[Dafniey's POV]
I love this day! It's my 17th birthday!
"Best! Happy birthday to you! Happy birthday to you! Happy birthday! Happy birthday! Happy birthday to you! Wahh!! Happy 17th birthday Best! I love you so much!"- kanta ng baliw kong best friend.
May dinala pa talaga siyang cup cake at may kandila pa!
"Haha thank you Best! Pinasaya mo ko"- ako.
"Wait lang best! Before you blow your candles haha mag wish ka muna"- siya.
"Kailangan ba talaga? Hindi naman matutupad yun"- ako.
"Tsk! Matutupad yan. Lalaki! Lalaki Dafniey ang iwish mo!"- excited niyang sabi.
"Grabe!! Lalaki talaga?"- ako.
"Oo gawin mo nang dalawa para tig-isa tayo"- nakatawang sabi niya.
May topak talaga to. Masaya na ako ngayon sa best friend kong to dahil mukhang ok na siya.
At si Stacey naman ay nagtransfer sa Switzerland. Kinausap niya si Pretzel bago umalis at humingi ito ng tawad.
Pero bago ito umalis nasaksihan ko pang umiiyak na hinalikan niya si Pretzel.
I think mahal pa ni Stacey si Pretzel at napipilitan lang itong mag transfer.
"Hindi na kita kailangang share-an ng lalaki dahil I know na SIYA pa rin ang masa puso mo!"- ako. Napa irap siya.
"Oo na oo na! Si Stacey pa rin ang gusto ko hanggang ngayon. Pero may pangako naman ako sa sarili ko na once makita ko siya ako mismo ang magpo-propose !"- siya.
Napailing na lang ako sa takbo ng isip niya. Pinakain ko siya sa bahay at may regalo pa siyang binigay sakin.
Mga gabi na siya umuwi.
Nakahiga ako ngayon sa kama. Binaling ko ang tingin ko sa may terrace.
Ilang araw ko nang hindi nakikita si Clay. Medyo namimiss ko na ang kakulitan niya. Bumangon ako at nagstay sa terrace.
May nakita akong paper plane sa may mesa kaya binasa ko ang nakasulat.
"I miss you. Meet me at the tree house at exactly 8:00 pm. I will wait :)- Clay.
Napangiti ako. Tiningnan ko ang wristwatch ko at 7:58 na!
Tumakbo ako palabas ng bahay at umakyat ako sa tree house.
Nakita ko siyang nakaupo at nakapikit.
"Clay"- ako.
Napamulat siya at tumayo.
Lumapit ako sa kaniya at siguro dala ng pagkamiss ko sa kaniya nayakap ko siya at gumanti naman siya.
"Namiss kita Clay"- ako.
"I miss you too. Happy 17th birthday Daf"- siya at naramdaman kong may kinabit siya sa leeg ko.
Isang kwintas at may pendant na SMILE.
"Thank you Clay! Ba't pala ngayon lang kita nakita?"- ako.
"Ahmm.. I'm busy with some stuff"- siya.
Napayakap ako sa sarili ko nang dumampi ang malakas na hangin.
May nilagay siyang jacket sa likuran ko.
"Thanks"- ako.
"Ahmm.. Clay? May na girlfriend ka na ba? Hindi ko pa nakitang may kasama kang babae eh"- curious kong tanong.
"I have no time for that. No girlfriend since birth , why? Do you want to apply?"- nakangising tanong niya. Siniko ko nga sa tiyan.
"Puro ka kalokohan Clay! NGSB ka diyan? I don't believe you! Sa gwapo mong yan?"- ako.
"So gwapo pala ako para sayo? Hehe thank you Dafniey. Kahit gaano pa ko ka gwapo kung hindi man lang mapapasakin ang babaeng gusto ko"- siya.
"May crush ka Clay"- ako.
"Siguro. Ewan! Basta gusto ko siyang makita always at isa pa parati kong hinihintay na makita siyang ngumiti. I love her smile"- nakangiting sabi niya.
"Crush mo yung girl?"- ako.
"Oo"- siya.
Nagkaroon bigala nang awkward moment sa pagitan namin.
"Ehem! Clay gabi na kailangan ko ng umuwi"- ako.
"Sige ihahatid na kita. Punta tayong beach bukas"- siya.
"Talaga?! Sige sige!"- ako.
BINABASA MO ANG
That Smile ( COMPLETE ✔)
Jugendliteratur" Smile is a curve that can make everything straight ^_^"
