Wanneer de 20-jarige kroonprins van Chamberlain, prins James, een Selectie organiseert om een vrouw te vinden, kan dat Ella niets schelen. Ze is tevreden met haar leven zoals het is, diep verscholen in de dienstkeuken van diezelfde prins. Als het aa...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
'Uwe majesteit? Uw vader vraagt naar u.'
James schraapte zijn keel en Ella maakte zich los uit de innige omhelzing waarin ze verwikkeld waren. Ze bloosde hevig en probeerde het tevergeefs te verbergen. De wacht stond een beetje ongemakkelijk langs de kant te wachten, niet wetende wat hij moest doen.
'Hij zei dat het dringend was.'
'Ik kom eraan.'
De wacht boog en vertrok weer waardoor ze alleen achterbleven. Ella keek naar een denkbeeldig pluisje op haar kleed omdat ze met zichzelf geen blijf wist. Wat zou er in hemelsnaam gebeurd zijn als die wacht niet tussenbeide gekomen was? Zou James haar dan gekust hebben? En zou ze dat erg gevonden hebben? Ze slikte die vraag weg.
'Het spijt me dat ik zo snel weg moet. Het ziet ernaar uit dat mijn vader er weer maar eens in slaagt om je te dwarsbomen.'
Ella keek op.
'Denk je dat hij dit bewust doet omdat je hier met mij bent?'
James haalde zijn schouders op.
'Heel erg zeker ben ik niet, maar het zou met niet verbazen.'
Hij toverde een glimlach op zijn gezicht, maar die bereikte zijn ogen niet.
'Goedenacht, lady Ella.'
Ella maakte een reverence en keek toe hoe James verdween in het donker van de nacht. Ze plofte neer op het bankje dat hij voor hen geregeld had, achterblijvend met tientallen vragen over wat er net gebeurd was.
Ella plofte zuchtend neer naast Maylin. Het was een regenachtige dag die haar humeur wel weerspiegelde.
'Wat scheelt er?'
Ella haalde haar schouders op. Ze kon er niet echt de vinger op leggen wat er mis was of wat nu net de reden was voor haar slechte humeur. Misschien lag het aan het feit dat het al twee dagen geleden was dat ze met James gesproken had. Ella had al meermaals zijn aandacht proberen trekken, maar het leek alsof hij haar ontweek, al snapte ze niet goed waarom. Ze had immers niets verkeerd gedaan. Daarnaast had hij duidelijk wél tijd voor de andere meisjes. Ella en Maylin zaten in de vrouwenkamer, maar Alannis, de roodharige 2, was daar niet. Het was niet de eerste keer in de afgelopen dagen dat er meisjes verdwenen. Het was overduidelijk dat James zijn belofte uit het nieuws waarmaakte, maar het maakte een gevoel in Ella wakker dat ze nog nooit eerder gekend had. Maar zoiets hardop zeggen, klonk kinderachtig, dat besefte ze zelf ook wel want James was niet van haar alleen. Dus hield ze haar mond maar gewoon dicht terwijl ze toekeek hoe Gwen zichzelf opdrong aan de koningin en de prinses, die iets daarvoor gearriveerd waren. Ze draaide met haar ogen en liet zichzelf nog verder in de bank zakken. Maylin leek door te hebben wat er aan de hand was en stond recht.
'Ik ga een boek halen in de bibliotheek. Ga je mee?'
Ella was blij met de uitweg die haar vriendin haar bood en ging in op haar aanbod. Ze negeerde Gwens jaloerse blik toen ze haar hand in Maylins arm legde en ging op weg naar de bib.
