Bavuluna son kez göz attı. Hiçbir eksik olmadığından emin olmak istiyordu, ki eksik yoktu. Memnuniyetle bavulunu kapatıp kocasına bakmaya gitti.
Adam, mutfak masasına oturmuş iki gün önce yapılmış makarnayı çatallıyordu. Suratında evliliğim bok gibi gidiyor meden evlendim gibi bir ifade vardı. Evleneli daha iki ay olmuştu olmasına ama on beş yıllık evli çiftler gibiydiler.
"Beni bırakıp arkadaşlarınla tatile gittiğine inanamıyorum." Makarnaya çatalı batırıp karıştırdı. Ruth yanına gidip saçlarını karıştırdı. "Benim arkadaşlarım değil, Emma'nın arkadaşları ve beni çağırdığında tabii ki hayır demedim. Gezmeyi herkes sever ve bunun için beni suçlayamazsın."
Çatalını sertçe tabağın kenarına koydu ve karısına bakmadan konuşmaya başladı. "Gezmeyi sevdiğin için seni suçlamıyorum ama Emma ile bu... yakınlık seviyeniz? Bana hiç sıradan bir arkadaşlık veya aile ilişkisiymiş gibi gelmiyor. İki buçuk ayda bu kadar yakınlaşmaz kimse. Ayrıca geçen gece bana haber vermeden onlarda kalman? Oha artık Ruth. Dönüyor musun? Öyleyse niye benimlesin!" Sonlara doğru sesi kalınlaşmıştı ve Ruth onun gözlerine bakamıyordu. "Sadece bir gezi ve Emma benim kardeşim gibi... Evet, haklısın ama seni endişelendirecek bir şey yok. Yemin ederim."
Adam'ın sinirini geçirmeye yetmemişti ama adam kavgayı ilerletmek istemiyordu. Ruth her ne kadar saçma sapan davransa bile onu hâlâ seviyordu. Ayrıca hiç o havada değildi.
Bavulunu arabaya yerleştirene kadar (Adam ona yardım etmemiş ve makarna yemeye devam etmişti) canı çıkmasına ve Adam ile tartışmasına rağmen morali bozuk değil, aksine heyecanlıydı. Tatlı, tatlı bir heyecan vardı. Yeni insanlar tanımayı oldum olası sevmişti.
Ama bu heyecanı yeni insanlar tanımak adına değildi.
Bir insanı düşünmek bile nasıl bu kadar gerebilirdi?
Sonunda havalimanına gittiğinde, ne Emma'dan ne de ona işaret veren herhangi bir insan vardı. Telefonunu çıkarıp Emma'nın telefonunu çaldırdığında tanıdık melodi kulağına ulaştı: Girls Like Girls.
Sesin geldiği yöne doğru kafasını çevirince kızı gördü. Yanında iki kişi vardı.
"Aha! Şükür! Gelmeyeceksin sandık!" Emma değil, yanındaki esmer kız konuşmuştu. Doğulu gibi bir hali vardı. "Ben Hiyam." Doğuluydu. Ruth onun elini tuttu. "Senin Hiyam'la çok iyi anlaşacağından eminim," Emma ikisinin kafasını vurdu. Hiyam kafasını tutup inledi. Anlaşılan ona daha sert vurmuştu. "Geri zekalı."
"Emma ve fiziksel şiddet içeren şakaları."
Emma sadece güldü.
Emma resmiyetten kurtulmak için böyle şeyler yapıyordu, Ruth bunu bilmesine biliyordu ama arada o da bu tavırlarına sinir oluyordu.
Gerçi hiç dile getirmemişti.
Diğer kız, çilli ve sarışındı. Gözleri kendi gözlerinden bile daha açık maviydi ve ten rengi beyazdı. İskandinav mıydı? Bu iki zıt insanı nasıl bulmuştu Emma, çok merak ediyordu.
"Bu Astrid." Astrid bir baş selamı vermekle yetindi. Soğuk nevale.
"Bu ikisini nereden buldun Emma?" Kahkaha attı. "O kadar zıtlar ki!"
Emma gülerek Ruth'a baktı. Sonra diğer ikisinin kollarından çekip onları birleştirdi. "Biz birlikteyiz," Hiyam kıkırdarken kelimeleri ağzında yutmuştu. Ruth şaşırmamıştı. Aslında tam Emma'nın yapacağı bir işti. "Vay be."
"O yüzden özellikle bizimle gelmelerini istedim." Bunu gururla söylemişti. "Tabi beni kırmadılar. Asla kırmazlar. Özellikle Hiyam!" Hiyam'la birbirlerine bakıp sırıttılar. Astrid arada kalmış, bunalmış bir ifadeyle kapıya bakıyordu. Bu kızı hiç sevmemişti.
Uçağa binene kadar Emma onları kaynaştırmaya çalışmıştı. Aslında Hiyam ve Ruth kaynamışlardı ama Astrid konuşmalara katılmadığı için sosyal ilişkiler açısından geri kalıyordu.
"Konuşsana!" Emma, Astrid'i sallamaya başladı. "Niye hiç konuşmuyorsun?" Astrid ellerini omzundan itip gülümsedi. "Konuşmayı sevmediğimi biliyorsunuz."
"Anladık yani." Ruth söylenince Astrid ona döndü.
"Ben bazı insanlar gibi çok konuşkan değilim, bununla ilgile sorununuz varsa -yalnız Ruth'a odaklı konuşuyordu- hiç beraber tatile gitmeyelim. Ben kimseyi çekemem çünkü."
Sanki biz seni çekebiliriz. Aptal.
Bu tatilin rahatlatıcı olması gerekmiyor muydu? Daha tatile başlamamışlardı ama Astrid kavga çıkaracaktı... neredeyse çünkü Ruth susmayı tercih etmişti.
