His little mate 1&2

8✨

Pov Nouka

Damian ligt boven op het bureau samen met een half naakt meisje, wacht dat is de assisente van Shar. 'I...ik... het is niet wat het lijkt' zegt hij. 'Oh nee, volgens mij is het dat wel' zeg ik boos 'je wou het doen met de fucking assisente van de packdokter' schreeuw ik. 'Dan is het precies wat het lijkt' mompelt hij. De eikel.

Ik baan mij een weg uit de kamer en loop rechtstreeks naar buiten, ik moet weg hier. Alles is wazig voor mijn ogen en ik denk niet meer na. Ik hoor Lils luid piepen in mijn hoofd. 'Ik sterf langzaam Nouka, onze mate vind een ander leuker dus ik zal niet lang meer hebben' piept ze. 'Nee, dan ga ik met je mee, ik heb toch niemand meer' ik zucht en heb nu pas door dat ik al diep in het bos ben. Zal ik mijzelf gewoon verdrinken? Of ophangen? Nee daar heb ik touw voor nodig.

Ik mis Damian nu al, in die korte tijd ben ik best wel aan hem gehecht geraakt. Een eenzame traan rolt over mijn wang, ik hoop dat ik snel een meer vind.

><

Mijn voeten doen pijn van deze kut hakken. Ik trap ze uit en mijn blote voeten maken contact met de zachte grond, heerlijk dit gevoel. Ik slenter een beetje door.

Wacht is dat een meertje? Ik loop erheen en zie dat het inderdaad een meertje is. Eindelijk, weg uit dit kut leven. Zonder een seconde na te denken spring ik in het water, mijn hoofd houd ik onderwater en na een tijdje zie ik vlekken. Dag wereld, das Damian.

><

Pov Damian.

Shit man ik heb het echt zwaar verkloot. Zoekend kijk ik om mijn heen. Rechts van mij zie ik een meertje, als ik goed kijk zie ik dat er iemand in springt. 'Wacht dat is Nouka' schreeuwt mijn wolf Ryan. Ik ren naar het meertje en spring zinder na te denken in het water, ik kan haar niet kwijtraken. Ik sper mijn ogen open opzoek naar Nouka, als ik haar vind zie ik dat haar ogen gesloten zijn. 'Het is nog niet te laat' zegt Ryan. Mijn handen glijden om haar middel en ik zwem naar de kant.

Ik duw haar het land op en leg mijn oor op haar borst. Het geklop van haar hart maakt mij meteen weer rustig. Ik til haar op in bruidsstyle en baan mij een weg in het bos, terug naar de roedel. Haar ogen gaan langzaam open. 'D...Dam..ian' brengt ze moeilijk uit. 'Stil maar baby boo we gaan terug naar huis' ze knikt zacht en sluit haar ogen weer. Mijn kleine mate, ze is zo mooi. Ze was bijna dood, door mij. 'Je bent echt een sukkel hé, ik zei toch dat je niet met die Sienne mee moest gaan' gromt mijn wolf Ryan. 'Ja, dat weet ik' zucht ik.

Als ik samen met Nouka weer terug bij de roedel ben is Nouka weer wakker. 'Hey baby boo' fluister ik. Nouka zucht 'zet mij neer' zegt ze sissend. 'Doe maar niet alsof er niks gebeurt is' bromt ze erachter aan. Ik zet Nouka neer en kijk naar mijn schoenen die toch best interessant zijn.