Part 2

860 58 43
                                    

Lara ve Ece sonunda kiraladıkları küçük daireye gelirler...

"Ayy kız ne kadar da güzelmiş burası."

Lara'nın aksine Ece de çok heyecanlıydı fakat dışarı vurmamaya çalışıyordu.

"Bir haftası 200 pound tabii güzel olacak! Öğrenciyiz biz burda ya insaf biraz. Benim tüm maaşım bu aptal kiraya gidecek sanırım..."

"En azından iki kişiyiz de parayı bölüşebiliyoruz..."

İki genç kız bir yandan eşyalarını yerleştiriyor bir yandan da sohbet ediyorlardı. Sonunda daireye yerleşebildiklerinde rahat bir nefes aldılar.

Çok geçmeden dışarıdan bir kedi miyavlaması geldi.

"Hah! Hayvanlar bile bize hoşgeldiniz diyor. Ne kadar da kibarlar..." Ece dışarıdan gelen sesleri dalgaya vurup geçmişti. Ama Lara çoktan pencereye yerleşip küçük sevimli kediciği izlemeye başlamıştı.

"Yaaa biz de mi bir evcil hayvan alsak?"

"Saçmaladın Lara kim bakacak yazık o hayvana?"

"Niye ya ikimiz bakarız işte!! Çok tatlı olur hem! Biz dışarıdayken de bizi usluca oturup bekler."

"Niyi yi ikimiz bikiriz işti (!)"

"Peki tamam sadece ben bakarım... O zaman bana karışamazsın gidip bir hayvan alacağım!"

"İyi o zaman git köpek al kedi istemem."

"Ben de kedi istemiyorum. Yiiaaa kalplerimiz birmiş!!!"

İkisi birden kahkaha atmaya başlamıştı. İlk başta bu fikre karşı olan Ece sanırım zamanla bu küçük yavruyu sevecekti.

°'♧▪♤\●*÷'×◇

"Ta-daa!!" Lara elindeki küçük sepeti yere bıraktı ve içinden çok tatlı bir köpek çıkmıştı.

"Hav hav hav!!!"

"Ay inanmıyorum bu çok tatlı!"

"Demiştim sana! Şunun tipine bak yaa!"

"Yerim ben bunuuu oyyy!!"

"Hav hav hav *tiplere bak aq hayatlarında ilk defa köpek gördüler herhalde...*"

İki kız birden krize girmişti...

"Adı ne olacak peki?"

"Alex!"

"Vaay güzel."

"Hav hav!! *yeter lan açım ben aç!*"

"Aww bebişkom acıktı! Hemen mamasını koyalım o zamann!"

"Hav! *iyi bari anlıyor beni*"

"Tabiki seni anlıyorum aşkım sen benim biricik köpüşümsün." Mama kabını doldurmakla uğraşıyordu Lara.

"Hav! *N E?!*"

"Ne?" Bir anda az önce kendi söylediği şeye takıldı. Bu küçük köpekle konuşabiliyor muydu? Ah hayır tabiki de. Saçmaladığını fark eden genç kız kaseye mama doldurmaya devam etti.

Mama kasesini köpeğin önüne koydu ve konuşmaya devam etti.

"Mamanı yedikten sonra yürüyüş yapmak ister misin aşkım?"

"Hav hav hav! *ay olur valla!*"

"Tamam o zaman!"

"Yok artık ya bana bile hiç böyle aşkım maşkım demiyorsun..." Ece şakasına alınır gibi yapmıştı.

"A-aa! Olur mu hiç öyle şey aşkım?"

"Hıh!"

"Hadi gel Alex'im sana biraz dışarıyı dolaştıralım."

Alex mamasını bitirince hemen birlikte ilk yürüyüşlerini yapmaya başlarlar...

Nothing is a Coincidence. ~Tom Hiddleston~ [devam ediyor] Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin