Είναι άσχημο να φανταζεσαι πράγματα.Ποσο μάλλον όταν σου δίνουν ψεύτικες ελπίδες.
-Σοφία Κ 💔________________________________
-«Εμ..Λουκ..Δ-Δεν είναι α-αυτό που ν-νομίζεις.».Τραυλιζω ;Γιατί να τραυλιζω;Γιατί;Κάνει ακόμα χειρότερη την κατάσταση.Ειναι ένας αυτός....Θα το καταλάβει αμέσως.Γρηγορα,Οφελια!Βρες κάτι!«Εννοώ ότι είχε ένα σκουπιδακι στο μάγουλο του και προσπαθούσα να το εντοπίσω»,είπα στον Λουκ,ακουμπώντας το μάγουλο του Ιβαν κάνοντας ότι το ψάχνω.Ελπιζω να μην κατάλαβε τίποτα.Ο Ιβαν με κοίταξε με ένα περίεργο βλέμμα ,το οποίο σιγά σιγά μαλακωνε όλο και περισσότερο.Με κοιτούσε μια στα μάτια και μια στα χείλη και ξανα το ιδιο.Ωχ,όχι!Δεν φανταζεται ποσό θέλω να γίνει!Αλλα όχι, δεν πρέπει και ποσο μάλλον μπροστά στον αδερφό μου!Ευτυχως,σαν να κατάλαβε τι πήγαινε να κάνει, έκανε πίσω.Ευτυχως,Θεέ μου!Αν με φιλούσε, πολύ φοβάμαι ότι θα ανταπέδιδα κατευθείαν.Για μια στιγμή όμως...!Γιατί να κοιτούσε τα χείλη μου;Μήπως δεν ήθελε να με φιλήσει;Μπορεί να ήθελε να δει κάτι..Ας μην τα παρερμηνευω τα πράγματα.
-«Αντε πάμε!»,είπε ο Λουκ και αρχίσαμε να περπατάμε με τον Ιβαν από πίσω μας.Ευτυχως δεν κατάλαβε τίποτα!Παλι καλά!Ομως επειδή είναι ο Λουκ ,και ο Λουκ πάντα υποψιάζεται κάτι, πρέπει να έχω τα μάτια μου δεκατέσσερα.Μην πω και εικοσιτέσσερα!
«Ζουζουνι;»,με ρώτησε ο Λουκ.Αχ ,όχι πάλι αυτό το ψευδώνυμο.Συνεχεια με έλεγε έτσι από όταν ήμουν μικρή.Παντα μου αρεζε, απλά μεγαλώνοντας ντρεπόμουν να με φωνάζει έτσι, ενώ μας ακούνε και άλλοι.Και στην προκειμένη περίπτωση ο Ιβαν!Ο τελευταίος άνθρωπος που θα ήθελα να ακουσει να με φωνάζουν έτσι.Περιμενα ότι δεν θα άκουγε καν,περίμενα ότι θα είχε έστω ένα κοροϊδευτικό βλέμμα χαραγμένο στο πρόσωπό του,περίμενα ότι δεν θα έδινε σημασία ακόμα και να άκουγε.Τελικα όμως,ακουσα το γέλιο του.Το υπέροχο αυτό γέλιο του.Τι να πρωτοθαυμασει κάποιος;Την υπέρλαμπρη και κατάλευκη οδοντοστοιχία του; Τα λακακια του;Τον υπέροχο αυτό ήχο που βγάζει;Ποιο από όλα πρώτα;Μεγάλη ζημιά μου έχει προκαλέσει.
-«Σταματά να με λες έτσι!»,του είπα κοκκινίζοντας,χτυπώντας τον στον ώμο και γελάσαμε. «Και ναι πες μου..».
-«Ξέρεις τι μας θέλουν και τους δυο οι γονείς μας;Δεν νομίζω να έχει να κάνει με πιθανή σκανταλιά του Κριστιαν»,είπε και γελάσαμε.
Σωστα.Η Αλήθεια είναι ότι δεν ήξερα τι μας θελανε.Ημουν αρκετά απασχολημένη στο να διευθετησω κάποια θέματα σχετικά με την εκπαίδευση μου.Να σημειωθεί η ειρωνεία παρακαλω.Με τον Ιβαν ασχολούμαι μέρα και νύχτα.Αν ήταν κάποια οικογενειακή σύσκεψη θα φώναζαν και τον Κρίστιαν.Δεν είναι δα και τόσο μικρός.Μολις δεκαοκτώ χρονων είναι.Ουτε πολύ μικρός, ούτε πολύ μεγάλος.Για κάτι άλλο θα είναι,το οποίο θα το μάθουμε σύντομα.
-«Δεν ξερω,θα δούμε.»,είπα εγω με την σειρά μου.
-«Ιβαν,ποσά χρόνια είπαμε ότι είσαι εδώ;»,ρωτάει αυτήν την φορά τον Ιβαν.Όλοι παίζουν με τα νεύρα μου!
-«Πέντε.»,είπε αυτός κοιτωντας το πάτωμα.Αχ,ποσό θέλω να τον αγκαλιάσω να μην νιώθει άβολα.
-«Έχει κάνει αυτό το μικρό ζουζουνακι καμία ζαβολιά;Κάτι κακό;»,τον ρώτησε δείχνοντας εμενα γελωντας.Ηθελε να μαθει αν έκανα ζαβολιά.Ποιος;Εγω!Ενώ αυτός όταν ήταν μικρός έκανε χιλιάδες ζαβολιές.Ας μην ξεχάσω τοτε, που επειδή δεν ξυπνούσα μου έριξε έναν κουβα με νερο στο κεφάλι.Δεν ξεχνιέται αυτό.Και μετά λέει εμενα!
Οσον αφορά το κακό,ναι έκανα!Θελω κάποιον που δεν μπορώ να έχω!Καποιον που δεν θα έπρεπε να θέλω.Καποιον για τον οποίο δεν έπρεπε να τρέφω ούτε έναν συναίσθημα περα από σεβασμό απέναντι στο άτομό του.Εχω περιέργεια να δω τι θα του απαντήσει.Γέλασε.
-«Όχι..Τίποτα απολύτως.Δεν την αφήνω λεπτό από τα μάτια μου.»,είπε ξύνοντας αμήχανα τον αυχένα του.Οχι μόνο πεταλούδες,ολόκληρο ζωολογικό κήπο νιώθω με αυτήν του την απάντηση.Μου αρεσει που με προσέχει.Αχ, τι βλακείες λεω ώρες ώρες;Δουλειά του είναι να με προσέχει έτσι και αλλιώς.Εξαλλου, γιατί τον έφεραν εδώ;Για αυτόν τον λόγο και μόνο.
-«Χαίρομαι!»,απάντησε ο Λουκ.
Συνεχίσαμε να περπατάμε μέχρι που ακουσα κάτι:
-«Το μόνο κακό που έχει κάνει, είναι ότι μου έχει κλέψει την καρδιά.»
Αποκλειται να το είπε αυτό.Το φαντάστηκα!Ναι οντως το φαντάστηκα,καθώς γυρνώντας πίσω τον είδα που είχε σταματήσει και μιλούσε με ένα μπάτλερ μας.Μακαρι να το είχε πει.Μακαρι να μην το φανταζόμουν.Μακαρι.Αλλα δεν πρέπει να φαντάζομαι τέτοια πράγματα.Τι μου έχει κάνει αυτός ο άνθρωπος πια;
________________________________
Καλημέρεςς💋
Πολλα πράγματα φαντάζεται η Οφελια..Εσείς τι πιστεύετε;💕Ακουω γνωμες🌸
ESTÁS LEYENDO
In A Way Of Knowing The Truth: A Princess Life.
RomanceΗ Οφελια,κόρη της Βιολέτας και του Λεον(από το : «In A Way Of Knowing The Truth»), ζει μια πριγκιπική ζωή στο παλάτι.Σε λίγο καιρό,ο μεγαλύτερος αδερφός της, ο Λουκ, θα στεφθεί Βασιλιάς και έχουν ήδη αρχίσει οι προετοιμασίες.Τοσο ψυχικές όσο και ορ...