''ကေလး သူတို့ကို ေျကာက္တာတခုပဲ. . .ေခါင္း
ထဲမွာ ထည့္ထားတာ. . .အဒါကို ေဖ်ာက္ပစ္လိုက္ စမ္းပါ. . .အရြယ္ေရာက္တဲ႔
ေယာက်ာ္းေလး မိန္းကေလးဆိုတာ. . .ကိုယ့္
ဘဝအတြက္ ကိုယ္ပိုင္ေရြးခ်ယ္ခြင့္ရွိတယ္
မင္းအတြက္ ကိုယ္မားမားမတ္မတ္ ရပ္ေပး
ဖို့ အသင့္ရွိတယ္. . .သူ့တို့ကို ေျကာက္ဖို့
လိုသလား. . .အုပ္ထိန္းတာနက္ ဖိႏွိပ္တာကို
ခဲြျခားႏိုင္ေအာင္ ျကိုးစားျကည့္ပါ. . .အုပ္ထိနိး
တာကို နာခံေပမယ့္. . .ဖိႏွိပ္တာကို တြန္းလွန္
မွ မင္းလႊတ္မွာ''
''က်ြန္ေတာ္ ေျကာက္တယ္''
''ကိုယ္ရွိတယ္ေလ ကေလး. . .မင္းကို
ကိုယ္ရည္းစားထားရံုေလး ခ်စ္တာမဟုဘုး
တဘဝလံုး လက္တဲြဖို့. . .နားလည္ ျမတ္ႏိုးျပီး
ခ်စ္တာ ဘာျဖစ္လို့. . .ကိုယ့္ကို မယံုတာလဲ
ကေလးရယ္''
ဆယ္ဟြန္း သူ့မ်က္ႏွာကို ေဆြးေငးစြာ ေမာ့ျကည့္မိသည္။
အားနည္းေသာ ခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ အလင္းေရာင္
ေအာက္မွာ ရီဖန္ရဲ႔ မ်က္ဝန္းက ခ်စ္ရိပ္ခ်စ္ေသြး
တို့ျဖင့္ ရႊန္းလဲ႔ေနသည္။
မ်က္ႏွာႏွစ္ခုသည္ နီးကပ္စြာ ေငးေမာေနမိ
ျကရင္း. . .
-----------------------
"ကလင္. . .ကလင္''
''သားလား''
''nae appa''
''သား ဒီေန့အားတယ္မဟုတ္လား. . .ေလဆိပ္
သြားလိုက္စမ္းပါ''
''ဘာလုပ္မလို့လဲ appa''
''ဂ်ပန္ကလာမည့္ အဓိက ဧည့္သည္တေယာက္
ရွိတယ္. . .အဒါ သား သြားျကိုလိုက္စမ္းပါ''
''က်ြန္ေတာ္. . .''
''မအားလို့မရဘူး သား. . .appa ဒီမွာအေရးျကီး
ကိစၥရွိေနတယ္. . .အဒီဧည့္သည္ တျခားေရာက္
သြားလို့ မျဖစ္ဘူး. . .သူ့အကူအညီ ယူရဖို့
အမ်ားျကီးရွိတယ္''
''သူက ဘယ္သူမို့လို့လဲ''
''ႏိုင္ငံတကာ ဂ်ာနယ္ top 5မွာ. . .အားလံုး
ရွိတယ္ကြာ. . .ရွာဖတ္ျကည့္လိုက္''
တဖက္က,ကမန္းကတန္း ဖုန္းခ်သြားသည္မို့
ရီဖန္လဲ စာျကည့္ခန္းထဲက ဂ်ာနယ္ကို
ရွာလိုက္ျပီး top 5ကို လွန္လိုက္ကာ. . .
