını oynatarak. Başımı salladım.

Sonunda gösterişli siyah arabaları hareket ettiğinde Arda'ya döndüm "artık gidiyorum"

Bir şey demedi. Arkamı dönmüşken aklıma gelen soruyla tekrar ona döndüm. "bu akşam partime gelecek misin?"

"evet" dedi duygusuz yüzüyle.

Bir an önce defolup gitmemi ister gibi bir hali vardı. Başımı sallayarak yürümeye başladım.

Acaba gerçekten bir planı var mıydı? Ne olabilir ki? Rüzgara bir şeyler mi anlatır? Bunu yapmaz. O zaman benim de Beste'yi kullanacağımı bilir. Doğru ya, Beste. Ona bugün unutamayacağı bir gece yaşatacaktım. Arda'dan önce benim planımı uygulamam kesinlikle zararımaydı. Daha fazla sinirlenecekti. Ama korkarsam bir şey yapamazdım. Korkmak yok.

Yolda ağır adımlarla ilerlerken yanımda duran siyah araba duraksamamı sağladı. Kapı açıldı ve siyah takım elbiseli adam inerek karşıma geçti "buyurun Ecrin Hanım" dedi arabanın içini işaret ederken.

"anlamadım?" dedim şaşkınca

"Devrim Bey sizinle görüşmek istiyor" dedi adam otoriter bir tonla

Devrim Bey? Böyle birini tanıyor muyum? "hayır. Benim, gitmem gerek" diyerek arkamı döndüm ama adam bir anda kolumu tuttu "zorluk çıkarmayın lütfen" dedi.

"kolumu hemen bırakın. Siz benim kim olduğumu biliyor musunuz? Sizi süründürür-"

"Bırak kolunu" kır saçlı yaşlı olsa da dinç görünen adam başını arabadan uzatarak konuşmuştu.

Takım elbiseli olan kolumu bıraktı. "sadece konuşacağız küçük hanım. Bu kadar korkak olmayın"yaşlı adama öfkeyle baktım.

Tekrar arabanın içine girdi. Bende arkasından bindim. Arabada yaşlı adam, ve takım elbiseli iki adam daha vardı. Ben binince iki adamda indi ve kapılar kapandı. Merak duygusu içimi kemirirken umarım hata yapmıyorumdur diye düşündüm.

Yaşlı adam filmlerde olan kötü adamlara benziyordu. Hani şu mafya gibi olanlara. Elinde bir asa vardı. Asanın ucunda bir yılan. Ürperdiğimi hissettim.

Gülümsedi "ben senin kim olduğunu biliyorum küçük Kraliçe. Peki sen beni tanıyor musun?"

"hayır" dedim direk olarak.

İsmini bile daha önce duymamıştım.

"ben Devrim Başaran" Başaran mı? Arda'yla akraba mıydı yani.

"siz Arda'nın..."

"dedesiyim" diye tamamladı beni. Heyecanlanmıştım. Adama dikkatle bakınca Arda'nın sert hatlarının ve kontrolcü kişiliğinin bu adamla benzediğini fark ettim.

"benden ne istiyorsunuz?"

Tekrar gülümsedi "fazla sabırsızsın"

"öyle" dedim kısaca. Beni ürkütüyorsun.

"torunum benim en kıymetli varlığımdır. Aramızda kalsın ,onu oğlumdan bile çok severim" dedi ve duraksadı.

"bundan bana ne?" dedim kendimi tutamayarak.