Wanneer de 20-jarige kroonprins van Chamberlain, prins James, een Selectie organiseert om een vrouw te vinden, kan dat Ella niets schelen. Ze is tevreden met haar leven zoals het is, diep verscholen in de dienstkeuken van diezelfde prins. Als het aa...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
'Ella!'
Ella schrok wakker door de stomp die Maylin haar gaf en keek recht in het kwade gezicht van Debbie. Ze kreunde toen ze besefte dat ze in slaap gevallen was in de les.
'Het spijt me, Debbie.'
Debbie zuchtte en keek Ella teleurgesteld aan, waardoor ze zich nog slechter voelde.
'Lady Ella, kan je na de les even hier blijven?'
Ella zakte knikkend onderuit in haar stoel. Gwen begon te giechelen.
'Heb je daar iets aan toe te voegen, lady Gwen?'
Gwen stopte abrupt met lachen, waardoor Ella zich toch alleszins iets beter voelde. Ze had de afgelopen nacht amper geslapen omdat ze het telefoontje maar niet uit haar hoofd had gekregen. Ella had erover willen spreken met James, maar dat had ze uiteindelijk niet meer gedaan aangezien ze hem niet wilde storen terwijl hij aan het praten was met zijn vader. Ella zuchtte en probeerde te luisteren naar wat Debbie zei, iets over wat wel en niet mocht bij het organiseren van koninklijke feesten, maar haar aandacht zakte al snel weer weg.
De les leek eeuwen te duren. Toen Debbie de andere meisjes eindelijk liet gaan, keek Maylin nog een keer bemoedigend achterom alvorens het lokaal te verlaten. Ella voelde haar maag pijnlijk samenknijpen. Debbie leunde tegen haar bureau en wenkte Ella, die met een bang hart op haar af stapte.
'Ik ga je niet lang hier houden, lady Ella. Ik ga je evenmin straffen omdat je in slaap gevallen bent in mijn les.'
Ella haalde opgelucht adem en wilde Debbie in een omhelzing trekken, tot ze de strenge blik op haar gezicht zag.
'Dat wil niet zeggen dat ik me geen zorgen om je maak, Ella.'
Het feit dat Debbie haar plots geen lady meer noemde, maakte het alleen maar erger. Ella voelde zich een stuk kleiner worden, maar deed zo goed mogelijk haar best om een glimlach op haar gezicht te toveren. Debbie had geen idee dat Ella geen contact meer had met haar zus, en ze had op dit moment geen zin om het hele verhaal weer boven te halen. Zeker niet nu ze dat telefoongesprek verpest had.
'Het gaat prima met me. Ik heb gewoon slecht geslapen. Het zal niet meer gebeuren.'
Debbie glimlachte, maar leek niet helemaal overtuigd.
'Je weet dat ik er voor je ben, toch?'
Ella knikte en dit keer omhelsde ze Debbie wel. Debbie beantwoorde haar omhelzing en liet haar iets later los om naar Ella te kijken.
'Ik ben trots op je. Ik zeg het misschien niet vaak, maar het is wel zo. Wat je hier bereikt hebt, in deze Selectie, heeft getoond wat je allemaal aankan.'
Ella's glimlach werd groter en ze bedankte Debbie. Ze was blij dat ze Debbie trots gemaakt had.
