NERVE ; 𝐩𝐣𝐦 [ᴇɴᴅᴇᴅ]

n4rve

Onu gördüm.

Seyirciler salak değildi, elinde en sevdiğim kitabı tutan çocuk, o kitapla işaretlenmişti.

Seyircilerin vermek istediği mesaj basitti, 'onu öp.'

Pekala seyiciler pekala.

Yanına gittim, Jungkook bu barı başından beri sevmemişti. Girişteki masalardan birinde oturmuş beni seyrediyordu.

Vermek istediği mesaj açıktı.

Bunu yapma.

Ama ne diyebilirdim ki , yüz dolar yüz dolardı.

Ayrıca Hee Jin tam bir kaltaktı.

"En sevdiğim kitaptır."dedim.

Çocuk kitabı yüzünden çektiğinde kalbim mideme yuvarlandı.

Çocuk güzellik abisesiydi resmen.

Harika dudakları, biçimli bir yüzü vardı. Düzeltilmiş saçları özenli giyimi ile uyum içerisindeydi.

"Öyle mi?"dedi kaşlarını kaldırarak,"Sonunu da söyleyecek misin?"

Kaçamak bir bakışla Jungkook'a baktım, görevi kameraya alsa da gönülsüz görünüyordu. Hala bunu yapma diye düşündüğüne eminim.

"Aslında yanına oturmama izin verirsen bunu düşünebilirim."dedim.

"Pekala, spoilerden hoşlanmam."dedi.

Kitabı yeniden yüzünün önüne çekecekken elimi kitaba koyarak onu durdum.

"Lütfen yanlış anlama."dedikten sonra eğilip hacimli dudaklarını öptüm.

İçimden süreyi sayıp garantiye almak için öpücüğü biraz fazla uzun tuttum, daha sonra hızla doğrulup,"Özür dilerim."diyerek cevap veya her hangi birbtepki beklemeden hızla masadan ayrıldım. Jungkook'un masasına geldiğimde kotuklara gömülüp yok olmaya çalıştım.

~
kitap filmin birebir aynısı olmayacak
~