Boyfriend

Hoofdstuk 17

POV Rose

We zijn al een paar dagen verder en zo is de bruiloft. Brent's nicht heet trouwens Luna en haar bruidegom heet Jonah. Ik zit met Brent in de auto, richting de kerk. Luna wilt graag in de kerk trouwen namelijk. 'Ik haat de kerk' zucht Brent. 'Hey, het is waarschijnlijk erg belangrijk voor je nicht dus houd je in' zeg ik waarschuwend en hij knikt. 'Mijn ouders zijn er ook, ze zijn uit elkaar dus ik hoop dat ze elkaar niet tegen komen' zucht Brent. 'Wat dan?' vraag ik. 'Ze zijn als kat en hond, ze houden niet bepaalt van elkaar zeg maar' zegt hij en ik knik begrijpend.

Als we aankomen stappen we uit en zie ik al veel mensen staan. Wow, zei heeft veel mensen uitgenodigd. Ik strijk mijn jurk glad en zucht even. 'Geen zorgen, je ziet er prachtig uit en ze gaan je zeker geweldig vinden' zegt Brent glimlachend. Ik glimlach terug naar hem, maar die verdwijnt ook al weer gauw. 'Wat is er?' vraagt hij. 'Ik herinner me dat we geen echt stelletje zijn. Ze moeten me niet geweldig gaan vinden, want over drie/vier weken zijn we geen stel meer' zeg ik en hij kijkt even bedenkelijk. 'Dat klopt, maar maak er nu maar het beste van' zegt hij. Ik knik.

'O mijn God, ze is prachtig!' roept een vrouwenstem en ik draai me om. Een vrouw van ongeveer 48 tot 50 komt op ons aflopen. 'Hai mam' zegt Brent en geeft haar een knuffel. 'Dit is Rose' zegt Brent en hij wijst naar mij. 'Rose, dit is mijn moeder-' hij word afgekapt door zijn moeder. 'Ik ben mevrouw Lest, maar jij mag me Estelle noemen. En spreek me alsjeblieft aan met "je" liefje' zegt ze en ik knik een betje overdonderd. 'Ik wou dat ik nog even kom kletsen, maar ik moet helpen' zegt ze en weg is ze. Nog een beetje in de war van deze super snelle ontmoeting met veel drukte, naampjes en glimlachen, draai ik me een kwartslag om richting Brent. Hij glimlacht ongemakkelijk. 'Dit is mijn moeder. Ik weet het, ze spoort niet' zegt hij. 'Nee, ik vond haar erg aardig' zeg ik en leg mijn arm op zijn boven arm. 'Echt waar. Ze was erg vriendelijk' zeg ik als ik zie dat hij het nog niet echt gelooft. 'Heey grote neef. Dus dit is je meisje? Ik wist niet dat je meer aan meiden deed na je weet wel' grijnst een jongen van ongeveer 16 of 17. Ik kijk Brent vragend en nieuwsgierig aan. 'Ooh kut, leuk je gezien te hebben' zegt hij nu. 'Jij ook Jay' zegt Brent en ontwijkt mijn blik. Ik besluit er niet verder over in te gaan en we sluiten ons aan bij de grote rij die zich heeft plaats gevonden voor de ingang. Ik moet bij de vrouwen staan en Brent staat aan de overkant.

'Heey, ik ben Lisette. Ik ben Brent's andere nichtje' zegt een meisje naast me. Ik glimlach en stel mezelf ook voor. 'Dus je bent zijn vriendin?' vraagt ze en ik knik. Ik kijk is naar Brent en zie hem heel comfortabel met een hand in zijn zak naar achtere leunen als hij moet lachen. 'Jullie zijn echt leuk samen. Ik had verwacht dat hij met een of andere slet aan zou komen die de hele tijd aan hem zou hangen, maar wat ik tot nu toe allemaal heb gezien, is dat jullie gewoon leuk zijn samen. Je ziet er trouwens heel leuk uit' complimenteert ze me. Ik glimlach weer. 'Bedankt, dat is echt aardig. Jij ziet er ook super uit. Waar heb je die haken van?' vraag ik nieuwsgierig. 'Ik mag je nu al' lacht ze en zo beginnen we een gesprek tot we naar binnen mogen. Brent moet bij de mannen, links, zitten en ik rechts, bij de vrouwen. Ik zit nu naast Lisette, gelukkig. Na een tijdje begint de pianist een deuntje te spelen en komt de bruidegom. Daarna de bloemenmeisjes, de ouders en tot slot de bruid zelf. Ze ziet er fantastisch uit. Ze heeft blond, gekrulde haren die los hangen, aangezien ze korte haren heeft. Ze heeft een prachtige jurk aan met een mooi boeket. Ik zou bijna naar voren willen lopen en "ja ik neem Luna als mijn wettige echtgenoot" zeggen, alleen om die jurk. Ze heeft een lange sluier om, die een beetje boven de grond zweeft van de snelheid waarop ze lopen. Bruiloften zijn zo mooi...

Na het saaie gedoe gaan we de kerk uit en voel ik iemand mijn hand vastpakken. Ik trek automatisch terug en draai me naar diegene toe. Ik zie dat het Brent is en glimlach. 'Sorry, ik wist niet wie het was' lach ik en hij glimlacht ook. Hij pakt mijn hand weer vast en begeleidt naar zijn auto. 'Is het goed als Lisette ook mee gaat met haar date? Ze zijn met Lisette's ouders gekomen, maar die komen iets later' zegt Brent. 'Tuurlijk' zeg ik lachend en ik zie ze al aankomen. 'Hey' zegt Lisette gelijk als ze me ziet en ik begroet haar glimlachend terug. Brent kijkt me niet begrijpend aan en in glimlach alleen een keer naar hem. We gaan de auto in en richting een strandtent, waar het feest verder wordt gehouden.