Boyfriend

Hoofdstuk 34

POV Rose

'Hoever ben je al met je gelofte?' vraag ik. 'Ik weet niet wat ik op moet schrijven, dit is erg moeilijk' zegt Brent en ik grinnik. (A/n Voor degene die niet weten wat een gelofte is. Als je niet via de kerk trouwt dan luister je niet naar een lang verhaal, maar vertel je zelf iets tegen elkaar.) 'jij?' vraagt hij. 'Ik ga nu beginnen, dit is makkelijk' zeg ik. Ik ga aan tafel zitten met een blok papier en een pen. Ik begin te schrijven en schrijven, maar kan telkens alles weer wegstrepen. 'Ik ga even naar de jongens' zegt Brent.

POV Brent

'Ze zat me een eind vandaan te pennen joh. En ik? Ik heb niks' zeg ik. 'Rustig, denk gewoon aan wat je zou willen zeggen' zegt Bradley. Ik probeer het me voor te stellen, maar het lukt niet echt. Ik zucht geïrriteerd en ga gefrustreerd met mijn handen door mijn haren. 'Waarom is dit zo moeilijk?' vraag ik. Ze halen hun schouders op en ik zucht weer. 'Ik ga wel even naar Central Perk, komen jullie ook?' vraag ik en ze knikken. 'Is goed, maar we zijn onze sleutel kwijt dus onze deur kan niet op slot' zegt Bruce. 'Serieus? Kom dan zoeken we die eerst' zeg ik en we beginnen te zoeken. 'Stofzuigen jullie wel is?' vraag ik met een smerig gezicht als ik over de kast heen ga met mijn hand. 'Nee' zeggen ze in koor. 'En jij mag niks zeggen, want bij jou doet het wijfie alles' zegt Bradley en ik grinnik.

'Oooh ik heb hem' zegt Bruce. We zien hem helemaal onder een bruin goedje zitten. Ik en Bradley halen onze neuzen op. 'Nee, rustig maar. Het zat in modder' zegt Bruce en we halen opgelucht adem. 'Gaan jullie maar vast, ik heb iets om op te schrijven' zeg ik en ze gaan weg.

POV Rose

'Ik kan maar niks verzinnen' zeg ik in paniek. 'Rustig maar. Je verzint wel wat' zegt Lena en het helpt iets. 'Denk aan alles wat je hem zou willen zeggen' zegt ze nu en ik knik. 'bedankt' zeg ik en heb al een heel ding in mijn hoofd. 'Wij gaan even naar Central Perk, kom je als het klaar is?' vraagt Meredith en ik knik.

Als ik eindelijk klaar ben stap ik ons huisje uit. Ik doe de deur op slot en loop door het halletje. Bij Bradley en Bruce's deur vliegt die open en stapt Brent uit. 'Hey schatje' zegt hij. 'Hey Sweetie.' 'Heb je hem af?' vraagt hij en ik knik. Samen gaan we naar Central Perk waar de rest zit. 'We hebben het' zeg ik. 'Oke lees om de beurten op' zegt Bradley. 'Tuurlijk niet, jullie mogen die van de bruid niet weten en wij bruidsmeisjes mogen die van de bruidegom niet horen. En het belangrijkste, ze mogen het van elkaar niet horen en weten' zegt Lena en ik knik. 'Dus hier meiden' zeg ik en geef hun het briefje. Brent geeft de jongens hun briefje. Elke keer als je "Aawh" bij mij hoort, hoor je gelach bij de jongens. Ik kijk Brent droog aan en hij glimlacht onschuldig. Als ze allemaal klaar zijn met lezen krijgen we de briefjes terug. 'Nou ik wil wel een espresso' zeg ik.

POV Brent

'De mijne is waardeloos' fluister ik naar de jongens. 'Hij was wel grappig, maar dit is toch niet jouw echte gelofte?' vraagt Bruce en ik knik. 'Dit is hem wel' zeg ik en hun gezichten betrekken. 'Dan zou ik gauw iets anders maken' zegt Bradley en Bruce knikt hevig mee.

Sorry voor het saaie hs... hierna nog 1 hs en een epiloog😊