''အား''
''ဗြမ္း''
ဆယ္ဟြန္းကန္ထဲသို့ ျပုတ္က်သြားေလသည္။
''ဟား~ဟား~ဟား''
''ကိုကို မေကာင္းဘူး~သြား က်ြန္ေတာ္
မကူးတတ္ပါဘူးဆိုေန''
''ကိုယ့္ကိုဖက္ထားေလ''
ဆယ္ဟြန္း ေျခေထာက္~ေထာက္လို့
မမိတာနဲ႔ ခ်န္းေယာလ္လည္ပင္းကို
တအားသိမ္းက်ံဴး ဖက္ထားမိသည္။
"အား~ဝူး''
ေရမြမ္းလ်က္ ဘြားခနဲျပန္ေပၚလာေတာ့
ဆယ္ဟြန္းမ်က္လံုးေလးမ်ား က်ိန္းစပ္
သြားေလသည္။ရင္ေတြတလွပ္လွပ္ျဖစ္ကာ
ေျကာက္လည္းေျကာက္၊ေဒါသလည္းထြက္
ခ်န္းေယာလ္ကို တအားထုႏွက္ေလသည္။
''ကိုကို တအားဆိုးတာပဲ~က်ြန္ေတာ္
ေျကာက္တယ္သိလား~ဒီတခါ ေရထဲႏွစ္ရင္
ငိုပစ္လိုက္မွာ''
ခ်န္းေယာလ္က ရွည္္လ်ားေသာ
ဆယ္ဟြန္း မ်က္ေတာင္ေလးေတြေပၚ လက္ခုပ္နဲ႔ ေရေတြခပ္၍ တမင္စင္ေအာင္
လုပ္လိုက္သည္။
''ေခ်ာလိုက္တာကြာ~မ်က္ေတာင္ေလးေတြ
ြေပၚမွာ~ေရသီးေလးေတြတင္ေနတာ
စိန္ပြင့္ေလးေတြ လက္ေနသလိုပဲ''
''မသိဘူးကြာ''
''သိပါတယ္~သိလို့ အဲ႔ဒီမ်က္ႏွာမ်ိုးေလး
ျမင္ရေအာင္~တမင္လုပ္တာ''
''ကိုကိုေနာ္~က်ြန္ေတာ္ တကယ္ေရမြန္းသြားတာ''
''ႏႈတ္ခမ္းျကီးကလည္း စူထားတာ
ဘဲႏႈတ္သီးျကီး က်ေနတာပဲကြာ''
ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလး အသာဖိကိုက္လို့
လက္သီးစုပ္ေလးျဖင့္ ဆယ္ဟြန္း
လွမ္းထုေတာ့ ခ်န္းေယာလ္က သူ့ကိုယ္ေလးကို
လႊတ္ခ်လိုက္သည္။
''အား''
ဆယ္ဟြန္းမ်က္လံုးျပူးသြားကာ
ခ်န္းေယာလ္လည္ပင္းကိုပဲ ကမန္းကတန္း
ဆဲြဖက္ေနမိသည္။
''ကိုကို''
''ဟင္''
''က်ြန္ေတာ့္ကို ျပန္တင္ေပးပါေတာ့''
ခ်န္းေယာလ္ျပံဳးစိစိျဖင့္ ေရထဲကေန
ဆဲြတင္ေပးလိုက္ျပီးေရစိုရႊဲကပ္ေနသည့္
ဆယ္ဟြန္းကိုယ္လံုးေလးကို ရင္ခြင္ထဲ
ထည့္ထားေလသည္။ဆယ္ဟြန္းမ်က္ႏွာေလး
နီရဲလာကာ မေနတတ္ေတာ့။
