Hoofdstuk 21

801 27 11
                                    

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.


Er ontstond weer chaos, maar dit keer was het geen blije chaos zoals voordien. Ella kon zich ook niet meer herinneren of James vermeld had hoeveel hij meisjes zou wegsturen. Niet dat Ella zich zorgen maakte over haar positie, maar het was wel de eerste keer dat ze inzag hoe dicht ze wel niet bij het einde stonden. Ze keek in het rond. Veertien meisjes met Ella ingerekend. Hoeveel zouden er overblijven na vanavond? Ze waren bijna teruggebracht tot de Elite.

'... dat je erin blijft.'

Ella's aandacht werd getrokken door Maylin en haar vader, die iets verderop stonden. Ella zette onopvallend een stapje in hun richting, maar hield haar blik op James gericht, die overgegaan was op het geruststellen van enkele meisjes en ouders.

'Ik doe mijn best!'

Maylins vader zuchtte en legde zijn handen op haar bovenarmen.

'Ik weet het. Het is gewoon dat we het ons momenteel niet kunnen veroorloven om voor een extra mond eten te voorzien.'

Ella hoorde haar vriendin zuchten. Ze had altijd geweten dat Rosebridge een van de armere streken van Chamberlain was en ze was er van uitgegaan dat Maylin niet zo rijk was. Haar hart kneep echter samen toen ze hoorde hoe erg haar situatie echt was.

'Als ik had geweten dat het thuis zo slecht ging, dan was ik nooit vertrokken. Ik had kunnen gaan werken. Of Alexandra al opleiden zodat jij meer werk kan opnemen...'

Haar vader zuchtte weer, nog dieper dit keer.

'Maak je geen zorgen om ons, Maylin. We redden het prima zolang je hier kan blijven.'

Maylin stormde met een boze snik weg van haar vader, die haar nog achterna probeerde te gaan, maar het opgaf toen hij zijn vrouw kwaad naar hen zag kijken. Ella snapte hoe machteloos haar vriendin zich moest voelen en ging haar achterna.


Ze trof Maylin huilend aan in de bibliotheek.

'Gaat het een beetje?'

Ze schudde haar hoofd. Ella stapte op haar af en omhelsde haar.

'Het gaat niet goed thuis, Ella.'

Ella liet haar vriendin los en keek haar triest aan.

'Ik heb dat altijd geweten natuurlijk, maar het is nog erger dan anders. Ik had gehoopt dat het beter zou worden nu ik in de Selectie zou zitten, dat mijn vader meer werk zou krijgen vanwege mijn naam, maar dat lukt helemaal niet omdat hij mijn zus moet opleiden zodat ze binnenkort ook kan starten met werken. Het is nog nooit zo erg geweest thuis.'

Alexandra. Maylin had Ella in het begin van de Selectie verteld dat ze te jong was om te werken, maar haar zus Alexandra, was jonger dan haar. Hun thuissituatie moest wel erg verslechterd zijn als ze al gedwongen werden om haar op te leiden. Maylins ogen werden groot toen ze iets leek te beseffen.

Voor Altijd De Jouwe (VAJ 1)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu