Boyfriend

Hoofdstuk 30

3 jaar later

POV Brent

We zijn alles aan het opruimen. We hebben net mijn 23ste verjaardag gehad. 'Zeg schat, denk jij wel is aan trouwen?' vraagt Rose als we een beetje alleen staan. Tuurlijk. 'Nee eigenlijk niet' zeg ik. 'Hoezo niet?' vraagt ze teleurgesteld. 'Ik ben niet zo erg het persoon van het trouwen' zeg ik simpel en breng iets naar de keuken. Ze loopt mee en doet de deuren dicht.

'Je bent niet zo van het trouwen?' Herhaalt ze me vragend. Nee. 'Ja' zeg ik. 'Dus je ziet geen toekomst in onze relatie?' vraagt ze nu iets meer boos. De andere kunnen het duidelijk horen. 'Nee, ik zie gewoon wat we nu hebben en vind dit eigenlijk wel prima' zeg ik. Ze kijkt me even aan en draait zich dan om. Ze loopt de deuren uit langs de rest en gaat het appartement uit. De rest kijken me verbaasd aan.

'Waar sloeg dat nou op? Je weet toch wel hoe belangrijk trouwen en zo is voor een meisje?' roept Meredith boos en wilt op me aflopen, maar Bradley houdt haar tegen. Ik graai in mijn zak en haal het doosje eruit. Ik doe hem open en laat de meiden de ring zien. 'Ik wil dat het een verrassing wordt.'

POV Rose

Ik zit op de bank beneden in Central Perk. Ik moet het even in laten werken. Hij vond wat we nu hebben "wel goed". Ik had hem nog een keer uitgelegd hoe belangrijk trouwen en zo voor een meid is. En hij probeert niet eens eromheen te praten. Ziet hij dan echt geen toekomst met mij? Want dan woord ik dit niet meer. Ik wil later een man en een kind, het liefst twee. Als hij er niet eens over na denkt... ik word ook 23. Het liefst ben ik voor mijn 25ste getrouwd en heb ik een of twee jaar later een kind... Maar voor ik trouw wil ik mijn man sowieso twee jaar kennen.

Ik zucht is. 'Hey Rose, gaat het?' ik kijk op en zie Mart. Mart is de nieuwe serveerder en weet op de een of andere manier mijn naam. Ik knik. 'Ja hoor' zucht ik. 'Doe mij maar een espresso en een bosbessen-muffin. Hij schrijft het op en komt naast me zitten. 'Gaat het echt wel? Je ziet er niet uit alsof je vrolijk bent' zegt hij bezorgd. 'Ja hoor, het is gewoon. Brent' zeg ik zacht. 'Wat hij ook doet, dat jou ongelukkig maakt. Hij is niet goed voor je. Je verdient beter' zegt hij. 'Dankje, maar ik hou van hem' zeg ik. 'Je kan nog altijd van iemand anders houden' zegt hij en ik knik. Ik ben er niet helemaal mee eens. Ik sta op en zeg hem gedag, zonder op mijn spullen te wachten.

POV Brent

'Wat moet ik zeggen? Hoe?' vraag ik in paniek. 'Je moet er een hele mooi verhaal bij maken, i guess' zegt Bruce. Lena en Meredith zijn Rose aan het zoeken, maar ik had nu liever dat die twee hier waren. Lena en Meredith stormen ineens binnen. 'We kunnen Rose niet vinden' zegt Lena. Ik sta op. 'WAT?' vraag ik in paniek en ga op looppas de deur uit.

Ik ga als eerst naar Central Perk en zie haar niet. Ik zie Rachel aan de bar en loop naar haar toe. 'Weet je waar Rose is?' vraag ik. 'Sorry, ik ben hier net, Mart had net dienst' zegt ze spijtig. 'Mart, is Rose hier geweest?' 'Ja' zegt hij boos. 'En ze houdt nog steeds van je' mompelt hij boos en loopt weg. Ik kijk even raar en ren dan het Central Perk uit.

POV Rose

'Vertel hem alsjeblieft niet waar ik ben' zeg ik tegen Meredith en Lena. 'Ik wil even afstand.' Ze knikken begrijpend. 'Dat snap ik, ik vertel alleen wel even dat je er weer bent' zegt Lena. 'Waarom doet hij dit? Hij weet dat ik later graag wil trouwen en kinderen wil hebben' zeg ik overstuur en voel tranen langs mijn wangen lopen. Mijn vriendinnen kijken elkaar even aan en dan knikken ze. 'Rose, Brent heeft gewoon bindingsangst. Hij houdt van je, maar wilt niet trouwen' zegt Meredith terwijl Lena Brent belt. Ik ben even stil. 'Maar ik weet iemand die wel met me wilt trouwen' zeg ik en sta op. 'Wie?' vraagt Meredith.

'Joshua.'

Hoofdstuk 30 alweer!