17 Century Prince

Chapter (6)

တ​ေဖ်ာက္​​ေဖ်ာက္​ က်ဆင္​း​ေနတယ္​့ မုိးစက္​တုိ႔ကမနက္​ခင္​းကုိ အက်ည္​းတန္​​ေနဆဲ။
ဝုိးတဝါးမနက္​ခင္​း အလင္​း​ေရာင္​ပင္​ ​ေကာင္​းစြာသိပ္​မရ​ေသး​ေပမယ္​့ သူ႔မ်က္​ဝန္​းကႏႈိးစက္​သံမလုိဘဲ အလုိလုိႏုိး​ေနၿပီ။
ကုတင္​ထက္​​ေစာင္​နဲ႔ လုံး​ေနတယ္​့အနွီ​ေကာင္​​ေလးထံ ​ေျခသံဖြဖြ​ေလ်ွာက္​လာမိသည္​။
နွဖူးထက္​ကအပူ​ေငြ႕တုိ႔က သူ႔လက္​ဖဝါးဆီမွတဆင္​့ ခံစား​ေနရတုန္​း။ဒီလုိပုံစံဆုိ ဒီ​ေကာင္​​ေလးညတည္​းက အဖ်ားမက်​ေသးတာပဲ။

တုိစိပ္​စိပ္​မ်က္​​ေတာင္​​ေလး​ေတြနဲ႔ အိပ္​တာ​ေတာင္​မ်က္​​ေမွာင္​က်ဳံ႕ထားတယ္​့ ထုိလူသားသည္​ မာန္​မက်​ေသးတယ္​့က​ေလးပုံစံနွယ္​။
မ​ေန႔ညသူBarက အလုပ္​ဆင္​းခ်ိန္​က ညသန္​း​ေခါင္​ျဖစ္​​ေနတယ္​့ ၁၂နာရီစြန္​းစျပဳ​ေနၿပီ။
အိပ္​ခ်င္​တာ​ေရာ၊ဗုိက္​ဆာတာ​ေရာ​ေပါင္​းၿပီး တဂ်ီဂ်ီျဖစ္​​ေနတယ္​့ Oh Sehunကုိ သူဘယ္​လုိနည္​းနဲ႔မွစိတ္​မရွည္​ႏုိင္​​ေတာ့။
အလုပ္​ကုိ ​ေျဖာင္​့​ေျဖာင္​့မလုပ္​ရဘဲ တ​ေကာက္​​ေကာက္​နဲ႔ သူ႔​ေနာက္​လုိက္​​ေန​ေတာ့ အလုပ္​က​ေစာ​ေစာမဆင္​းရဘဲ အခ်ိန္​ပုိၾကာျပန္​​ေရာ ဒါကုိကုိယ္​​ေတာ္​က အိမ္​မျပန္​ရလုိ႔ဂ်ီတုိက္​​ေန​ေတာ့ သူစိတ္​တုိတုိနဲ႔ ​ေအာ္​ထုတ္​မိ​တာ အ​ေခါက္​​ေပါင္​းမနည္​း။

"မင္​းကုိထုိင္​​ေနလုိ႔ ​ေျပာ​ေတာ့လည္​း ၿငိမ္​ၿငိမ္​မ​ေနဘူးလား။ငါ့ကုိဘယ္​လုိလုပ္​​ေစခ်င္​​ေနတာ Oh sehun!!ငါအလုပ္​လုပ္​​ေနတယ္​​ေလ"

တခ်က္​ငုိမဲ့မဲ့ျဖစ္​သြားတယ္​့ ထုိ​ေကာင္​​ေလးက ဆြဲထားတယ္​့သူ႔အက်ၤီစ​ေလးကုိ မလႊတ္​​ေပး​ေသး။​ေပၿပီးရပ္​​ေနတုန္​း။

"ကုိယ္​​ေတာ္​....အိပ္​ခ်င္​လုိ႔"

"ဟ!အိပ္​ခ်င္​လည္​း ခဏ​ေတာ့သည္​းခံ​ေလကြာ။ငါအ​ေပ်ာ္​လာလုပ္​တာ မဟုတ္​ဘူး။သြား lockerခန္​းထဲသြား​ေန"

သူ႔​ေအာ္​သံ​ေၾကာင္​့ စပ္​စုလုိစိတ္​သန္​း​ေနတယ္​့ ဧည္​့သည္​တစ္​ခ်ဳိ႕ရဲ႕ မ်က္​ဝန္​း​ေတြက သူတုိ႔ထံ​ေရာက္​ရွိလာၿပီ။