His little mate 1&2

6✨

Pov Nouka

Met mijn rechteroog kijk ik Damian in zijn ogen. Het is raar om niks te zien met mijn linkeroog, het voelt onnatuurlijk. 'Damian' fluister ik bijna, Damian draait zijn hoofd naar mij toe. 'Denk je dat... dat ik nog kan zien?' Fluister ik. Ik weet niet waarom ik fluister. Damian kijkt naar beneden

'ik weet het niet, het spijt mij echt ik had daar voor jou moeten zijn, maar nee ik stond weer bij de grens bij die Rogue's ik... ik denk dat het een afleidingsmanoeuvre was' zegt hij dan.

'Een afleidings wat?' Vraag ik dom. 'Je weet wel, een afleidingsmanoeuvre, dan leiden ze je gewoon af en ja hoe leg je dat uit' Damian komt niet uit zijn woorden en ik leg mijn rechterhand op zijn schouder 'leg later maar een keer uit' zeg ik met een glimlach.

De deur gaat open en Damian en ik mogen naar binnen. De vrouw, nou eigenlijk meisje stelt zich voor als Shar. Ze haalt mijn hand weg voor mijn oog, het is al wat minder gaan bloeden en Shar spoelt mijn hand schoon. Met een doekje dept ze het bloed weg bij mijn oog zodat de wond zicht baar word.

'Aye, dat is een flinke kras' zegt ze. Shar rommelt wat in haar laatje en komt terug met een zalfje en een pleister, de pleister plakt ze op mijn oog. 'Hier dik insmeren iedere dag over 3 dagen mag de pleister eraf, met de zalf zal je zicht deels terug komen maar niet helemaal daarom zal je lenzen voor je linkeroog krijgen. Ik knik en bedank haar. Mijn handen was ik nog een keer omdat er wat bloed achter is gebleven. De assistente va. Shar kijkt mij vies aan, vies kijk ik terug

Mijn vingers verstrengel ik met die van Damian en ik leun een beetje tegen hem aan,'ben je moe baby boo?' Vraagt hij, ik knik een soort van en Damian neemt mij op zij rig. Ik ben wel blij met mijn comfi outfit want dan kan ik zometeen gewoon gaan slapen.

Ik leun opDamian's schouder en dommel een beetje weg. Als we eindelijk op Damian's kamer zijn legt hij mij op zijn bed neer 'Mag ik erbij liggen baby boo? Als je het niet wilt dan hoeft het niet' vraagt hij lief, ik knik en Damian komt er bij liggen. Zijn arm ligt om mijn middel en met zijn andere hand speelt hij met mijn haar. Hier kan ik wel aan wennen.

><

Ik word wakker doordat Damian mij heen en weer schud, niet hard maar zachtjes. 'Baby boo ik heb een ontbijtje voor je' fluistert hij. Nog slaapdronken antwoord ik een huh. Wanneer ik merk dat ik alleen met mijn rechteroog kan kijken komen alle herinneringen van gisteren terug. Ik zucht. 'Wat is er?' Vraagt Damian. Ik haal onverschillig mijn schouders op, 'het is gewoon kut dat ik mijn zicht niet helemaal terug krijg' zucht ik. Damian kijkt naar de grond. 'Hey, het is niet jouw schuld' ik sta op een trek Damian in een omhelzing. Ik begraaf mijn gezicht in zijn trui, man wat ruikt dat lekker.