Wanneer de 20-jarige kroonprins van Chamberlain, prins James, een Selectie organiseert om een vrouw te vinden, kan dat Ella niets schelen. Ze is tevreden met haar leven zoals het is, diep verscholen in de dienstkeuken van diezelfde prins. Als het aa...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
De meisjes die naar huis moesten, werden door de prins naar buiten begeleid. Ella was er niet in geslaagd om zijn blik te vangen, maar eigenlijk had ze geen idee wat ze gedaan zou hebben als dat wel gelukt zou zijn. Een grote groep dienstmeisjes stroomde de eetzaal binnen. Maylin keek haar verbaasd aan, maar Ella had zelf geen idee wat er aan de hand was. Ook Debbie kwam uiteindelijk binnen.
'Ik wil jullie allemaal van harte feliciteren. Jullie zijn uitgekozen om te blijven. Ik zal jullie nu een voor een tot bij mij roepen en dan zullen jullie kamermeisjes jullie naar jullie kamer begeleiden. Nadien kunnen jullie jullie verfrissen voor het avondmaal. We verwachten jullie terug over anderhalf uur.'
Ella hoorde sommige meisjes morren over de korte tijd die ze kregen om zichzelf weer op te maken, maar ze kon het niet laten om te denken dat dat nog een lange tijd was voor ze weer kon eten.
'Lady Alannis Daniels.'
Ella keek toe hoe het lang, roodharige meisje dat als eerste op gesprek was geweest, naar Debbie ging. Debbie gaf haar enkele instructies en keek toen weer naar haar lijst. Het meisje vertrok achter drie kamermeisjes.
'Lady Allissa Charlton.'
Een van de meisjes die bij haar aan tafel had gezeten, was aan de beurt. Als er iets was dat Ella over de Selectie kon zeggen, dan was het wel dat ze divers was. Het meisje was donkergetint en had zwarte haren, die krullend over haar schouders vielen. Ze had lange benen en een zelfzekere pas die haar in enkele tellen bij Debbie bracht. Debbie gaf ook haar instructies en het meisje vertrok ook weer met drie kamermeisjes.
Het duurde niet lang voor Ella doorkreeg dat Debbie de meisjes in alfabetische volgorde afriep. Doordat haar naam startte met een 'E', werd ze nog voor de helft van de meisjes afgeroepen.
'Lady Ella Rowland.'
Ella omhelsde Maylin nog snel en haastte zich toen naar Debbie, die haar met een stralende glimlach stond op te wachten.
'Goed gedaan, lady Ella.'
Debbie was zo enthousiast dat Ella bijna moest lachen.
'Bedankt, Debbie.'
Debbies enthousiasme was echter van korte duur.
'Je moet wel je best blijven doen, lady Ella. Een overwinning betekent nog niet automatisch een voorsprong hebt.'
Ella keek haar vragend aan, maar Debbie ging alweer verder.
'Je hebt het kaftje van eerder nog, veronderstel ik?'
Ella knikte. Debbie knikte goedkeurend terug en draaide zich toen kort om om drie meisjes te wenken. Ella kende twee van hen bij naam, maar het derde meisje had ze nog maar enkele keren gezien. Mable was de oudste van de drie. Ze was een jaar ouder dan Ella en had sluik zwart haar dat in een lange vlecht op haar rug hing. Hoewel ze over het algemeen vriendelijk was, had ze een gemene uitdrukking op haar gezicht staan. Ze had zichzelf ingeschreven voor de Selectie, maar was dus niet geselecteerd. Abby was een jaar jonger dan Ella en was dolenthousiast geweest over de Selectie. Ze was een van de eersten geweest om zichzelf op te geven en had kopieën zitten ronddelen van de inschrijvingsformulieren. Abby was een tengere blondine met bruine ogen. Ze was in het paleis geboren en had een speciale band met prinses Madeline van Chamberlain. De koning keurde hun band af, maar daar hadden de meisjes zich nooit iets van aangetrokken. Waarschijnlijk was de teleurstelling omdat ze niet geselecteerd was, bij haar nog veel groter dan bij vele andere meisjes. Ella kende het laatste meisje niet zo goed. Ze werkte nog maar enkele weken op het paleis en leek erg onzeker en schuchter. Ze had witblonde haren en grijsblauwe ogen, die ervoor zorgden dat haar hartvormige gezicht een engelachtige en onschuldige uitstraling kregen.
