Nouka's Pov.
Verveeld zit ik aan tafel met mijn lepel door de soep te roeren, deels omdat het nog veel te warm is en deels omdat ik geen honger meer heb.
Straks zit er bloed of stukjes mens in deze soep, zodra ik daar over nadenk ben ik er zeker van dat ik de komende dagen geen honger meer heb. Josh staart mij aandachtig aan en ik word er een beetje zenuwachtig van.
'Ik snap wel wat Damian in jou ziet, of nou ja eigenlijk zag' zegt hij uit het niets, boos sta ik op van tafel.
'Jij hebt het recht niet om zo over mijn mate te praten' snauw ik. Josh grijnst 'bedoel je die mate die je maanden alleen gelaten heeft?' Vraagt hij.
Boos staar ik hem aan en dan draai ik mij om naar de uitgang van de eetzaal. Voordat ik ook maar een stap gezet heb staat Josh voor mij.
'Dat dacht ik dus even niet, jij bent nu van mij' hij grijnst nog steeds maar op een minder aardige manier. Hij draait mijn hoofd een beetje opzij zodat mijn nek beter zichtbaar is.
Oh maangodin, hij wil mij weer gaan bijten.
Snel breng ik mijn been op naar een plek waar de zon niet schijnt en hij klapt in elkaar van de pijn. 'Verdomme' kermt hij uit van de pijn. Snel zet ik het op het lopen en duw de deuren van de eetzaal open.
Ik moet hier weg.
Al snel kom ik aan in een grote hal en duw de zware, houten voordeuren open. Mijn benen branden als de hel maar ik blijf rennen. Het landhuis van Josh grenst aan een bos en waar bossen zijn is vaak ook een roedel.
Hey Hey ik heb er voor gekozen om de aankomende hoofdstukken wat korter te maken want mijn inspiratie is nog steeds ver te zoeken dus is het makkelijker voor mij als ik kortere hoofdstukken schrijf. Het zullen trouwens niet hele korte hoofdstukken van maar 100 woorden word maar ongeveer tussen de 200 en 400. Ik zal nu ook mijn boek weer van on hold afhalen maar ik zal nog steeds niet zo heel veel posten.
JE LEEST
His little mate 1&2
WerewolfNouka's leven neemt een totaal andere wending als ze het zusje van alfa Damian helpt en daarmee in contact komt met haar mate. Kleine waarschuwing: ik heb dit geschreven toen ik 14 was (momenteel ben ik 20). Waarschijnlijk staan er een hoop grammati...