Gözlerinin içine bakarak gülümsedin ve "İyi deneme Connor lâkin hiç şansın yok. Aykırı değilim." diyerek silahını ona çektin. O da sana. Eş zamanlı olarak birbirinizin koluna ateş ettiniz.
Connor ani bir hamle ile silahını almaya uzandı. Silahını almaya uzanan kolunu tuttun ve kendine çekerek karnına dizini geçirdin. Silahın elinden kayıp düşmesine rağmen, hala avantajlıydın.
Onu doğru iktirdiğinde yere düştü. Yağmur suyuna karışan mavi kan, küçük mavi kan gölcükleri oluşturuyordu. Connor çaresizce "Neden ırkına ihanet ediyorsun Collin?" Dedi. Onu çaresiz görmek seni...üstün hissettitriyordu. "Sen daha iyi bilirsin Connor." dedin alayla.
Amanda'nın dinlerken önemsemediğin sözcükleri zihninde yankılandı:
Daha hızlı
Kalkmaya yeltenen Connor'a bir tekme attın. Duvara yapıştı.
Daha güçlü
Ona karşı atmaya çalıştığın yumruğu engelledi ve sana bir yumruk attı. Bir anlık boşluğunu kullanarak tekrar vurdu.
Ve daha dayanıklı...
Son vuruşunu engelleyerek tekrar onu duvara doğru ittin. Kırılan bir sandalyeden kalmış tahta sopayı hızla kavradın. Ve ard arda Connor'a vurdun, vurdun, vurdun...
Yerde kan içinde, kapanmak üzere olan androide baktın. "Amanda haklı idi Connor. Daha yavaşsın, daha güçsüzsün ve dayanıksızsın. Beni biraz zorladın ama.. tebrikler." Diyerek alaycı bir şekilde alkış tuttun.
Yağmur şiddetini arttırmıştı. Ledi alev kırmızısı parlayan zavallı androide baktın.
Sonra gidip Connor'ın saldırısı ile düşürdüğün silahını aldın. Ona doğru nişan aldın.
Kendi kendine birşeyler söylüyordu ancak yağmurun sesinden pek anlam bulamıyordu kelimeler.
"Üzgünüm Hank..." diyebildi kendi kendine.
Ateş et: 72
Terk et: 73
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Last Deviant-Detroit:Become Human
FanfictionRa9 ne bizi kurtaracak kişiydi, ne zaferle sokakları inletecek, o son aykırıydı. Ya başarısız android devrimini yeniden başlatacaktı, Ya kabuğunda saklanacaktı. Herkes onun sefalet içinden çıkan bir kurtarıcı melek olarak beklerken, o aykırıları bi...
