Perfect Imperfections: Alejandro

Care

Chapter 9:

Alelaine's POV:

"A-anong ginagawa mo!" May halong tiling sabi niya at pilit na lumalayo dito pero patuloy ito sa paglapit, kataka taka pero wala siyang nararamdaman na takot habang papalapit ito.

"I'm going to take care of that wound of yours" sabi ni Alejandro sa kanya at nanlaki ang mata niya nung umangat ang kamay nito para hawakan na siya.

"S-san-sandali lang!" Pigil niya dito, hindi ba nito alam na halos hubad na siya at dahil hiniklas nito ang damit niya eh nasira na ang mga butones ng blusa niya?

At pag aalisin niya ang brasong nakatakip doon ay makikita na nito ang malusog niyang mga dibdib?

Masakit ang kaliwang parteng balakang at hita niya kaya parang medyo hirap siyang umatras habang papalapit ito.

At parang napansin nito iyon at tinignan ang hita niya habang siya naman ay nakatingin dito at hindi niya inaalis iyon dahil baka biglang lumapit--

Wow Alelaine, huwag feeling. Saway niya sa sarili.

Pero bakit kailangang hiklasin nito ang damit niya kanina?

"No Alelaine, let me treat your wounds, you're bleeding" sabi nito sa kanya at tinignan niya ang sarili at napasinghap siya nung nakita niyang parang may likido doon at parang du-- dumudugo nga ang hita niya!

"Diyos ko!" Malakas niyang sabi at tinignan niya ang parteng tagiliran niya dahil mahapdi at masakit iyon, pero napasinghap siya ng malakas nung nakitang dumudugo din ang tagiliran niya!

"Come here, Alelaine.." Sabi nito at tulala siyang napatingin dito, dahil hindi siya makapaniwala na may tama siya ng bala.

Nag iba ang pakiramdam niya, parang sumama at para siyang nanghihina na hindi niya alam.

Muntik na siyang mamatay!

At kung hindi pa dumating si Alejandro, malamang patay na siya.

Pero at least hindi apoy. Ewan niya pero naisip pa niya ang bagay na 'yon, dahil kung apoy malamang mataba na nga siya tapos apoy pa?

Biglang parang may bumara sa lalamunan niya at nanghihina siya sa naisip na konti na lang pala kanina, patay na siya.

Masama na talaga ang pakiramdam niya at biglang iniikot ang buong mundo niya.

"Alejandro..." Sabi niya at tuluyan siyang nilamon ng nakakahilong pakiramdam na 'yon.

--

Alejandro's POV:

Alejandro could swear he just saw her face turns into white as a sheet when she saw her gunshot wounds.

Her eyes shone only one thing...fear.

Big part of him is angry, because someone almost shot her to death, but good thing it's just a graze.

He promised whoever did this to her, he will make them pay.

When he saw her being rain by bullets, his heart stops a beat.

A new feeling emerged from him, the feeling that earlier, he could possibly lose her.

Yes, he was afraid of losing her.

Hell! He wasn't afraid of those death threats he had on the basis of his work.

But earlier...

No! I won't lose her.

"Alejandro..." He heard her say, marahan iyon at parang nawawalan ng lakas--