17 Century Prince

Chapter (9)

တိတ္​ဆိတ္​​ေနတယ္​့အိမ္​ျပန္​လမ္​းမွာ သူ​ေရာ၊က်​ေနာ္​​ေရာ ဝစီပိတ္​က်င္​့​ေနသူ​ေတြလုိ အသံတစုိးတစိမ်ွ ထြက္​မလာခဲ့​ေပ။​ေဘးခ်င္​ကပ္​ထုိင္​​ေနတယ္​့ bus-car​ေပၚမွာ သူက​ေတာ့ကား​ေပၚကတဆင္​့ ျမင္​​ေနရတယ္​့ျမင္​ကြင္​း​ေတြကုိသာ သႀကီး၊မဲႀကီးၾကည္​့​ေန​ၿပီး က်​ေနာ႔ဘက္​ကုိ​ေယာင္​တုိ႔​ေတာင္​လွည္​့မလာ​ခဲ့။

"​ေနာက္​မွတ္​တုိင္​ဆင္​းမယ္​"

အသိ​ေပးလုိက္​ရုံစကား​ေျပာရင္​း ထုိ​ေကာင္​​ေလးကုိမ​ေစာင္​့​ေတာ့ဘဲ သူ​ေနရာကထလုိက္​သည္​။
​ေနာက္​က​ေနက​ေသာက​ေမ်ာ ထလုိက္​လာတယ္​့ပုံရိပ္​ကုိ​ေတာ့ မ်က္​လုံး​ေထာင္​့ကတဆင္​့ ျမင္​ျဖစ္​​ေအာင္​ျမင္​လုိက္​ပါ​ေသးသည္​။

Bus-car​ေပၚက​ေန ဆင္​းလာျပန္​​ေတာ့လည္​း အရင္​ကလုိသူ႔နားလာၿပီး တြတ္​ထုိးမ​ေန​ေတာ့။သူနဲ႔ခြာၿပီး ခပ္​လွမ္​းလွမ္​း​ေလာက္​က​ေန ​ေလ်ွာက္​​ေနျပန္​သည္​။

"Se....?!!!"

စကား​ေျပာမလုိ႔ ​ေနာက္​လွည္​့ၾကည္​့မိ​ေတာ့ သူ႔​ေနာက္​မွာထုိ​ေကာင္​​ေလးရွိမ​ေန။​ခုဏက​ေတာင္​ ​ေျခသံၾကားလုိက္​ရ​ေသးသည္​ အခုဘယ္​​ေရာက္​သြားၿပီတုန္​း?

"Sehun ya!Oh Sehun?Se......."

တ​ေၾကာ္​​ေၾကာ္​​ေအာ္​ခံရင္​း Bus-carမွတ္​တုိင္​ဘက္​ သူအ​ေျပးတပုိင္​းထြက္​လာရျပန္​သည္​။
​ေအာ္​!
သူကသာရွာ​ေနလုိက္​ရတာ။
ကုိယ္​​ေတာ္​က မုန္​႔ငမ္​း​ေနတာနဲ႔ သူ​ေခၚ​ေနတာ​ေတာင္​ ၾကားပုံ​မ​ေပၚ​ေပ။
Cotton candy လုပ္​​ေနတာကုိ ပါးစပ္​ႀကီးအ​ေဟာင္​းသားနဲ႔ ​ေငး​ေနတယ္​။

"ပါးစပ္​ထဲအ​ေကာင္​ဝင္​ သြားအုံးမယ္​Sehun"

"ဟမ္​!"

အနားကပ္​ၿပီး စ​ေနတာ​ေတာင္​ သူ႔ကုိအဖက္​မလုပ္​ႏုိင္​​ေအာင္​ Cotton candyကုိစိတ္​ဝင္​စား​ေနတာပဲ။ဟမ္​!တစ္​လုံးသာျပန္​​ေျပာႏုိင္​ၿပီး အၾကည္​့ကအဲ့ဆုိင္​မွမခြာ။

"ၾကဳိက္​လုိ႔လား?ဝယ္​​ေပးရမလား?"

အခုမွသူ႔ကုိအဖက္​လုပ္​​ေဖာ္​ရသည္​။
​ေခါင္​း​ေတြအဆက္​မျပတ္​ၿငိမ္​့ျပရင္​း မ်က္​လုံး​ေတြက​ေတာင္​ အ​ေရာင္​​ေတြထြက္​လာသလုိ။