NERVE ; 𝐩𝐣𝐦 [ᴇɴᴅᴇᴅ]

nerve

Silahın tetiği şakaklarımdayken derin bir nefes aldım.

Stadyum insan kaynıyordu.

Tam bir insan selinin ortasında ilk kez silah tutan elim titrerken bir ben stadyumun ortasına atılmıştım.

Silahı doğrultmam gereken kişi Jimin'di.

"Oyuna güvenmemeliydin."dediğinde gözlerimden akan yaşlar, titreyen elim zaten onu vuramayacağımın ifadesiydi.

Kolumu kaldırıp onun yaptığını yaptım. Bana doğrulttuğu gibi ona silahı doğrulttum.

"Seni sevdim."dedim. "Bir oyunda seni sevdim."

Jimin'in bakışları boştu. Bomboştu.

"Tanıdığım en özel kişisin Iseul."dedi. "Ben de snei seviyorum."

Kolumu indirdim. "Vur o zaman."dedim. Gözlerim ikimizin de ortak görevinin yazı olduğu tabelaya kaydı.

Vur onu.

"Vur beni hadi. Yaşamanı istiyorum Jimin."

Bakışları boştu belki ama elleri titriyordu.

Uzanıp elimi tutarak sihalı kafasına doğrultturdu.

"Beraber."dedi. "Birlikte."

"Beni seviyorsun öyle mi?"dedim. "Burinin hayatı oyunu bitirmekden daha mı önemli?"

Verdiği nefes havada bir buhar gibi dağıldı.

"Hayır."dedi. "Sevdiğimle ölmek oyunu bitirmekten daha önemli."

Gözlerimiz biribirine değdiğinde aynı anda tetiği çektik.

Belki ölmüştük ama bedenlerimiz el eleydi.

-ended-