"Yavaş olun beyler, boynu kırılmış olabilir. Yavaş çek, yavaş çek!"
İtfayeciler Cihad'ı arabadan çekmeye uğraştılar. İki tane ambulans, iki tane itfaye ve bir polis arabası kaza olay yerine geldiler.. Şoförun dikkatsizliğin yüzünde karşıdan gelen kamyonetin kenarına çarparak üç kere takla attı. Ama nasıl olduysa araba hiç takla atmamış gibi yerinde duru verdi.. Polisler buna şaşkın kaldı. Hepsi ölebilirdi..
Malesef Ferhat ve Şoför ambulansın içinde can verdi.. Doktorlar müdahale edemedi.. Cihad ve Managerin durumu çok kritik, şu an baygın haldeler. Cihad belki felç geçirebilir. Manageri ise can verebilir. Yollar kan içinde.. O arada polis den haber geldi "İtfaye daha lazım, itfaye daha lazım! Kamyonet patladı, her yer yanıyor.. Ağaçlar.. Çimenler... Yetişin!" Çok korkunç...
Ambulans hastaneye yetişti ve hemen ameliyathaneye soktular.. Cihad'ın kemeri bağlı olmasaydı, şu an hayatta olmazdı.. Doktorlar hemen ameliyata başladılar.. Managerin ameliyatı iki saat sürdü ve bir odaya yerleştirildi.. Fakat onun ameliyatı çok uzun sürdü, ve hala sürüyor..
O arada Annesi Babası hastaneye yetişip "Oğlumuz nerde? Cevap verin oğlumuz nerde? Durumu nasıl? Ya Allah sen yardımcı ol bize.. İnşaAllah durumu iyidir Allahım!" ve Cihadın babası bir doktorun odadan çıktığını görünce hızlı bir şekilde üzerine doğru yürüdü "Doktor bey, ne olursun oğlumuzun durumu nedir. O bizim biricik oğlumuz, başka çocuğumuz yok. Onun başına bir şey gelirse yaşayamam!" derken bir an da kuvvetsiz oldu ve yere çakıldı...
Cihadın telefonu çalıp durunca, bir doktor "Telefonu açın ve ya kapatın. Üçüncü kez aradı..." derken babası eline aldığında ekrana baktı "Samed amca.. O kim?" ve üzüntülü bir şekilde "Alo efendim... Kimsiniz?"
_______________________________
Sizce telefonda neler konuşuldu? Ravza'nın babası hastaneye gelmiş olabilir mi? Ve Ravza ?
☆ Hikayeyi devam okumak istiyorsanız, voting etmeye unutmayalım inşaAllah..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Helalim ol
Teen FictionBiz aşk dediğimizde, onlar şevhet olarak gördüler. Yani nasıl desem.. Her şekilde ulaşılabilir olduk, sosyal medya bizi bu duruma getirdi malesef.. Ve o yüzden özlemenin anlamı bilemez olduk. Mektuplar yazılmıyor, mesajlar atılıyor.. Yastık altında...