In A Way Of Knowing The Truth: A Princess Life.

Η Άφιξη.

-Ψέματα ,ψέματα και πάλι ψέματα.
-Σοφία Κ.❤️🥀

(Επάνω ο Τζειντεν.Ωραιος ε;😉)
_______________________________

Κατέβηκα στην είσοδο και περίμενα τον Τζειντεν,να καταφθάσει στο παλάτι.Ο Λουκ και ο Κριστιαν βρισκόντουσαν επάνω με τα ξαδέρφια μας, καθώς τον είχαν ήδη γνωρίσει.Μολις θα έφτανε, θα τον πήγαινα στους γονεις μου για να τον γνωρίσουνε.Μετα από λίγο κατέβηκε και ο Ιβαν να περιμένει μαζί μου.Επρεπε να ήταν δίπλα μου, ως φύλακας μου.Αμεσως νευρίασα.Θυμηθηκα τον τρόπο που μίλησε,που με φίλησε και είπε ότι ήταν ένα λάθος,που φλέρταρε μπροστά στα μάτια μου με την ξαδέρφη μου.Θολωσα.Θυμωσα.Ηθελα να φύγω από εκει αλλά έπρεπε να περιμένω τον Τζειντεν,όποτε φόρεσα το πιο "ψεύτικο" χαμόγελό μου και περίμενα στην είσοδο.Ο Ιβαν στάθηκε δίπλα μου.

-«Ποτέ έρχεται αυτός;»,με ρώτησε ο Ιβαν με ένα απαξιωτικό βλεμμα.

-«Για να στέκομαι εδώ και να περιμένω ,μάντεψε πότε.»,του είπα χωρίς να τον κοιτάω.

-«Έχεις ορεξη για αστεία βλέπω.»,είπε και γέλασε ειρωνικά.

-«Δεν είναι αστείο,αλήθεια λεω.Και σε παρακαλώ σταματα ,γιατί θα έρθει ο μέλλοντας σύζυγος μου και δεν θέλω να με κανεις ρεζίλι.»,του είπα ανέκφραστη και κοιτούσα οπουδήποτε άλλου εκτός από το πρόσωπο του.

Δεν ήθελα να σου μιλήσω έτσι,Ιβαν,αλλά εσυ με είχες αναγκάσει.

-«Ακόμα μου είσαι θυμωμένη;»,με ρώτησε και με κοίταξε, ενώ εγω δεν ήθελα να του χαρίσω ούτε ένα βλέμμα.

-«Δεν έχει σημασία.Αφησε με ήσυχη.»,του είπα.

-«Αυτό θες;»,με ρώτησε κοιτωντας με μέσα στα μάτια.Δυσκολεύτηκα να του απαντήσω.Κατα βάθος ήθελα αυτήν την στιγμή να τον φιλήσω και να του έλεγα ότι μόνο αυτόν θέλω,αλλά έχω και μια αξιοπρέπεια.

-«Ναι..»,του είπα.

-«Κοιτά με στα μάτια και πες το μου»,μου είπε και μου σήκωσε το πηγούνι μου ,για να τον κοιτάω.Με όλη μου την δυσκολία προσπάθησα να του το πω.Αρχικα δεν μπορούσα,για αυτό και τον κοιτούσα μόνο.Μετα,σκέφτηκα όμως ότι ύστερα από αυτά που μου έκανε δεν μου αξίζει και δεν του αξίζω.Δεν μας θέλει η ζωή μαζί.Δεν είναι γραφτό να καταλήξουμε μαζί.Για αυτό,πήρα μου όλο μου το θάρρος,όλες μου τις ανάσες και του απάντησα:

-«Ναι!!»,του είπα δυνατα.Αυτος έκανε λίγα βήματα πίσω.Με κοίταξε με μια θυμωμένη και λυπημένη έκφραση ταυτόχρονα και μόλις συνειδητοποίησε, ότι η άμαξα με τον Τζειντεν κατέφθασε στο παλάτι, μου είπε:

-«Πολύ καλά λοιπόν.Η επιθυμία σου διαταγή μου.Καλα να περάσετε!»,και έφυγε σαν σίφουνας.Σκουπισα γρήγορα τα δάκρυα μου που απειλούσαν να βγουν από τα μάτια μου και για άλλη μια φορά ,με ένα  "ψεύτικο" χαμόγελο,γύρισα προς το μέρος της άμαξας.

Εκείνη την ημέρα νόμιζα ότι σε είχα χάσει για πάντα,Ιβαν....

________________________________

Πιστευτε ότι ήταν σωστή η στάση της Οφελιας;Τι λετε να γίνει;Θα τον παντρευτεί τελικά;❤️Σήμερα ανεβαινει ένα επόμενο παρτ μετά από αυτό,δωρακι😉