MK1-Spellbound✔️(inc)

MBS 3 - Gladness

MBS 3

-------------

“Sumagot ka!” Galit na utos kay Cayden ng dalagang kaharap niya kaya napilitan siyang bumaba ng sasakyan habang buhol ang mga kilay, at umikot papunta sa may pwesto nito.

If she’s crazy, then he’ll bring her to the nearest mental hospital. Sayang, ang ganda pa naman na babae mukhang baliw pa.

His intention was to check his car but he’s concerned if she’s hurt, too. Gusto niyang isipin na baka may sira sa utak ang babae pero nakita naman nga pala niya kanina na sumakay ito sa isang sasakyan tapos ngayon ay naiwan na sa kalsada at umiiyak.

Could it be so possible that she had a fight with the man who hopped out from that car and kissed her on her cheek?

Possible.

She’s been yelling and asking if he'd rather leave his girlfriend in the sidewalk for some stupid client. The answer is, he doesn’t know. How would he even know it while he doesn’t have a girlfriend and he never had, for fuck's sake. Isa siyang lalaking nakukuntento sa buhay binata niya at sa pambababae. Pila na nga sa listahan ang uma-apply na kasama niyang lumagay sa tahimik pero wala siya ni isa man na pinagkainteresan. Naniniwala naman siya sa kasal at sa buhay may-asawa, dangan lang na hindi pa niya nakikita ang babaeng gusto niyang iharap sa altar at sambahin gabi-gabi na hindi siya mauumay. And he’s kinda busy with his life how to be accepted as a real Zaragosa.

“Easy, woman.” Saway niya sa dalaga matapos na mamewang nang makita na may dumi ang sasakyan niya.

Humahangos na tumingala ito sa kanya.

Damn, she acts like a baby. Cayden made a simple gesture, slightly and playfully wiping her tears using his knuckle.

Napaiwas ito ng mukha at umatras pa na parang biglang natakot sa kanya kaya dinaan niya ito sa matiim na titig.

After a while, she seems back to her normal attitude and shyly blinked back her tears, hiding her face innocently.

“I-I am sorry.” Tila naiilang ng sabi nito sa kanya.

Tumango naman siya pero ang mga mata niya ay napunta na sa hugpungan ng suot nitong faded skinny jeans.

Christ! He’s been already eye fucking the young lady.

“Where to? I can give you a ride.” Pormal ma alok niya at bahagya pang inayos ang necktie na suot.

Mabilis na umiling ang dalaga at kumurap-kurap na napasulyap sa sasakyan niya.

“S-Salamat pero ayoko po.”

Po?

Cayden immediately looked at himself in the window shield's reflection. Hindi pa maman siya matanda sa huling pagkakaalala niya. Shit he’s just thirty! Wala pa sa kanyang namumupo sa tanan ng buhay niya ay kahit na mga teen agers ay pa-cute ang ginagawa at hindi gumagalang. Ang isang ito ay hindi na naman mukhang teen ager pero nanganganupo sa kanya?

“It might rain.” He stated rather, brushing off the thought that the woman in front of him is respecting him damn much.

Umiling ito ulit at sinuri ang hitsura niya na para bang takot itong sumakay.

“My offer is decent. You can text your friend and give hee my plate number, just in case you can’t make it safely to your destination.” He bobbed one of his brows but a sudden flash of something disgusting came back inside his head.

Napapikit siya nang gumuhit sa alaala niya ang ginawa niyang kalokohan noon na hanggang sa pagtulog ay bangungot niya kahit na ilang taon na ang lumipas. Hindi lang talaga malinaw dahil may Retrograde amnesia siya dahil sa aksidente nang gabing iyon na hindi niya rin maalala kung saan siya nanggaling. A part of his memories were there and some were not. Alam niya ang pamilya niya at alam niya ang purpose sa buhay. Kaya lang may binabanggit ang mga kuya niya na kasalanan daw niya na nakakasuka kung totoong mabubuo na ulit ang alalaala niya at palagay niya ay unti-unti ng bumabalik kasabay ng mga bangungot na unti-unti rin na lumilinaw.