In A Way Of Knowing The Truth: A Princess Life.

Όλα αλλάζουν.

Τι γίνεται την στιγμή που θες κάτι,αλλά ξέρεις ότι δεν μπορείς ποτέ να το έχεις;Απλά,προσπάθησε να σκεφτείς με αισιοδοξία.Μπόρα είναι θα περάσει.Και αν δεν περάσει;Για να αναρωτιέσαι, τοτε μάλλον εσυ ο ίδιος δεν θέλεις να περάσει.
-Σοφία Κ-🥀

_______________________________

-«Πως;»,ρώτησε ο Λουκ,ενώ είχε σηκωθεί από την καρέκλα.Εγω δεν μίλησα.Δεν μπορούσα να μιλήσω κιόλας.Δεν θέλω να παντρευτώ κάποιον που δεν ξερω.Θελω να παντρευτώ κάποιον επειδή τον αγαπώ.Ο Ιβαν έδειχνε σοκαρισμένος και μετά κοιτούσε έξω από το παράθυρο.

-«Συγγνώμη,δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς.Αν θες τον θρόνο πρέπει να παντρεύει η Οφέλιά μας.»,είπε ο πατέρας μας.

-«Όχι!Αυτό δεν το δέχομαι!»,είπε και χτύπησε το χέρι του στο τραπέζι.Αναπηδησαμε όλοι με αυτήν του την κίνηση. «Προτιμώ να καταστραφεί η δίκη μου η ζωή και όχι της αδερφής μου!Και εσείς θέλετε να γίνει αυτό;Δεν θα κάνετε κάτι;Πως μπορείτε;Μα,γιατί;Κόρη σας είναι!Δεν μπορείτε απλά έτσι να παραδώσετε τα όπλα!»,είπε γρήγορα γεμάτος απογοήτευση και στεναχώρια.Τον αγαπώ πολύ.Εγω εκείνη την στιγμή είχα βουρκώσει.Ο πατέρας μας σηκώθηκε θυμωμένος και χτύπησε και αυτός το χέρι του στο τραπέζι.

-«Νομίζεις ότι δεν έχουμε κάνει κάτι;Μέρες  προσπαθούμε να τους πείσουμε να αλλάξουν γνώμη!Ξενυχταω κάθε μέρα σκεφτόμενος ότι η η μικρή μου κόρη,η πριγκίπισσά μου,θα πρέπει να παντρεύει κάποιον που δεν ξέρει και τόσο νωρίς!Στεναχωριεται αυτή,στεναχωριόμαστε εμείς διπλά.Η μητέρα της έκλαιγε με τις μέρες και εγω πήγαινα άυπνος στα συμβούλια ,προσπαθώντας με την βοήθεια των δυο πιο πιστών μου ανθρώπων, να βρω λύσεις.Καθε μέσα σηκωνομουν από τον ύπνο μου βλέποντας εφιάλτες,η μητέρας της χρειάστηκε να πάει σε γιατρό από την τόση αϋπνία,αφού μια μέρα λιποθύμισε , και μου λες ότι δεν έχουμε κάνει κάτι και ότι δεν νοιαζόμαστε;»,είπε ο πατέρας μας δακρύζοντας.Η μητέρα μου άρχισε να κλαίει .Μα καλά ποτέ έγιναν όλα αυτά;Εγω πήγα να αγκαλιάσω την μητέρα μου.

-«Μην κλαις, μαμά μου»,της ειπα μέσα από την αγκαλιά μας.Ο Ιβαν παρατηρούσε την κάθε μου κίνηση,ενώ ο Λουκ πήγε και αγκάλιασε τον πατέρα μας.

-«Το ξερω.Και πραγματικα είστε οι καλύτεροι γονεις που θα μπορούσαν να υπάρχουν σε αυτόν τον κόσμο.Απλα ο θρόνος είναι δίκη μου υπόθεση.Δεν πρέπει να το πληρώνει η Οφελια.Δεν έχει κάνει κάτι.»,είπε ο Λουκ λίγο πιο ήρεμα αυτή την φορά και ήρθε και με αγκάλιασε.