Hoofdstuk 3

845 23 4
                                    


Tot Ella's spijt was Gwens tafel al vol

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Tot Ella's spijt was Gwens tafel al vol. Gwen haalde verontschuldigend haar schouders op, maar Ella maakte haar duidelijk dat het niet zoveel uitmaakte. Ze zou een middagmaal alleen ook wel overleven. Ella ging naast een kleine brunette zitten die meteen haar hand uitstak.

'Maylin. Maylin Forrest uit Rosebridge.'

Ze glimlachte hartelijk. Rosebridge was een relatief grote provincie uit het Zuiden van Chamberlain. Dat verklaarde de zongebruinde huid van het meisje.

'Ella Rowland. Fairmount.'

Maylins ogen werden groot en ze boog zich naar Ella toe.

'Jij bent de 6 toch?'

Ella had geen idee wat ze daarmee bedoelde maar knikte bevestigend. Hoe kwam het dat al die meisjes zo goed voorbereid waren? Het was natuurlijk duidelijk dat ze wilden winnen, maar hadden ze de hele nacht gestudeerd om de namen, kasten en provincies van de anderen van buiten te leren?

'Vind je het niet gek dat je de enige 6 bent?'

Ella haalde opgelucht adem. Ze had deels verwacht dat er een gemene opmerking zou volgen over haar afkomst. Ze leunde voorover om een broodje te nemen en draaide zich weer naar Maylin.

'Heel erg vreemd. Zeker omdat er ook maar drie Vijven meedoen.'

Het leek alsof Maylin hetzelfde bedacht had terwijl ze een stukje vis naar haar mond bracht.

'Wat voor beroep deed je eigenlijk, Ella? Als ik dat mag weten?'

Ze werkte nog een stukje vis naar binnen. Maylins blauwe ogen stonden nieuwsgierig. Ella had het nog nooit eerder meegemaakt dat mensen wilden weten wie ze was en wat ze deed. Hoewel ze nieuwsgierige mensen meestal storend vond, was Maylin dat niet. Er schuilde onschuld in haar vraag, alsof ze Ella oprecht wilde leren kennen. Voor Maylin was de Selectie echt het begin van een wekenlange strijd en ze wilde waarschijnlijk iemand om mee te kunnen praten.

'Ik was een dienstmeisje. Hier op het paleis.'

Haar ogen werden zo mogelijk nog groter en ze liet enthousiast haar vork in haar bord vallen. Een paar meisjes keken de brunette verstoord aan, maar ze negeerde hen compleet.

'Heb je prins James al ontmoet dan?'

'Ik heb gisteren appelsap op hem gemorst.'

Maylin giechelde en legde haar hand op Ella's arm. Ze leunde wat dichter naar Ella toe, alsof ze een geheim bespraken. Misschien was dat ook wel zo.

'Is hij vriendelijk tegen zijn personeel?'

Het verbaasde Ella oprecht dat dat Maylins eerste vraag was, maar ze apprecieerde dat enorm in het karakter van het meisje.

'Hij is een echte prins zoals in de sprookjes.'

Maylin zuchtte en zakte dromerig onderuit in haar stoel.

Voor Altijd De Jouwe (VAJ 1)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu